Οι φλόγες έφτασαν στον Εθνικό Δρυμό της Πάρνηθας

Εκτός ελέγχου η φωτιά που καίει ανεξέλεγκτη από την Τρίτη στους πρόποδες της Πάρνηθας, καθώς πλέον έχει φτάσει στο άκαυτο σημείο που ξεκινάει ο Εθνικός Δρυμός. Αυτή τη στιγμή οι φλόγες κινούνται στο ύψος του τελεφερίκ προς το βουνό.

Δυνατός αέρας


Ο αέρας στην Πάρνηθα έχει δυναμώσει πάρα πολύ και παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες εθελοντών και πυροσβεστών, με συνεχείς αναζωπυρώσεις οι φλόγες πέρασαν από το δάσος στις αυλές των κατοικιών. Αρκετά σπίτια παραδόθηκαν στις φλόγες σε Άγιο Ιωάννη Ρώσο και Ντάρδιζα ενώ σε αναμονή για να εγκαταλείψουν τις οικίες τους

είναι οι κάτοικοι των περιοχών (Kαποτά, Λεφάντω) ,στους πρόποδες του βουνού, που έλαβαν μηνύματα από το 112 για να αποχωρήσουν.

Παράλληλα, μεγάλη αναζωπύρωση υπήρξε και στην Ιερά Μονή Κλειστών, απ’ όπου χθες ξεκίνησε η αρχική εστία που καίει για δεύτερη μέρα την Πάρνηθα απειλώντας τον Εθνικό Δρυμό. Λόγω της ανεξέλεγκτης κατάστασης και των ισχυρών ανέμων που έστειλαν τις φλόγες προς το Πανόραμα Αχαρνών και την περιοχή της Αμυγδαλέζας, λίγο μετά τις 12:25 αποφασίστηκε η προληπτική εκκένωση της δομής της Αμυγδαλέζας, που βρίσκεται δίπλα στη Σχολή της Αστυνομίας. Συνολικά, αναμένεται να μετακινηθούν με λεωφορεία 700 άτομα.

Ο φυσικός πλούτος του Εθνικού Δρυμού Πάρνηθας που κινδυνεύει

Το 1961 ο μεγαλύτερος όγκος του βουνού ανακηρύχτηκε Εθνικός Δρυμός (ιδρυτικό διάταγμα ΒΔ 644/1961). Ο Δρυμός αποτελείται από τον πυρήνα, που καταλαμβάνει τον κεντρικό όγκο του βουνού (έκταση 38.000 στρ. περίπου) και την περιφερειακή ζώνη (έκταση 220.000 στρ. περίπου). Το μεγαλύτερο μέρος του πυρήνα (90%) καλύπτεται από Kεφαλληνιακή Eλάτη (Abies cephalonica), ενώ η περιφερειακή ζώνη καλύπτεται ως επί το πλείστον από υψηλά δάση Χαλεπίου Πεύκης.

Η χλωρίδα της Πάρνηθας έχει μελετηθεί από αρκετούς ερευνητές, κατά το παρελθόν. Οι πιο σημαντικές μελέτες πραγματοποιήθηκαν από τους Halacsy (1900-1904, 1908a, 1908b), Strid (1986) και Strid &Tan (1991, 1997, 2002). Επίσης, ο Διαπούλης (1958) και ο Σαρλής (1994) δημοσίευσαν χλωριδικούς καταλόγους, στους οποίους παρατίθενται τα ονόματα των φυτικών taxa που εξαπλώνονται στην Πάρνηθα.

Σύμφωνα με την πιο πρόσφατη χλωριδική μελέτη (Aplada et al., 2007), στην Πάρνηθα απαντώνται 1096 αυτόχθονα φυτικά taxa, τα οποία ανήκουν σε 456 γένη και 90 οικογένειες. Οι πιο πλούσιες χλωριδικά οικογένειες είναι οι Compositae, Leguminosae και Graminae, ενώ οι οικογένειες Caryophyllaceae, Cruciferae και Liliaceae αντιπροσωπεύονται ικανοποιητικά. Στο βιοτικό φάσμα της χλωρίδας της Πάρνηθας κυριαρχούν τα θερόφυτα (37,6%), ακολουθούν τα ημικρυπτόφυτα (28,1%), τα γεώφυτα (14,9%), τα χαμαίφυτα (10,9%), τα φανερόφυτα (8,4%) και, τέλος, τα υδρόφυτα (0,1%). Στο χωρολογικό φάσμα κυριαρχούν τα μεσογειακά taxa (63,6%), ενώ σημαντική είναι και η αναλογία των ευρασιατικών (7,8%) και των παλαιοεύκρατων taxa (7,8%).

Τα ελληνικά ενδημικά taxa που απαντούν (και) στην Πάρνηθα παρουσιάζουν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον, καθώς εκείνα είναι που πρέπει να προστατευτούν κατά προτεραιότητα. Συνολικά, έχει καταγραφεί η παρουσία 92 ελληνικών ενδημικών taxa. Επισημαίνεται ότι στον πρώην πυρήνα του Εθνικού Δρυμού Πάρνηθας έχουν εντοπιστεί 70 ελληνικά ενδημικά taxa. Δύο taxa, τα Campanula celsii subsp. parnesia και Silene oligantha subsp. parnesia είναι αποκλειστικά ενδημικά της Πάρνηθας (Aplada et al., 2007).

Εκτός, όμως, από τα ελληνικά ενδημικά taxa, στην Πάρνηθα έχει αναφερθεί η παρουσία 25 άλλων φυτικών taxa, τα οποία προστατεύονται από την Σύμβαση CITES για το Διεθνές Εμπόριο Απειλούμενων Ειδών της Άγριας Πανίδας και Αυτοφυούς Χλωρίδας.

Πηγή: Ethnos.gr

Keywords
Τυχαία Θέματα