Μια κορδελίτσα στον Μπέιλ και στο καλό να πάει...

12:01 28/8/2017 - Πηγή: Sigma Live

Tο κλίμα για τον Ουαλό στη Μαδρίτη είναι... βαρύ και ασήκωτο. Οι αποδοκιμασίες εναντίον του από τους οπαδούς των πρωταθλητών Ευρώπης κατά την αντικατάστασή του στο παιχνίδι πρωταθλήματος με τη Βαλένθια είναι ενδεικτικές και της επιθυμίας των φιλάθλων της ομάδας για το μέλλον του ποδοσφαιριστή.

Ο Μπέιλ ουδέποτε υπήρξε από τα... αγαπημένα παιδιά των οπαδών της Ρεάλ, σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε με τον πρόεδρο του συλλόγου, Φλορεντίνο Πέρεθ. Ο ισχυρός διοικητικός ηγέτης των Μαδριλένων ήταν αυτός που ήθελε πάση θυσία τον Ουαλό στην ομάδα, αυτός που έκανε τον ποδοσφαιριστή

την πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία της «βασίλισσας», αυτός που άπλωνε πάντα μια ασπίδα προστασίας και έβγαινε μπροστά για να ξεκαθαρίσει ότι ο Μπέιλ δεν πρόκειται να πωληθεί, διότι θα γίνει ο ηγέτης της ομάδας κάποια στιγμή.

Πραγματικά, ο Ουαλός αποκτήθηκε το καλοκαίρι του 2013 (έναντι 100 εκατομμυρίων ευρώ τα οποία δόθηκαν στην Τότεναμ) με την προοπτική μελλοντικά να πάρει τα σκήπτρα από τον Κριστιάνο Ρονάλντο. Μέσα σε αυτό το διάστημα, βέβαια, ο Πορτογάλος σάρωσε τα πάντα, ενώ ο Μπέιλ απλά προσπαθούσε να βελτιώνεται σεζόν με τη σεζόν. Σε μια σύγκριση της προσφοράς των δυο στην Ρεάλ αυτή την τετραετία, ο 28χρονος μεσοεπιθετικός θα έπρεπε, από ντροπή και μόνο, να σκύψει το κεφάλι και να αποχωρήσει.

Ο Μπέιλ έδειξε ελάχιστα ότι θα μπορούσε να εξελιχθεί σε αρχηγό αυτής της ομάδας. Και με δεδομένο ότι η Ρεάλ καταφέρνει να βγάζει εξαιρετικούς παίκτες στις θέσεις από τη μεσαία γραμμή και μπροστά, με τον Ίσκο και τον Ασένσιο να κερδίζουν τον Μπέιλ στην διεκδίκηση για μια θέση στην ενδεκάδα, η παρουσία του Ουαλού στην ομάδα είναι πια περιττή. Ακόμα και όταν οι Μαδριλένοι κινήθηκαν για την απόκτηση του Κιλιάν Μπαπέ, ήταν προφανές πως ο Μπέιλ θα... θυσιαζόταν, αν γινόταν η μεταγραφή του νεαρού Γάλλου επιθετικού.

Ο Ουαλός ουδέποτε δικαίωσε τις πολύ υψηλές προσδοκίες αυτών που επέμεναν για την απόκτησή του. Στα 28 του, ναι είναι καταπληκτικός όταν είναι σε καλή φυσική κατάσταση, αλλά με το ιστορικό των τραυματισμών του να είναι πια εξαιρετικά βεβαρημένο, μόνο διευκόλυνση θα κάνει στην ομάδα με την αποχώρησή του.

Τις δύο τελευταίες σεζόν του, ο Μπέιλ έχασε συνολικά 44 παιχνίδια της Ρεάλ, αγωνίστηκε σε 56 και σε λίγα από αυτά κατάφερε να κάνει αισθητή την παρουσία του. Σε ελάχιστα η συμμετοχή του ήταν καθοριστική. Είναι, όμως, αυτό αρκετό;

Από την ημέρα που αποκτήθηκε από τους Μαδριλένους έχει τουλάχιστον είκοσι σοβαρούς τραυματισμούς που τον κράτησαν εκτός αγωνιστικής δράσης για μικρό ή μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Και όταν ο Μπέιλ ήταν εκτός, δυστυχώς για τον ίδιο, η ομάδα έδειχνε ότι μπορεί (ίσως και καλύτερα) χωρίς αυτόν...

Όπως, για παράδειγμα, συνέβη στον τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ στο Κάρντιφ. Αγωνίστηκε είκοσι λεπτά, κυρίως για συμβολικούς λόγους μετά από παρατεταμένη απουσία λόγω τραυματισμού, και προφανώς η Ρεάλ «καθάρισε» την αναμέτρηση με τη Γιουβέντους χωρίς την δική του συμβολή.

Η καριέρα του Μπέιλ με τη φανέλα της Ρεάλ δεν ήταν ακριβώς... αποτυχημένη. Δεν ήταν σίγουρα το αντίθετο, όμως. Ο Ουαλός απέτυχε να γίνει ο διάδοχος του Κριστιάνο Ρονάλντο, απέτυχε επίσης να γίνει το... αντίβαρο για τον Νεϊμάρ, καθώς μετά την κόντρα Ρονάλντο - Μέσι, πολλοί εμφάνιζαν ως διάδοχο το δίπολο Μπέιλ - Νεϊμάρ. Ουδεμία σχέση με την εξέλιξη που είχε ο Βραζιλιάνος, ο οποίος επίσης μετακόμισε το 2013 στην Ισπανία, στα χρόνια του στη Μπαρτσελόνα.

Πολλοί υποστήριξαν ότι ο Μπέιλ ουδέποτε προσαρμόστηκε στη Ρεάλ. Πέρυσι το καλοκαίρι ο μάνατζέρ του μίλησε δημόσια για την... αποξένωση του ποδοσφαιριστή μέσα στα αποδυτήρια. «Δεν τον παίζουν οι άλλοι» είπε, στο περίπου, ο εκπρόσωπος του Μπέιλ, με τον ίδιο τον παίκτη να αναγκάζεται να τον... αδειάσει λέγοντας ότι δεν είχε κανένα πρόβλημα με τη συμπεριφορά των υπόλοιπων ποδοσφαιριστών, κυρίως των ισπανόφωνων, απέναντί του.

Ουδείς αμφιβάλλει ότι ο καλός και υγιής Μπέιλ είναι ένας ποδοσφαιριστής πολύτιμος για κάθε ομάδα. Στο EURO της Γαλλίας έδειξε ότι μπορεί να γίνει ηγέτης, ήταν αυτός ο πρωταγωνιστής της καταπληκτικής πορείας της Ουαλίας μέχρι τα ημιτελικά της διοργάνωσης δείχνοντας όλα τα χαρακτηριστικά του παιχνιδιού του: δυναμισμός, εκρηκτικότητα, ταχύτητα, εξαιρετική κίνηση, «θανατηφόρο» τελείωμα.

Στα χρόνια της Ρεάλ Μαδρίτης είχε την τύχη να αποτελεί μέρος του ΒΒC, πλαισιώνοντας τον Καρίμ Μπενζεμά και τον Κριστιάνο Ρονάλντο στην επίθεση. Με τη συμβολή του η ομάδα έγινε πιο πλήρης, ίσως και πιο... απρόβλεπτη. Μόνο που τόσο ο Γάλλος όσο και ο Πορτογάλος έδειξαν να είναι πολύ περισσότερο προσαρμοστικοί σε αλλαγές θέσεων, κυρίως επί Ζιντάν, σε σχέση με τον Μπέιλ. Συν τους τραυματισμούς συν την ανάδειξη των Ίσκο και Ασένσιο.

Ακόμα κι αν κάποτε υπήρξε, ο Μπέιλ δεν είναι πια παίκτης - κλειδί για τους Μαδριλένους. Πριν από μερικές ημέρες ο ομοσπονδιακός τεχνικός της Ουαλίας, Κρις Κόουλμαν, αναρωτήθηκε σε ποια ομάδα θα είναι καλύτερα από τη Ρεάλ ο Μπέιλ. Το ερώτημα, βέβαια, θα μπορούσε να τεθεί διαφορετικά. Θα είναι καλύτερα η Ρεάλ χωρίς τον Ουαλό; Δυστυχώς για τον ίδιο έφτασε η χρονική στιγμή που η απάντηση είναι θετική...