Μιμείται τον ένα Ολυμπιακό και χάνει από τον άλλο

09:03 2/11/2020 - Πηγή: Sigma Live

Το 1-1 στην Τούμπα με τον ΠΑΟΚ διαδέχτηκε το 0-0 στο ΓΣΠ με την Ένωση, το εντός έδρας 1-2 από την Αϊντχόφεν ακολούθησε το εκτός έδρας 0-1 από τον Ολυμπιακό. Πρέπει να κερδίσει πρώτα στο Γιουρόπα Λιγκ για να πανηγυρίσει και στο πρωτάθλημα η Ομόνοια;

Η απάντηση είναι, προφανώς, αρνητική, αλλά αυτό δεν αλλάζει την πραγματικότητα πως η μέχρι στιγμής διαχείριση των ταυτόχρονων

υποχρεώσεων εντός κι εκτός συνόρων δεν είναι η πλέον αποτελεσματική.

Βάζοντας στο μικροσκόπιο τα μέχρι σήμερα 15 επίσημα παιχνίδια των «πρασίνων» διαπιστώνει την τάση τους να «σπαταλούν» το πρώτο ημίχρονο και δη απέναντι σε θεωρητικά υποδεέστερους αντιπάλους. Αντιθέτως, όποτε ο συντελεστής δυσκολίας είναι υψηλός, η ομάδα εμφανίζεται συγκεντρωμένη και έτοιμη από το πρώτο λεπτό.

Πριν την ανάπαυλα το «τριφύλλι» έχει πετύχει επτά τέρματα, τα οποία ήλθαν στα παιχνίδια με Ανόρθωση, Ερυθρός Αστέρας, ΑΕΚ, Εθνικό Άχνας (2), ΠΑΟΚ και Αϊντχόφεν. Από αυτούς τους αγώνες η ομάδα του Χένινγκ Μπεργκ έχασε μόνον τον τελευταίο -κι αυτόν στην τελευταία επίθεση.

Στον αντίποδα η Ομόνοια έμεινε «άσφαιρη» στο πρώτο ημίχρονο κόντρα σε Αραράτ, Πάφο, Λέγκια, Καρμιώτισσα, Ολυμπιακός Πειραιώς (δύο φορές), ΑΕΛ, ΕΝΠ και Ολυμπιακό. Σε αυτά τα παιχνίδια μέτρησε έναν αποκλεισμό (στα πλέι οφ του Τσάμπιονς Λιγκ) και επτά πεταμένους βαθμούς από τους συνολικά εννέα που έχει αφήσει μέχρι στιγμής στο πρωτάθλημα.

Στη συνέντευξη Τύπου μετά τον αγώνα στο «Μακάρειο» ο Μπεργκ κατέδειξε ότι η έκταση του ροτέισον δεν είναι η αιτία του κακού, αφού το μεγάλο ροτέισον δεν οδηγεί υποχρεωτικά σε γκέλα και το πιο περιορισμένο δεν εγγυάται τη νίκη.

Η κυκλική χρησιμοποίηση παικτών είναι μονόδρομος για το «τριφύλλι», ιδίως όσο αυτό παίζει σε δύο ταμπλό, ενώ ο επιθετικός με το εύκολο γκολ δεν πρόκειται να έλθει πριν τον Ιανουάριο, συνεπώς η διαρκής επίκληση της απουσίας του δεν συνεισφέρει το παραμικρό.

Οι «πράσινοι» μοιάζουν να βαδίζουν στα χνάρια του Ολυμπιακού Πειραιώς, ο οποίος δεν έχει σκοράρει καν στο πρώτο ημίχρονο των δικών του αγώνων, τους οποίους κατά κανόνα «καθαρίζει» μετά την ανάπαυλα. Οι «ερυθρόλευκοι», όμως, είναι ήδη στον τρίτο χρόνο τους υπό τον Πέντρο Μαρτίνς, έχουν πολύ μεγαλύτερο μπάτζετ και ρόστερ και είναι σαφώς πιο μαθημένη στο κουβάλημα δύο καρπουζιών στην ίδια μασχάλη απ’ ό,τι η Ομόνοια.

Μια σκέψη που σίγουρα αξίζει τον κόπο να γίνει από τον Μπεργκ είναι η αντιστροφή της σκέψης του για τα παιχνίδια πρωταθλήματος: αντί να βάζει μεσοεπιθετικά όλους τους πιτσιρικάδες μαζί και να κρατά τους πιο έμπειρους (Παπουλή, Γκόμεθ, Μποτεάκ) για το δεύτερο ημίχρονο, αν το παιχνίδι δεν καλά κατ’ ευχήν (βλέπε ΕΝΠ) ή έχει στραβώσει (βλέπε Ολυμπιακός), να τους ρίχνει από την αρχή, ώστε η ομάδα του να κυριαρχεί εξ αρχής και να ανοίγει το σκορ και ακολούθως να τους αντικαθιστά, προκειμένου να κάνουν οι νεαροί διαχείριση του προβαδίσματος.

Ό,τι ακριβώς έκανε, δηλαδή, στο Δασάκι, όπου η Ομόνοια εμφανίστηκε με σχεδόν αυτούσια την ευρωπαϊκή της ενδεκάδα, σημείωσε δύο γκολ (για πρώτη και μοναδική φορά στη σεζόν έως τώρα) και ακολούθως υπερασπίστηκε το αποτέλεσμα, ακόμη και μετά την αποβολή του Λανγκ.