Ο Γιόχαν Κρόιφ σε πρώτο πρόσωπο...

14:02 7/10/2016 - Πηγή: Sigma Live

Η αυτοβιογραφία του Γιόχαν Κρόιφ κυκλοφορεί λίγους μήνες μετά τον θάνατό του. Στιγμές της ζωής και της καριέρας του, γνωστές και άγνωστες, όπως τις κατέγραψε ο ίδιος πριν κλείσει τα μάτια του, στις 24 Μαρτίου 2016.

Ο καρκίνος είχε αρχίσει ήδη να «τρώει» τα πνευμόνια του. Ήταν περίπου πριν από ένα χρόνο. Ο ίδιος τότε δήλωνε αισιόδοξος, σίγουρος ότι αρκεί μια... ντρίμπλα του για να τον αφήσει πίσω, για να τον νικήσει. Ο Κρόιφ «έσβηνε». Και το ήξερε.

«Θέλω να διηγηθώ τη ζωή μου». Αυτές τις λέξεις είπε όταν κάλεσε τον Ολλανδό δημοσιογράφο, Γιαπ ντε Χρουπ,

και του ζήτησε να καταγράψει σε 14 κεφάλαια όσα είχε περάσει τα προηγούμενα 68 χρόνια.

Ήθελε να διηγηθεί τη ζωή του. Ήθελε να πει για τα φτωχικά παιδικά χρόνια του, για την καθαρίστρια μάνα του που δούλευε στον Άγιαξ και μουρμούριζε τους ανθρώπους του συλλόγου για να δοκιμάσουν τον γιο της. Ήθελα να πει για τον «Αίαντα», για την Μπαρτσελόνα, για το τσιγάρο που παραλίγο να του κοστίσει τη ζωή πριν από είκοσι χρόνια, για τη σύζυγό του Ντάνι, για τον Ρίνους Μίχελς, για τον Πεπ Γκουαρδιόλα, για τους κορυφαίους παίκτες που είδε να παίζουν μπάλα.

«Για εμένα όλα άρχισαν στον δρόμο». Εκεί είναι η αφετηρία του βιβλίου, της ζωής και της καριέρας του.

Ο Κρόιφ για την ταπεινή καταγωγή του:

«Οι γονείς μου είχαν ένα μανάβικο κοντά στο γήπεδο του Άγιαξ. Μπορώ να πω ότι κατά κάποιο τρόπο η μοίρα μου ήταν γραμμένη. Ο πατέρας μου είχε ένα γυάλινο μάτι και έβγαζε έξτρα χρήματα κοροϊδεύοντας τον κόσμο που δεν τον ήξερε. Έβαζε μαζί τους στοίχημα ότι μπορεί να κοιτάξει κατάματα τον ήλιο. Και το έκανε αφού έκλεινε το καλό μάτι του. Μετά τον θάνατό του, ο Άγιαξ κατάλαβε ότι στο σπίτι μας είχαμε οικονομικό πρόβλημα και πήραν τη μητέρα μου να καθαρίζει τα αποδυτήρια στο γήπεδο. Πήγαινα κι εγώ μαζί της κάποιες φορές. Έτσι άρχισα να μαθαίνω και αγγλικά. Δεν ξεπέρασα ποτέ τον θάνατο του πατέρα μου. Πίστευα ότι κι εγώ θα πεθάνω νέος».

Ο Κρόιφ για το στήριγμα της ζωής του, τη γυναίκα του:

«Ο κόσμος μας αντιμετώπιζε ως καλτ φιγούρες. Αντέγραφαν ακόμα και τον τρόπο που ντυνόμασταν, που φτιάχναμε τα μαλλιά μας. Τα πάντα τα χρωστάω στη σύζυγό μου, Ντάνι. Ποτέ δεν αγόρασα ρούχα μόνος μου. Παντρευτήκαμε τη δεύτερη μέρα του δωδέκατου μήνα. Δύο συν δώδεκα μας κάνουν δεκατέσσερα, το νούμερό μου. Ο γάμος άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούσα στο γήπεδο. Την ευθύνη που ανέλαβα στο σπίτι τη μετέφερα στα αποδυτήρια και στο γήπεδο».

Ο Κρόιφ για την απόφαση να πάει στην Ισπανία στα χρόνια του Φράνκο:

«Η Μπαρτσελόνα ήθελε να κάνει άνοιγμα με την απόκτηση ξένων ποδοσφαιριστών. Η πρώτη επιλογή του Μίχελς ήταν ο Γερμανός επιθετικός Γκερντ Μίλερ. Ο Μίχελς δεν μου μίλησε ποτέ γι' αυτό. Κι εγώ έκανα σαν να μην το γνωρίζω. Είχα μετανιώσει που πήγα να παίξω στην Ισπανία τα χρόνια της δικτατορίας του Φράνκο. Το πρωτάθλημα του 1977 μας το έκλεψαν. Παίζαμε εναντίον της Μάλαγα κι ο διαιτητής με απέβαλε. Χωρίς αιτία. Σύμφωνα με τα όσα είχε πει, τον είχα αποκαλέσει "μπάσταρδο". Μέχρι σήμερα αυτή η λέξη δεν έχει βγει από το στόμα μου».

Ο Κρόιφ για την ήττα της Ολλανδίας από τη Δυτική Γερμανία στον τελικό του Μουντιάλ του 1974:

«Το ξεπέρασα γρήγορα. Δεν υπήρξε δράμα. Κυρίως γιατί έβλεπα τη θετική πλευρά των πραγμάτων και τον θαυμασμό που υπήρχε για το παιχνίδι μας. Όλοι πίστευαν ότι είχαμε νικήσει».

Ο Κρόιφ για τον μοναδικό προπονητή με τον οποίο ήρθε σε κόντρα:

«Ως παίκτης δεν είχα ποτέ πρόβλημα με τους προπονητές μου. Ο μοναδικός ήταν ο Χένες Βάισβάϊλερ κυρίως διότι επέμενε να υποδεικνύει σε ενήλικες άνδρες πώς θα έπρεπε να συμπεριφερθούν».

Ο Κρόιφ για την παρουσία του στην Μπαρτσελόνα ως προπονητής:

«Ξέρω ότι όταν ο πρόεδρος Νούνιεθ μου ανέθεσε την τεχνική ηγεσία της ομάδας, το έκανε για να σώσει τη θέση του. Η Μπαρτσελόνα έπρεπε να βάλει τέλος στο γεγονός ότι ήταν μια ομάδα με μεγάλο όνομα και πολλά χρήματα, αλλά με λίγους τίτλους. Εγώ ήμουν το μοναδικό αφεντικό στα αποδυτήρια. Ούτε οι ποδοσφαιριστές ούτε η διοίκηση. Άλλαξα τα πάντα από την αρχή. Για να φτιάξουμε την dream team χρειαστήκαμε 10.000 ώρες προπόνησης».

Ο Κρόιφ για την επέμβαση στην καρδιά το 1991:

«Τότε είχα πολλούς πόνους στο στομάχι. Έκανα συχνά εμετούς. Όταν μπήκα για την επέμβαση, ήξερα ότι ο χειρούργος θα έκανε τα πάντα ώστε όλα να πάνε καλά. Αυτό με ανακούφιζε. Μετά από εκείνο το χειρουργείο, έπαψα πια να έχω αμφιβολίες ότι μπορεί να πεθάνω νέος όπως ο πατέρας μου. Εκείνη η επέμβαση στην καρδιά με απελευθέρωσε από την εμμονή μου».

Ο Κρόιφ για την ήττα από τη Μίλαν στη Αθήνα, που σήμανε την αρχή του τέλους του στους Καταλανούς:

«Διάβασα τότε σε μια εφημερίδα ότι με αντικατέστησαν και ότι ο Νούνιεθ και ο Γκασπάρτ ήταν έτοιμοι να παρουσιάσουν τον Μπόμπι Ρόμπσον ως αντικαταστάτη μου. Ήταν μια απίστευτη κατάσταση. Δύο ημέρες νωρίτερα είχα συναντηθεί με τον Νούνιεθ για να σχεδιάσουμε τη νέα σεζόν και ήμουν εγώ που έπεισα προσωπικά τον Λουίς Ενρίκε να αφήσει τη Ρεάλ και να έρθει στην Μπαρτσελόνα. Το παιδί το έκανε για εμένα».

Ο Κρόιφ για τον Πεπ Γκουαρδιόλα, το αγαπημένο ποδοσφαιρικό παιδί του και τον πιο καλό μαθητή του:

«Αν δεν ήμουν εγώ προπονητής στην Μπαρτσελόνα, πιθανότατα θα είχαν πουλήσει τον παίκτη Γκουαρδιόλα και θα κατέληγε σε ομάδα δεύτερης κατηγορίας. Η Μπαρτσελόνα ήθελε να απαλλαγεί από αυτόν. Δεν τον πίστευαν, είχαν την άποψη ότι ήταν κακός στην άμυνα και δεν βοηθούσε στο εναέριο παιχνίδι. Αυτό που ουδείς έβλεπε είναι ότι διέθετε βασικές αρετές: ήταν έξυπνος, ήταν γρήγορος και είχε τεχνική. Όταν του πρότειναν να αφήσει την δεύτερη ομάδα και να αναλάβει τους μεγάλους, ζήτησε τη γνώμη μου. Του είπα: ΄Πήγαινε να πεις στον πρόεδρο να μην ξαναπατήσει στα αποδυτήρια. Εκεί κουμάντο θα κάνεις εσύ'. Αν είχε τα κότσια να πει αυτό, τότε μπορούσε να τα καταφέρει».