“Μετρά πρώτα κι ύστερα παίζει”.

11:41 19/7/2019 - Πηγή: Sigma Live

Συνάντηση με τον Μουσταφά Ακιντζί θα έχει ο Πρόεδρος Αναστασιάδης με σκοπό να συζητήσουν την διοργάνωση πενταμερούς διάσκεψης για να τεθεί το πλαίσιο επανέναρξης των συνομιλιών. Καλή είδηση αυτό, ειδικά μετά από ένα μήνα ιδιαίτερα αρνητικών εξελίξεων. Το θέμα είναι κατά πόσο αυτή η πρόθεση έχει δυνατότητες επιτυχίας. Προαπαιτούμενο, λέει στη δήλωση του Κυβερνητικού εκπροσώπου, είναι η Τουρκία να σταματήσει τις έκνομες ενέργειές της στην ΑΟΖ της Κύπρου. 

Η Τουρκία

από την άλλη «καταγγέλλει» την Κυπριακή Δημοκρατία ότι δε φρόντισε να προχωρήσει σε μία συμφωνία με τους Τουρκοκυπρίους για το διαμοιρασμό των κερδών από το φυσικό αέριο ή για να επιλύσει το κυπριακό προτού αρχίσει τις γεωτρήσεις. Η ίδια ισχυρίζεται επίσης ότι είναι πρόθυμη να σταματήσει τα δικά της τρυπάνια εφόσον σταματήσουν και τα ενεργειακά σχέδια της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ένα ανάλογο επιχείρημα χρησιμοποίησε και πριν από 45 χρόνια για να εισβάλει παράνομα στο έδαφος της Κύπρου με καταστροφικές συνέπειες.

Κατά συνέπεια και δίχως να θέλω να γίνομαι μάντης κακών, δε βλέπω καμιά απολύτως προοπτική άμεσης συνέχισης ή επανέναρξης του διαλόγου. Αντίθετα η ένταση κορυφώνεται διαρκώς στη νοτιοανατολική Μεσόγειο. Η Τουρκία συνεχίζει απτόητη το επικίνδυνο παιχνίδι μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας και οι Βρυξέλλες απέδειξαν ότι η οικονομία ήταν, είναι και θα παραμείνει η προτεραιότητά τους έναντι της πολιτικής.

Το ζητούμενο είναι τι μπορεί να κάνει η Λευκωσία μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό η οποία προς το παρόν δείχνει να έχει απωλέσει εντελώς την πρωτοβουλία κινήσεων. Εξάλλου, το γεωπολιτικό παιχνίδι που εξελίσσεται στην περιοχή γύρω από την κατασκευή του αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου East-Med από τη Μεσόγειο στην Ευρώπη είναι πολύ μεγαλύτερης σημασίας από την κατανομή τάχα των κερδών στην Τουρκοκυπριακή κοινότητα. Οι τ/κ δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από ένα βολικό επιχείρημα για την Τουρκία.
Η πιθανότητα όμως να μείνει οριστικά εκτός των ενεργειακών σχεδιασμών είναι κάτι που την αφορά και την επηρεάζει άμεσα. Το ίδιο βεβαίως και τη Ρωσία. Γι’ αυτό και οι σχέσεις των δύο ξαφνικά βρέθηκαν να διάγουν τη χρυσή τους περίοδο.
Το ανησυχητικό είναι πως, «όταν μαλώνουν οι ελέφαντες την πληρώνουν τα βατράχια» και το μόνο βέβαιο είναι ότι Τουρκία και Ρωσία θα επιδιώξουν να ακυρώσουν ή και να ανατρέψουν την κατασκευή του αγωγού.

Καταλήγοντας από εκεί που ξεκίνησα. Η Λευκωσία έχει ένα εν δυνάμει σύμμαχο τον οποίο δεν έχει δείξει μέχρι στιγμής την πρόθεση να αξιοποιήσει σοβαρά για να αντικρούσει το επιχείρημα της Άγκυρας περί προστασίας των μελλοντικών δικαιωμάτων των Τουρκοκυπρίων και αυτοί είναι οι ίδιοι οι Τουρκοκύπριοι και πιο συγκεκριμένα ο Μουσταφά Ακιντζί.

Αν δεν καταστεί εφικτό να επέλθει μία συμφωνία μεταξύ ελληνοκυπριακής και τουρκοκυπριακής πλευράς για την αξιοποίηση του ενεργειακού πλούτου της χώρας πολύ ανησυχώ ότι οι εξελίξεις δε θα είναι ευχάριστες. 
Καταλήγοντας, κι επειδή αύριο συμπληρώνονται 45 χρόνια από την επέτειο της μαύρης εισβολής του 1974 θέλω να κλείσω με μια αναφορά στον ιστορικό ηγέτη της δεξιάς τον Γλαύκο Κληρίδη ο οποίος τακτικά με διάθεση αυτοκριτική και έχοντας πλήρη επίγνωση των λαθών που μας οδήγησαν στα τραγικά γεγονότα του ’74 έλεγε, «…Δεν παρακολουθούσαμε τις διεθνείς εξελίξεις. Η μόνη εξέλιξη που παρακολουθούσαμε ήταν μέσα στην Κύπρο και πως θα πείσουμε τους άλλους ότι έχουμε δίκιο… Ένας statesman μετρά πρώτα τι περιθώρια έχει να κάνει συγκεκριμένες κινήσεις και ύστερα παίζει…». Και ο νοών νοείτω.

Της Ξένιας Κωνσταντίνου