Οι «απορριπτικοί» και η απαράδεκτη λύση

14:23 7/9/2015 - Πηγή: Sigma Live

Ο όρος απορριπτικός μπήκε στο σύγχρονο λεξιλόγιο της Κύπρου. Τον όρο τον καθιέρωσαν εκείνοι που πιστεύουν, ότι οποιαδήποτε λύση θα είναι καλύτερη από τη σημερινή κατάσταση. ‘Ετσι αποκαλούν απορριπτικούς, όσους δεν αποδέχονται λύση με όρους απαράδεκτους, όπως αυτούς που περιείχε το σχέδιο Ανάν.

Προσωπικά απορρίπτω αυτόν τον όρο. Στην Κύπρο

δεν υπάρχουν απορριπτικοί. Δεν δέχομαι ότι υπάρχει Έλληνας Κύπριος, που να μην θέλει λύση. Αν υπάρχουν, είναι ελάχιστοι και πρόκειται για στυγνούς συμφεροντολόγους, που πιστεύουν ότι η οικονομική τους κατάσταση θα γίνει χειρότερη με τη λύση του Κυπριακού.

Με την ίδια λογική δεν δέχομαι ότι υπάρχουν ‘Ελληνες, που αποδέχονται οποιαδήποτε λύση. Αν υπάρχουν, θα είναι κάποιοι, που πιστεύουν ότι με την οποιαδήποτε λύση, έστω και καταστροφική για την Κύπρο, αυτοί θα βελτιώσουν την οικονομική τους κατάσταση και θα κερδίσουν από το νέο περιβάλλον. Είναι αυτοί, που ονειρεύονται να μετατρέψουν την Κύπρο σε Χονγκ Κονγκ της Τουρκίας.

Είναι επομένως ύβρις να χαρακτηρίζονται κάποιοι ως απορριπτικοί, επειδή δεν αποδέχονται λύση, όπως την επιδιώκει η Τουρκία, δηλ. νομιμοποίηση της διχοτόμησης με δυο συνιστώντα κυρίαρχα κράτη σε πρώτο στάδιο και επανάκτηση της Κύπρου, όπως είναι ο στρατηγικός στόχος της Τουρκίας από το 1956.

Οι μεγαλύτεροι στην ηλικία θα θυμούνται, ότι όσοι υποστηρίζαμε την πολιτική του εφικτού, που διακήρυξε ο Μακάριος το 1968, μας χαρακτήριζαν ως ανθενωτικούς. Μας κατηγορούσαν ότι δεν θέλαμε την ένωση. Φυσικά και τότε δεν δεχόμουνα, ότι υπήρχαν ‘Ελληνες της Κύπρου, που δεν ήθελαν την ένωση. Οι λεγόμενοι «ενωτικοί» είναι εκείνοι που έγιναν νεκροθάφτες τη ενώσεως. Οι ηγέτες τους σήμερα είναι ενταγμένοι στην παράταξη εκείνη, που υποστήριξε με πάθος το ΝΑΙ στο σχέδιο Ανάν. Είναι οι ηγέτες της παράταξης, που σήμερα βλέπουν παράθυρα ευκαιρίας και φυσικά εκτιμούν τον ‘Ερτογάν, περισσότερο από όσο εκτιμούσαν τον Μακάριο και βλέπουν τον Ακκιντζί ως τον άνθρωπο που θέλει σωστή λύση, σε αντίθεση με τον Τάσσο και τους οπαδούς του, που μας κατηγορούν ότι δεν θέλουμε λύση.

Πριν λίγες μέρες διάβασα την ανάρτηση ενός φίλου, από αυτούς που μας κατηγορούν ότι δεν θέλουμε λύση, αλλά προτιμούμε τη διχοτόμηση. Ο ίδιος περιέγραφε τη λύση προς την οποία πιστεύει, ότι προχωρούν οι διαπραγματεύσεις, γράφοντας:

«Θέλω λύση του Κυπριακού, που να διασφαλίζει την ειρήνη, την ασφάλεια και τη συνέχεια της Κυπριακής Δημοκρατίας μετεξελιχθείσα σε ομοσπονδία, χωρίς στρατούς κατοχής, χωρίς έποικους και χωρίς τουρκικές εγγυήσεις. Θέλω να διασφαλιστούν πλήρως οι βασικές ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα και να εφαρμοστεί πλήρως το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Είναι κανείς που δεν έχει καταλάβει τι έγραψα πιο πάνω; Αν όχι, τότε σας παρακαλώ μην ξαναγράψετε ότι θέλω την ΟΠΟΙΑ ΛΥΣΗ!»

Εγώ πιστεύω, πως τέτοια λύση δεν μπορεί κανένας ηγέτης να πετύχει. Για ένα απλό λόγο. Δεν υπάρχει περίπτωση να την αποδεχτούν οι Τούρκοι. Ούτε και ο Ακκιντζί. Για τούτο εγώ, που θεωρούμαι απορριπτικός, δηλώνω πως αποδέχομαι λύση, που να μην είναι τόσο σωστή, όπως την περιγράφει ο φίλος και είμαι πρόθυμος να αποδεχτώ κάποια προνόμια για τους Τουρκοκύπριους και κάποιους περιορισμούς των δικών μου δικαιωμάτων. Και είμαι βέβαιος, ότι όλοι οι «απορριπτικοί» θα ψηφίσουν ΝΑΙ σε μια λύση, όπως περιγράφεται πιο πάνω, που διασφαλίζει τη συνέχεια της Κ.Δ., πλήρη εφαρμογή του ευρωπαϊκού κεκτημένου, τερματίζει την κατοχή και θα διασφαλίζει το μέλλον του Ελληνισμού στην Κύπρο. Αλλά με μία κυριαρχία, μία ιθαγένεια, μια διεθνή προσωπικότητα και εκπροσώπηση.

‘Ομως ρωτώ: Ο φίλος που «θέλει λύση του Κυπριακού» και που πιστεύει ότι εμείς εργαζόμαστε για να την αποτρέψουμε, θα ψηφίσει ΟΧΙ, αν η λύση που θα τεθεί σε δημοψήφισμα προνοεί κατάργηση της Κ.Δ., «επανένωση» δύο κυρίαρχων κρατών με τη δική τους διεθνή προσωπικότητα, με παραμονή των εποίκων και των εγγυήσεων, με παρεκκλίσεις από το ευρωπαϊκό κεκτημένο και καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων;

Το πραγματικό ερώτημα είναι αυτό. Και για μένα δεν υπάρχει δίλημμα.

Tα σχόλια αντιπροσωπεύουν την προσωπική γνώμη των συγγραφέων τους και όχι αυτή του Sigmalive.com