Μεγάλο αφιέρωμα των New York Times στον Γιακουμάκη: «Έτυχε ή... πέτυχε;»

«Έτυχε ή... πέτυχε;» Αυτό είναι το ερώτημα που εν πολλοίς τίθεται στο μεγάλο αφιέρωμα των New York Times για τον Έλληνα στράικερ της Φενλό και τα τρομερά επιτεύγματά του στην Ολλανδία.

24 γκολ σε 27 εμφανίσεις στην Erepisie, 27 σε συνολικά 30 αγώνες μαζί με το ολλανδικό κύπελλο. Τα επιτεύγματα του διεθνούς στράικερ με τη φανέλα της Φενλό... ταξίδεψαν πλέον και στην άλλη όχθη του Ατλαντικού, με τους

New York Times σε ένα εκτενές αφιέρωμα να αναλύουν το... φαινόμενο "Γιακουμάκης" και τον συντάκτη να αναρωτιέται αν τελικά οι σπουδαίες επιδόσεις του είναι αποτέλεσμα μόνο του ταλέντου του ή και της εν γένει φύσης του ολλανδικού πρωταθλήματος.

Όπως σημειώνει ο δημοσιογράφος Ρόρι Σμιθ, «το ολλανδικό ποδόσφαιρο έχει μία μακρά παράδοση με επιθετικούς που ξαφνικά έκαναν απίθανα πράγματα. Μερικές φορές, όπως στις περιπτώσεις των Φαν Νίστελροϊ, Σουάρες, Χούντελααρ ήταν προάγγελος μεγαλύτερων πραγμάτων. Και μερικές άλλες, όπως στις περιπτώσεις των Γιώργου Σαμαρά, Βινσέντ Γάνσεν ή του πιο διάσημου παραδείγματος, του Βραζιλιάνου Αλφόνσο Άλβες, δεν ήταν. Μερικές φορές ο αριθμός των τερμάτων που πετυχαίνει ένας επιθετικός στην Erepisie είναι αν όχι μία ψευδαίσθηση, τότε σίγουρα ένα... τέχνασμα φωτός. Μερικές φορές η επιτυχία τους λέει περισσότερα για τις αδυναμίες του ολλανδικού ποδοσφαίρου, απ' ό,τι γι' αυτές».

Την εξήγηση επιχειρεί να δώσει ένας o παλαίμαχος άσος της Αϊντχόφεν κι αναλυτής του ESPN, Άρνολντ Μπρούγκινγκ: «Είναι γιατί όλες οι ομάδες θέλουν να παίξουν με τον ολλανδικό τρόπο. Ακόμα και μεταξύ των μικρότερων ομάδων, υπάρχει η αίσθηση ότι πρέπει να παίξεις καλά. Όλοι θέλουν να κάνουν το ίδιο, ακόμη κι αν δεν έχουν την ποιότητα για να το πράξουν. Είναι ένα πρωτάθλημα με πολλούς νέους και γίνεται όλο νεότερο κάθε χρόνο. Δεν είναι ασυνήθιστο εδώ να έχουμε στόπερ 19 ή 20 ετών. Ένας παίκτης στα 26 του είναι βετεράνος. Και οι νέοι παίκτες κάνουν λάθη. Αν κοιτάξετε στις τελευταίες ομάδες στην Ισπανία ή τη Γερμανία θα δείτε ότι βάζουν περίπου 50 γκολ σε 30 παιχνίδια. Εδώ συχνά φτάνουν τα 60 ή 70».

Στο θέμα των NYT φιλοξενούνται επίσης δηλώσεις του ανθρώπου που ανέλαβε την αποστολή να δει από κοντά τον Γιακουμάκη όταν αυτός αγωνιζόταν δανεικός στην Γκόρνικ Ζάμπρζε από την ΑΕΚ, του Σταν Βαλξ. «Έχουμε μία ομάδα που παίζει συχνά στο δικό της μισό. Χρειαζόμασταν έναν επιθετικό με βάθος στο παιχνίδι του, που μπορεί να κρατήσει την μπάλα ψηλά, να δουλεύει σκληρά», σημείωσε ο ίδιος.

Όπως αναφέρει μάλιστα ο συντάκτης, ο Βάλξ ταξίδεψε στην Πολωνία για να τον δει από κοντά, αλλά κατέληξε να τον παρακολουθεί μέσω τηλεόρασης από ένα sport cafe της πόλης, καθώς λόγω των μέτρων κατά του κορωνοϊού, δεν του επετράπη η είσοδος στο γήπεδο! Παρά ταύτα, του άρεσε αυτό που είδε και την επόμενη μέρα συνάντησε τον Γιακουμάκη σε ένα ξενοδοχείο. Ο Έλληνας στράικερ ωστόσο είχε ήδη φροντίσει να ενημερωθεί για το τι εστί Φενλό, γνώριζε πράγματα για τους υποψήφιους συμπαίκτες του, ακόμη και το σύστημα της Φενλό κι εκεί ο Βαλξ πείστηκε πως «ήταν ένα ρίσκο που αξίζει να πάρουμε».  

Στη συνέχεια το αφιέρωμα καταλήγει με την αναφορά πως: «Ότι τίποτα στο βιογραφικό του Γιακουμάκη δεν έδειχνε ότι ήταν ικανός γι' αυτό τη σεζόν, δεν σήμαινε πως ήταν αδύνατο. Το γεγονός ότι ο χρόνος του στη Φενλό ήταν τόσο αποδοτικός, δεν σημαίνει ότι θα μπορεί αυτόματα να κάνει τα ίδια το επόμενο έτος, είτε βρίσκεται στην Ολλανδία, είτε στην Αγγλία ή αλλού. Το αν είσαι καλός, κακός ή αδιάφορος δεν είναι δεδομένο. Αυτό που έχει προηγηθεί, δεν μπορεί να καθορίσει τι θα ακολουθήσει. Αυτό που λένε για τα γκολ, ίσως ισχύει για όλους τους παίκτες. Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία, είναι να βρίσκεσαι στο σωστό μέρος, την κατάλληλη στιγμή».

Keywords
Τυχαία Θέματα
Μεγάλο, New York Times, Γιακουμάκη, Έτυχε,megalo, New York Times, giakoumaki, etyche