Ο απολογισμός του αρχηγού

16:30 5/6/2016 - Πηγή: Sigma Live

Μια καριέρα γεμάτη τίτλους και διακρίσεις. Μια πορεία στην καλαθόσφαιρα που κράτησε 23 ολόκληρα χρόνια φτάνει στο τέλος της.

Ο λόγος για τον Γιώργο Αναστασιάδη, ο οποίος, στα 39 του πλέον χρόνια, πήρε τη μεγάλη απόφαση να βάλει τέλος σε μια λαμπρή καριέρα. Κι ας δέχεται πιέσεις, όπως ο ίδιος εξομολογείται, από τον Πρόεδρο της ΕΘΑ και προσωπικό του φίλο Πανίκο Κωνσταντίνου για να συνεχίσει για έναν ακόμα χρόνο. «Έφτασε πλέον ο καιρός. Βρίσκομαι σε μια ηλικία που πρέπει να δω την οικογένειά μου, αλλά και τον εαυτό μου»,

λέει στη «Σ», με βαριά καρδία, αλλά γεμάτος ευγνωμοσύνη για τα όσα κέρδισε και πέρασε όλα αυτά τα χρόνια.

Και πιστέψτε το, δεν είναι λίγα. Επτά πρωταθλήματα, πέντε κύπελλα, αρκετές προσωπικές διακρίσεις, αρχηγός της Εθνικής Ομάδας και άλλα πολλά συνοδεύουν το παλμαρέ του «αρχηγού», όπως τον αποκαλούν όλοι, σε όποια ομάδα και αν αγωνίστηκε.

Ο Γιώργος Αναστασιάδης άρχισε την καριέρα του σε ηλικία 16 χρονών στην ΕΝΑΔ Αγίου Δομετίου. «Τότε στην ομάδα αγωνίζονταν καλαθοσφαιριστές που ήταν τα ινδάλματά μου. Χρίστος Στυλιανίδης, Καπαρτής, Παστελλής, Τσαγγαρίδης, Φλόρεντ, Τάπερσον, ήταν παίκτες που παρακολουθούσα και πάντα ήθελα να τους μοιάσω».
Στην ΕΝΑΔ αγωνίστηκε για τρία χρόνια και εκεί φανέρωσε τα πρώτα δείγματα του μεγάλου του ταλέντου. Αυτό ήταν το εισιτήριο για να κάνει το μεγάλο βήμα και να πάρει μετεγγραφή στον Κεραυνό στα 20 του χρόνια. «Πήγα στον Κεραυνό σαν ταλέντο. Η αλήθεια όμως είναι ότι δούλεψα αρκετά, αφιέρωσα πολλές ώρες δουλειάς στο γήπεδο. Γιατί γνώριζα ότι στον Κεραυνό είχα απέναντί μου δέκα επαγγελματίες καλαθοσφαιριστές. Μόνο με πολλή δουλειά θα μπορούσα να αναδειχθώ».
Στην ομάδα του Στροβόλου έμεινε έξι χρόνια και ακολούθως πήγε στον «αιώνιο» αντίπαλο, τον ΑΠΟΕΛ, όπου παρέμεινε για δύο χρόνια. Τα επόμενα δύο χρόνια τον βρήκαν στην ΕΘΑ, εκεί όπου πολλοί πίστεψαν ότι πήγε για να κολλήσει τα τελευταία του ένσημα, όμως ο Γιώργος Αναστασιάδης τους διέψευσε κατηγορηματικά. Επέστρεψε στην ΕΝΑΔ για έναν χρόνο, πριν επιστρέψει ξανά στην ΕΘΑ τα τρία τελευταία χρόνια. Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι ο Αναστασιάδης, όπου κι αν αγωνίστηκε, κατέκτησε τίτλους (εκτός από την ΕΝΑΔ), είχε προσωπικές διακρίσεις και γενικότερα άφησε το στίγμα του ως καλαθοσφαιριστής, αλλά και ως άνθρωπος. Κανείς δεν παραπονέθηκε ποτέ για τον χαρακτήρα του, όλοι τον αντιμετώπιζαν με σεβασμό, ακόμα και οι αντίπαλοι.
«Όλα αυτά τα χρόνια στην καλαθόσφαιρα έκανα αρκετούς φίλους, τόσο από την Κύπρο, όσο και από άλλες χώρες. Για μένα είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει αυτή η αλληλοεκτίμηση και ο σεβασμός. Γενικά σταματώ νιώθοντας γεμάτος, με όλη τη σημασία της λέξης».

Οι μεγάλες διακρίσεις
-Κέρδισες αρκετούς τίτλους στην καριέρα σου. Τι είναι αυτό που θυμάσαι περισσότερο;
«Με την Εθνική ομάδα την πρόκριση στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα με προπονητή τον Τζούροβιτς. Εκεί αντιμετωπίσαμε χώρες μεγαθήρια, όπως τη Γερμανία, την Κροατία και τη Βοσνία. Ακόμα και σήμερα θεωρώ ότι είναι κάτι το αξέχαστο, το μοναδικό.
Σε σωματειακό επίπεδο, η πρόκριση του Κεραυνού στα προημιτελικά του Σαπόρτα. Πιστεύω ότι είναι η μεγαλύτερη ευρωπαϊκή επιτυχία για κυπριακή ομάδα στην Ευρώπη. Στους «8» αντιμετωπίσαμε τη Βαλένθια, από την οποία αποκλειστήκαμε».
-Από την Εθνική σταμάτησες σχετικά νωρίς…
«Ναι, στα 30 μου χρόνια και νομίζω ότι ήταν σωστή η απόφασή μου. Διετέλεσα για αρκετά χρόνια αρχηγός του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος και θεώρησα ότι ήταν η ώρα να αποχωρήσω για να αγωνιστούν νεαροί».

Άλλο πράμα οι τίτλοι με την ΕΘΑ
-Ποιους τίτλους ξεχωρίζεις;
«Ο καθένας έχει τη δική του σημασία και όλοι με γέμισαν και με έκαναν χαρούμενο. Όμως, κακά τα ψέματα, δεν είναι όλοι οι ίδιοι. Γιατί άλλο να κερδίζεις τίτλους με μία μεγάλη ομάδα και διαφορετικό με μία μικρή όπως η ΕΘΑ. Με αυτήν την ομάδα κατέκτησα νταμπλ, ήταν κάτι το ξεχωριστό, το απίστευτο, το μοναδικό. Με αυτήν την ομάδα πανηγύρισα το πρώτο πρωτάθλημα στην ιστορία της. Και ακολούθησαν κι άλλα. Με την ΕΘΑ είχαμε μεγάλες επιτυχίες και στην Ευρώπη, αναγκάζοντας αρκετό κόσμο να τρίβει τα μάτια του από αυτό που έβλεπε».
-Από την πορεία σου ξεχώρισες κάποιον προπονητή με τον οποίο δούλεψες;
Όλοι έχουν τα καλά και τα κακά τους. Αυτό όμως που πιστεύω ακράδαντα είναι ότι ο Κύπριος προπονητής δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τους ξένους. Πλέον ο Κύπριος προπονητής έχει φτάσει στο σημείο να θεωρείται ιδανικός για τις ομάδες. Είναι άλλωστε κάτι που φαίνεται από τα αποτελέσματα».

Τόπο στα νιάτα
-Τι σε έκανε να πάρεις την απόφαση να σταματήσεις. Η ηλικία σου ή κάτι άλλο;
«Η αλήθεια είναι ότι το σκεφτόμουν από καιρό. Ακόμα και τώρα δέχομαι πίεση από τον Πρόεδρο της ΕΘΑ και φίλο μου Πανίκο Κωνσταντίνου για να συνεχίσω. Όμως βρίσκομαι σε μια ηλικία που πρέπει να δω την οικογένεια και τον εαυτό μου. Άλλωστε υπάρχουν κάποια ταλέντα που θα πρέπει πλέον να αρχίσουν να παίρνουν χρόνο. Πρέπει η νέα γενιά να βγει μπροστά. Εάν δουλέψουν αρκετά νομίζω ότι θα τα καταφέρουν».
-Το ίδιο πρέπει να γίνει και με την Εθνική;
«Ακριβώς. Πρέπει να αποχωρήσουν οι παλιοί για να ανελιχθούν οι νεαροί. Δεν γίνεται στην Εθνική Ομάδα να αγωνίζονται διεθνείς 35 χρονών. Για να γίνει όμως αυτό θα πρέπει οι νεαροί να δουλέψουν αρκετά και να αποδείξουν ότι το αξίζουν».
-Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο υπάρχει ένα χάσμα. Δηλαδή βλέπουμε παίκτες 30 και πάνω και 18 και κάτω.
«Τα παλαιότερα λάθη της Ομοσπονδίας φαίνονται σήμερα. Συμφωνώ ότι υπάρχει ένα κενό. Υπάρχουν οι παίκτες που είναι 33 ετών και πάνω και οι 18 ετών και κάτω. Στις ηλικίες 20 με 25 δεν υπάρχουν τα ταλέντα. Και αυτό γιατί παλαιότερα δεν υπήρχε περιορισμός στους ξένους καλαθοσφαιριστές που έρχονταν στο νησί μας. Εάν εξαιρέσει κανείς τον Ραζή που αγωνίζεται στο εξωτερικό και τον Σάιμον Μιχαήλ που είναι στον Κεραυνό, δεν ξεχωρίζει κάποιος άλλος σε αυτήν την ηλικία.

Τρομερή δουλειά από τις Ακαδημίες
-Άρα θα πρέπει από τις πιο μικρές ηλικίες να αναδείξουμε ταλέντα
Αναγκαστικά τα επόμενα 3-4 χρόνια θα πρέπει να περιμένουμε. Δεν βλέπω κάποιον... Παλάλα ή Κουνούνη. Γιατί και αυτοί αναδείχθηκαν μέσω της δουλειάς. Γι’ αυτό θεωρώ ότι μόνο με τη δουλειά θα βγουν νέα ταλέντα».
-Γίνεται δουλειά στις Ακαδημίες;
«Ναι, πέραν των σωματείων γίνεται τρομερή δουλειά σε κάποιες Ακαδημίες. Υπάρχει τρομερό ταλέντο στις ηλικίες κάτω των 16 ετών. Εκπλήσσομαι από ορισμένες Ακαδημίες όπως είναι η YOUTH STARS και το NBA BC στον Στρόβολο, αλλά και από Ακαδημίες στην επαρχία της Πάφου. Εάν συνεχίσουν να δουλεύουν με τον ίδιο τρόπο, στα επόμενα χρόνια σίγουρα η καλαθόσφαιρα στην Κύπρο αλλά και η Εθνική μας Ομάδα θα έχουν μέλλον. Αλλά μόνο με δουλειά θα τα καταφέρουμε».
-Θα συνεχίσεις να ασχολείσαι με το μπάσκετ από τη θέση του προπονητή ή από κάποιο άλλο πόστο;
«Όχι δεν το σκέφτομαι καθόλου αυτό το ενδεχόμενο».