Οι 9 μήνες που στιγμάτισαν τη ζωή της Νάσιας Παπασάββα

Μία ιδιαίτερη και ξεχωριστή ιστορία μαχητικότητας αναδεικνύει σήμερα η στήλη «Μαχητές και Νικητές της Ζωής». Η σημερινή μας συνεντευξιαζόμενη, αν και πολύ νεαρή σε ηλικία, εντούτοις, έχει πολλά να μας πει, αλλά και να μας διδάξει. Ειδικά άτομα που έχουν κάποια περιττά κιλά και σκέφτονται να κάνουν επέμβαση σμίκρυνσης του στομαχιού τους.

Σε αδρές γραμμές, η Νάσια Παπασάββα πέρασε από του Χάρου τα δόντια, αντικρίζοντας ακόμη και τον θάνατο. Πέρασε σε ένα εννιάμηνο από τη ζωή στον θάνατο κι από τον θάνατο στη ζωή. Πάλεψε με τη σηψαιμία, έμεινε για τρεις μήνες στην Εντατική, πέρασε από πολύωρα

χειρουργεία, λοιμώξεις, ενώ υπέστη κι αρκετές ανακοπές καρδίας. Ευτυχώς τα κατάφερε, στάθηκε στα πόδια της και, σήμερα, μας εξιστορεί τα όσα πέρασε, για να γίνει παράδειγμα προς μίμηση σε ό,τι αφορά κυρίως τη μαχητικότητα που πρέπει άπαντες να επιδεικνύουμε σε όποια δυσκολία κι αν βρεθεί στο διάβα μας.

Η ιστορία της

Η Νάσια γεννήθηκε στη Λεμεσό το 1988. Ήταν καλή μαθήτρια και της άρεσαν πολύ οι ξένες γλώσσες. Εξού κι έγινε καθηγήτρια Γαλλικών και σήμερα διδάσκει, για δεύτερη χρονιά, σε σχολεία της Μέσης Εκπαίδευσης. Πριν φτάσει, όμως, εδώ πέρασε πολλά. Όλα άρχισαν τον Απρίλιο του 2009, όταν πήρε την απόφαση να κάνει εγχείρηση γαστρεκτομής. Μία απόφαση η οποία παραλίγο να της στοιχίσει την ίδια τη ζωή. «Ένιωθα ότι ήμουν υπέρβαρη κι ήθελα να χάσω κιλά. Έτσι πήγα για σμίκρυνση στομάχου. Τότε, όμως, ούτε που μου είχε περάσει από το μυαλό ότι θα περνούσα όσα πέρασα μετά. Εκ των υστέρων, βέβαια, το μετάνιωσα, αλλά πλέον δεν υπάρχει τρόπος να στρέψουμε τον χρόνο πίσω και να μην το έκανα. Μακάρι να μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω αλλά….», προσθέτει.

Η επέμβαση

Όπως θυμάται, «κατά την επέμβαση συνέβη ένα τεράστιο ιατρικό λάθος, αν όχι και ιατρική αμέλεια». Ο γιατρός που ανέλαβε την επέμβαση τής άφησε το στομάχι ανοικτό, με αποτέλεσμα ό,τι έτρωγε να καταλήγει στον πνεύμονες. Τα πρώτα συμπτώματα άρχισαν να παρουσιάζονται δύο με τρεις βδομάδες μετά την επέμβαση, προκαλώντας ανησυχία τόσο στην ίδια όσο και στους οικείους της - οικογένεια και φίλους. Μέχρι να γίνει, όμως, αντιληπτό το τι ακριβώς συνέβαινε πέρασαν σχεδόν τέσσερεις ολόκληροι μήνες… Ένα μεγάλο χρονικό διάστημα που ίσως να απέβαινε και μοιραίο και για την ίδια.

«Αφού έγινε η επέμβαση στις δύο βδομάδες επέστρεψα -με την άδεια του γιατρού μου, ο οποίος με εξέτασε και μου είπε ότι ήταν όλα καλά- στην Ελλάδα για να συνεχίσω τις σπουδές μου, νομιζόμενη ότι όλα είχαν πάει καλά. Σημειωτέων ότι θα έπρεπε πριν φύγω να μου κάνει μία ειδική εξέταση για να διαπιστωθεί αν όλα πήγαν καλά, κάτι που βέβαια δεν έκανε. Όταν επέστρεψα πίσω στην Ελλάδα είχα πάρα πολλές αδυναμίες και αδιαθεσίες. Δεν έσωνα τα πόδια μου για να περπατήσω καν. Δεν ήμουν η Νάσια πριν από το χειρουργείο. Δυσκολευόμουν ακόμη και να φάω.

»Όσο ήμουν στην Ελλάδα τον παίρναμε τηλέφωνο αλλά ούτε που καταλάβαινε γιατί παρουσίαζα αυτά τα συμπτώματα. Όταν επέστρεψα στην Κύπρο, αρχές Ιουλίου, πήγα ξανά στον γιατρό μου για να με δει και να κάνουμε κάποιες εξετάσεις για να δούμε τι ακριβώς συνέβαινε. Να δούμε τι μπορεί να πήγε λάθος κι ένιωθα έτσι. Ήμουν σε πολύ κακή κατάσταση. Έκανα συνεχώς εμετούς, δεν μπορούσα να φάω, δεν είχα δυνάμεις, δεν μπορούσα, επαναλαμβάνω, ακόμη και να περπατήσω, ενώ -κατά διαστήματα- ανέβαζα κι υψηλούς πυρετούς», συνεχίζει.

*Διαβάστε περισσότερα με τη Σημερινή.

Keywords
Τυχαία Θέματα