Μετά τον Γιούνκερ, ποιος; Όλη η ονοματολογία

10:59 20/2/2017 - Πηγή: Sigma Live

Από τη στιγμή που ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ επιβεβαίωσε ότι θα είναι πρόεδρος μίας θητείας, στις Βρυξέλλες έχει ήδη ξεκινήσει η ονοματολογία της διαδοχής.

Τα πράγματα, όμως, είναι αρκετά περίπλοκα, καθώς θα πρέπει να προηγηθεί η αντικατάσταση ή μη του Ντόναλντ Τουσκ (Πρόεδρος Ευρωπαϊκού Συμβουλίου) στη Σύνοδο Κορυφής της 9ης Μαρτίου, η πιθανή αντικατάσταση του Γερούν Ντάισελμπλουμ (είτε το καλοκαίρι είτε το Δεκέμβρη),

αλλά και η αλλαγή που ήδη έγινε, αυτή του Σουλτς από τον Ταγιάνι στην προεδρία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Αυτό που κανείς πρέπει να θυμάται, είναι ότι σε γενικές γραμμές και υπό κανονικές συνθήκες πρέπει να τηρούνται μια σειρά από ισορροπίες, μεταξύ σοσιαλιστών και λαϊκού κόμματος, μεταξύ ανδρών και γυναικών, Βορρά και Νότου, νέων και παλιών κρατών, μικρών κρατών και μεγάλων κρατών.

Μέχρι στιγμής, η μόνη βέβαιη θέση είναι αυτή της Υπάτης Εκπροσώπου Φεντερίκα Μογκερίνι, ως γυναίκα, σοσιαλίστρια από την Ιταλία (Νότος).

Όλως παραδόξως, ακλόνητος μπορεί να αποδειχθεί και ο Γερούν Ντάισελμπλουμ, καθώς θα παραμείνει υπηρεσιακός υπουργός οικονομικών της χώρας του και μετά τις εκλογές, για τουλάχιστον ένα τρίμηνο, ενώ αν οι υπουργοί δεν καταφέρουν να τα βρουν για τον αντικαταστάτη του σύντομα, μπορεί να του ζητήσουν να μείνει κι άλλο.

Εξάλλου, ο κανονισμός λέει “οι υπουργοί εκλέγουν ένα συνάδελφό τους για Πρόεδρο”, δεν διευκρινίζεται, όμως, πουθενά ότι πρέπει να παραμείνει “συνάδελφος” για να είναι Πρόεδρος. Όταν όμως έρθει η ώρα της αντικατάστασης, Ντε Γκουίντος (Ισπανός ΕΛΚ) και Πέτερ Κάζιμιρ (Σλοβάκος Σοσιαλιστής) είναι οι επικρατέστεροι, χωρίς να αποκλείονται και τα outsiders.

Η θέση του eurogroup, κατά πολλούς, πρέπει να παραμείνει για λίγο ακόμα στους σοσιαλιστές. Βεβαίως, τον Δεκέμβρη αποχωρεί και από τη θέση του επικεφαλής του EWG ο Τόμας Βίζερ, με αποτέλεσμα κάποιοι να σκέφτονται πως “ήρθε η ώρα να αναβαθμιστεί και η Αυστρία”.

Σε σχέση με τη θέση του Τουσκ, η οποία κρίνεται στις 9 Μαρτίου, -εκτός σημαντικού απροόπτου- θα πρέπει να την κρατήσει για άλλα 2,5 χρόνια. Το σημαντικό απρόοπτο θα μπορούσε να είναι μια εξαιρετικά σφοδρή αντίδραση της Πολωνίας, η οποία, όμως, είναι στον “πάγο” από την υπόλοιπη ΕΕ λόγω κατάφωρων παραβιάσεων του κράτους δικαίου και της διάκρισης των εξουσιών - άλλος ένας λόγος για να επιβληθεί η παραμονή του Τουσκ.

Και εδώ τελειώνουν οι σχετικά απλές συναλλαγές, διότι, όπως όλοι ξέρουν, η μητέρα όλων των θέσεων είναι η θέση του Προέδρου της Κομισιόν.

Εκεί πολλά θα εξαρτηθούν από το αποτέλεσμα των γαλλικών και των γερμανικών εκλογών.

Ο Μάρτιν Σουλτς, που θα ήθελε τη θέση, έχει επιστρέψει στη γερμανική πολιτική, ο δε Μισέλ Μπαρνιέ (που έχασε από τον Γιούνκερ τη μάχη για τη θέση μέσα στο ΕΛΚ) έχει αναλάβει πια διαπραγματευτής για το Brexit.

Επόμενος στην ονοματολογία είναι ο νυν Πρώτος Αντιπρόεδρος Φρανς Τίμμερμανς, πολιτικός από μια μεσαίου μεγέθους χώρα, που δεν υπήρξε πρωθυπουργός, σοσιαλιστής, αλλά γενικά άγνωστος στο ευρύ κοινό.

Επιπλέον, ακούγεται και το όνομα του Πιέρ Μοσκοβισί, ο οποίος έχει αυτό που δεν έχει ο Τίμμερμανς: αναγνωρισιμότητα.

Αν η σκυτάλη πρέπει να φύγει από την κεντρική Ευρώπη και να πάει στο Βορρά, τότε ο Γιέρκι Κατάινεν από τη τη Φινλανδία (ΕΛΚ), είναι ένα όνομα που παίζει από το 2014, η Χέλε Τόρινγκ Σμιντ (πρώην σοσιαλίστρια πρωθυπουργός της Δανίας) είναι μια άλλη, χωρίς να μπορεί κανείς να αγνοήσει και τη Σουηδή Επίτροπο για 15 χρόνια Σεσίλια Μάλμστρομ (Φιλελεύθεροι).

Οι πιο τολμηροί στην ονοματολόγια πάλι εκτιμούν ότι αν η Α. Μέρκελ, η επί 12 χρόνια Καγκελάριος, ηττηθεί από τον Σουλτς, τότε δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα θέλει να πάει σπίτι της. Με Σοσιαλιστή Καγκελάριο, Πρόεδρος της Κομισιόν από το ΕΛΚ θα είναι δύσκολο να εκλεγεί, εκτός και αν είναι η Α. Μέρκελ -τι καλύτερο επιστέγασμα της συνεργασίας ΕΛΚ- Σοσιαλιστών στο ευρωπαϊκό πεδίο.

Βεβαίως, ο ίδιος ο Γιούνκερ, που ήταν ο πρώτος πρόεδρος της Κομισιόν που εκλέχθηκε μέσω της διαδικασίας “Spitzenkandidat” - επικεφαλής κομματικός υποψήφιος των ευρωπαϊκών σχηματισμών, δεν έχει ανοίξει όλα τα χαρτιά του.

Μέχρι στιγμής, το μόνο που τον έχουμε ακούσει να λέει είναι πως “5 χρόνια είναι αρκετά”.

Ο Γιούνκερ έχει την τάση να δηλώνει πως φεύγει και μετά να περιμένει να τον παρακαλέσουν να μείνει κι άλλο - όπως έκανε ήδη μια φορά με την προεδρία του eurogroup. Να μη μας παραξενέψει αν μετά από άκαρπες συζητήσεις επί συζητήσεων, οι 27 (ή οι 28) προστρέξουν και πάλι στον Γιούνκερ να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά.

Πηγή: ΚΥΠΕ