Ο κύριος Τρία Λεπτά με τα μάτια του Φρόυντ

07:37 7/2/2015 - Πηγή: Sigma Live

Τον μισογυνισμό και τον ρατσισμό του σωματεμπόρου, αποκάλυψε η χθεσινή κατάθεση του Γάλλου Ντομινίκ Αλντερβάιρελντ, του διαβόητου «Ντοντό», του επιχειρηματία του διεθνούς trafficking, που δικάζεται για μαστροπεία μαζί με τον πρώην επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Ντομινίκ Στρος-Καν. Ο 66χρονος «Ντοντό» μιλούσε για τις γυναίκες θύματα σαν να ήταν σκουπίδια και τις περιέγραφε ως «άτομα με δείκτη ευφυΐας κατά μέσο όρο 25», λες και ο δικός του δείκτης ευφυΐας είναι ψηλότερος από 20.Τη σαθρότητα του χαρακτήρα του σωματεμπόρου και την αξιοθρήνητη σεξουαλική δράση

του, που μοιάζει με…βιαστικό αυνανισμό, αποκάλυψε και η παρουσία στο δικαστήριο, του συγκατηγορούμενού του, 70χρονου Ρενέ Κοζφέρ. Απευθυνόμενος στον δικαστή, αποκάλεσε τον Κοζφέρ «ο κύριος Τρία Λεπτά», «διότι, ακόμη και με κοστούμι και γιλέκο, και μαζί με το ντους, τού έπαιρνε τρία λεπτά...». Ο Αλντερβάιρελντ χαρακτήριζε υποτιμητικά «νέγρες» τις Αφρικανές ιερόδουλες που πουλούσε σε πελάτες.«Μήπως ο Φρόυντ είχε δίκιο;», διερωτάται η Ανδρούλα Χριστοφίδου Henriques, Πρόεδρος της οργάνωσης Cyprus STOP Trafficking, σε ένα σημείωμα που μου έστειλε, για την ημερίδα την οποία πραγματοποίησε η οργάνωση πριν από λίγες μέρες, με θέμα «Εμπορία προσώπων, φτώχια και ρατσισμός». Και εξήγησε: «Γιατί επιλέξαμε αυτό τον τίτλο; Γιατί θεωρούμε τη φτώχια και τον ρατσισμό, υπόβαθρο του trafficking. Γιατί, αν οι χώρες προέλευσης των θυμάτων δεν ήταν τόσο φτωχές, οι άνθρωποι δεν θα αναζητούσαν μια καλύτερη ζωή κάπου αλλού και δεν θα έπεφταν τόσο εύκολα στην παγίδα των διακινητών. Κι ο ρατσισμός, αν δεν ήταν τόσο διαδεδομένος ανά την υφήλιο, οι πελάτες στις χώρες προορισμού δεν θα ήταν τόσο πρόθυμοι να αγοράζουν σεξουαλικές υπηρεσίες, προτιμώντας να πιστεύουν ότι τις αγοράζουν από πόρνες.»Η ημερίδα έκλεισε με μια λαμπρή ομιλία, του καθηγητή Νιαζί Κιζίλγιουρεκ, με τίτλο «Είναι ο πολιτισμός αντίδοτο του ρατσισμού;. Άρχισε υπενθυμίζοντας ότι το 1932 δύο διάσημοι Εβραίοι (οι δύο διασημότεροι μετά τον Ιησού), αντάλλαζαν επιστολές πάνω στο θέμα του ρατσισμού. Ο Άινσταϊν και ο Φρόυντ.

Ο πρώτος ρωτούσε τον δεύτερο αν ο πολιτισμός μπορεί να μειώσει τη μάστιγα του ρατσισμού. Κι ο Φρόυντ απαντούσε καταφατικά. Ασφαλώς ο Φρόυντ είχε άλλη ιδέα για τον πολιτισμένο άνθρωπο, από τον Χίτλερ. Αν ο σεβασμός που τρέφω προς τον Φρόυντ, μάλλον προς το έργο του Φρόυντ, τόσο επαναστατικό για την εποχή του, μου επέτρεπε να του γράψω, θα του έλεγα τα εξής: "Ναι, έχετε δίκιο. Ο πολιτισμός είναι το μόνο όπλο που έχουμε. Αλλά, ο πολιτισμός είναι σαν το δέρμα της λεοπάρδαλης. Έχουμε κηλίδες πολιτισμού πάνω σε μια μεγάλη επιφάνεια βαρβαρότητας, συνδυασμένης με δειλία και βλακεία".»Είναι ένα θέμα που αξίζει να γίνει αντικείμενο σκέψης και προβληματισμού: Σχέση ρατσισμού και βλακείας, ρατσισμού και δειλίας, ρατσισμού και φόβου, ανασφάλειας, σκατοψυχιάς, απληστίας (κι η απληστία έχει σχέση με τη βλακεία και την αμορφωσιά)».