Ο κυπριακός αθλητισμός δεν εξαρτάται από την κάρτα φίλαθλου

17:59 3/4/2019 - Πηγή: Sigma Live

Πιασάρικο θέμα η κάρτα φιλάθλου και λόγω προεκλογικής ξαφνικά είναι και πάλι στο προσκήνιο. Για να ξεκινήσω την τοποθέτηση μου, σε σχέση με αυτά που πραγματικά θέλω να πω, ξεκαθαρίζω τη θέση μου ότι είμαι υπέρ της ταυτοποίησης στα γήπεδα, αλλά θεωρώ ότι θα έπρεπε να γίνεται με την ταυτότητα μας, όπως σε όλα τα αθλητικά προηγμένα κράτη. Το είχα δηλώσει επανειλημμένα: «..έχουμε κάρτα πολίτη (ταυτότητα) και δεν χρειαζόμαστε κάρτα φιλάθλου, περίπλοκες διαδικασίες έκδοσης, έξοδα για φιλάθλους και περιττή ταλαιπωρία. Ούτε χρειαζόμαστε τη διατήρηση αρχείου πέραν της μιας βδομάδας, εκτός εάν αυτό γίνεται

από την ίδια την ομάδα για εμπορικούς σκοπούς». Δυστυχώς, δεν εισακούστηκα. Πριν λίγες μέρες είχα παρευρεθεί στο ποδοσφαιρικό παιχνίδι Κύπρος-Βέλγιο. Η ουρές για την έκδοση κάρτας φιλάθλου ήταν τόσο μεγάλες, που ο κόσμος δεν πρόλαβε να μπει στο γήπεδο πριν την έναρξη του αγώνα.

Η συζήτηση για το μέλλον του κυπριακού αθλητισμού είναι μεγάλη, δεν εξαντλείται σίγουρα μέσα από ένα άρθρο και κανείς μέχρι σήμερα δεν έχει αγγίξει την ουσία των προβλημάτων του αθλητισμού μας, αναλώνοντας άδικα το χρόνο και την προσπάθεια σε παράπλευρα θέματα, δευτερεύουσας σημασίας, όπως η κάρτα φιλάθλου.

Εδώ και ένα χρόνο ακούω σχόλια και συζητήσεις για το πόσο κακό έκανε η κάρτα φιλάθλου στον αθλητισμό μας. Σημείο πρώτο: ο κυπριακός αθλητισμός δεν είναι μόνο το ποδόσφαιρο. Ακούω σχόλια για τη μείωση προσέλευσης του κόσμου στα γήπεδα. Σημείο δεύτερο: η κάρτα φιλάθλου έκανε όλη τη ζημιά; Προσωπικά αμφιβάλλω. Για ποια γήπεδα άλλωστε μιλάμε; Ακούω ότι αν δεν αλλάξει ο σχετικός κανονισμός, θα καταστραφεί ο αθλητισμός μας. Σημείο τρίτο: Σας διαβεβαιώ ότι ουδέν αναληθέστερο.

Κατά την άποψη μου το ποδόσφαιρο μας υποφέρει από έλλειψη ποιότητας, ως προϊόν, από έλλειψη αξιοπιστίας, ως θεσμός και από έλλειψη υποδομής, ως πυλώνας ανάπτυξης. Για να επανέλθει το ποδόσφαιρο σε πορεία ανάπτυξης και ευημερίας θα πρέπει να επενδύσουμε στις εγκαταστάσεις, στις υπηρεσίες που προσφέρουμε στους θεατές στα γήπεδα, στην ποιότητα του ποδοσφαίρου, που ο κόσμος βλέπει στο γήπεδο, στην αξιοπιστία των διοργανώσεων και των διοικητικών αρχών, καθώς φυσικά και στην τιμολόγηση των υπηρεσιών, που σήμερα είναι δυσανάλογα ψηλές σε κόστος, σε σύγκριση με την προσφερόμενη ποιότητα.

Ο αθλητισμός μας, γενικότερα, υποφέρει από το ίδιο σοβαρά προβλήματα, τα οποία όμως δεν λαμβάνουν την ίδια προσοχή και προβολή που έχει λάβει η κάρτα φιλάθλου. Διερωτώμαι γιατί.

Η ελλιπής οικονομική επένδυση προς τον αθλητισμό, η έλλειψη ποιοτικών εγκαταστάσεων, η απουσία χρηστής διοίκησης και η απουσία συγκεκριμένου μακροχρόνιου οράματος (που να μην αλλάζει από κομματικούς διορισμούς κάθε τριετία στην Ανώτατη Αθλητική Αρχή της χώρας) επηρεάζουν την πρόοδο μας.

Επηρεάζει η έλλειψη κινήτρων, όπως η επαγγελματική αποκατάσταση και καταξίωση, επηρεάζει η έλλειψη διοικητικής τεχνογνωσίας, επηρεάζει η λανθασμένη πολιτική καταμερισμού κρατικών χορηγιών, επηρεάζει η έλλειψη πλήρους επαγγελματισμού (διοικητικά τουλάχιστον), όπως φυσικά επηρεάζει και η άφεση αμαρτιών (οικονομικών και διοικητικών) που παίρνουν οι εθελοντές-διοικούντες, ακριβώς λόγω της δικαιολογίας ότι προσφέρουν εθελοντικά. Έχω πολλές φορές αναφέρει ότι όλα αυτά τα στοιχεία πρέπει να έρθουν από μια επένδυση της Πολιτείας για τη δημιουργία Υφυπουργείου Αθλητισμού, το οποίο θα κληθεί να αντιμετωπίσει αυτές ακριβώς τις προκλήσεις.

Σας διαβεβαιώ ότι εάν βελτιώσουμε τα όσα αναφέρω, η κάρτα φιλάθλου δεν θα αποτελεί αποτρεπτικό παράγοντα προσέλευσης στα γήπεδα. Σας διαβεβαιώ ότι εάν σχεδιάσουμε τον αθλητισμό πάνω σε νέα δεδομένα, μπορεί ο αθλητισμός στην Κύπρο να ανθίσει, να εκπληρώσει την πολύπλευρη αποστολή τους και να λειτουργήσει ως «όχημα» ανάπτυξης και ευημερίας.

*Υποψήφιος Ευρωβουλευτής