Οι γενεσιουργές αιτίες του πολύνεκρου ναυαγίου ανοικτά της Πύλου

15:20 16/6/2023 - Πηγή: Sigma Live

Κάθε άνθρωπος που χάνεται είναι δυσαναπλήρωτη απώλεια για την ανθρωπότητα και γροθιά στο πρόσωπο της ανθρωπιάς. Ιδιαίτερα, όταν εκατοντάδες παιδιά και γυναίκες χάνονται με αυτόν τον ασύλληπτα τραγικό τρόπο, η οδύνη είναι απείρως μεγαλύτερη.

Δεν έχουν πια θέση η εθνικότητα, το χρώμα, η θρησκεία.

Το πολύνεκρο ναυάγιο ανοικτά της Πύλου, με εκατοντάδες νεκρούς και αγνοούμενους, είναι μια κραυγαλέα, θλιβερή υπενθύμιση σε όλες τις χώρες που καλούνται να διερωτηθούν, επιτέλους, γιατί τόσες δεκάδες εκατομμύρια απελπισμένων ανθρώπων ξεπουλούν τα πάντα για να φύγουν από τη

χώρα καταγωγής τους.

Τώρα στην Ευρώπη συγκλονίζονται και... δεσμεύονται να αναζητήσουν τρόπους αντιμετώπισης της μεταναστευτικής πλημμυρίδας, νόμιμης και, προπάντων, παράνομης. Καλούμαστε να βάλουμε τον δάκτυλο εις τον τύπον των ήλων πέρα από ιδεοληψίες, πολιτικές ή άλλες σκοπιμότητες. Ποιοι είναι οι βαθύτεροι λόγοι της μετανάστευσης, ειδικά προς την Ευρώπη (χωρίς να εξαιρούμε τη μετανάστευση από Λατινοαμερικάνικες χώρες προς τις ΗΠΑ-Καναδά).

>Πρώτον, η ληστρική εκμετάλλευση των χωρών του λεγόμενου τρίτου κόσμου από πρώην αποικιακές δυνάμεις, κάποιες εκ των οποίων συνεχίζουν μέχρι σήμερα να απομυζούν και να λεηλατούν χώρες και λαούς. Η Αφρική όπως και χώρες της Ασίας έχουν απίστευτους φυσικούς πόρους, οι οποίοι θα μπορούσαν να συμβάλουν στην ανάπτυξη και προκοπή τους, αλλά τους

εκμεταλλεύονται ακόμα ξένες εταιρείες χωρίς να επωφελούνται οι λαοί παρά μόνο κάποιες διεφθαρμένες ελίτ.

>Δεύτερον, τα σαθρά, διεφθαρμένα, τυραννικά και δικτατορικά καθεστώτα στις υπό αναφορά χώρες, με υδροκέφαλες, γραφειοκρατικές και δυσλειτουργικές κυβερνήσεις, οι παραβιάσεις ανθρώπινων δικαιωμάτων και ελευθεριών, η ανυπαρξία προοπτικής και ελπίδας, που οδηγούν εκατομμύρια ανθρώπων στην πιο ακραία απελπισία.

>Τρίτον, η πλειοψηφία του πληθυσμού σε αυτές τις χώρες είναι νέοι, συνήθως πτυχιούχοι αλλά... άνεργοι. Αυτοί προσηλυτίζονται από εξτρεμιστικές, τρομοκρατικές ή ισλαμιστικές, τζιχαντιστικές οργανώσεις ή, απλώς, παίρνουν των ομματιών τους και δραπετεύουν στο εξωτερικό.

>Τέταρτον, η πλειοψηφία αυτών των ανθρώπων είναι παράνομοι οικονομικοί μετανάστες σε αναζήτηση εργασίας και καλύτερης ζωής, ειδικά και περισσότερο στην χριστιανική Ευρώπη (όχι τόσο σε μουσουλμανικά, πλούσια κράτη του Κόλπου).

Η Γερμανία, η Γαλλία, η Βρετανία, η Ιταλία, η Ισπανία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες έχουν ήδη εκατομμύρια μετανάστες, κατά πλειοψηφία μουσουλμάνους, που έχουν δημιουργήσει απροσπέλαστα γκέτο με την επιβολή του νόμου της Σαρία. Εκεί εκδηλώνονται παραβατικότητα, εγκληματικότητα, πορνεία, συμμορίες και καλπάζουσα παρανομία. Στη Σουηδία, π.χ, τα μέλη συμμοριών (κυρίως ισλαμιστές) είναι πέραν των 30.000 ενώ η αστυνομική δύναμη αριθμεί μόλις 22.000. Η Σουηδία αποκαλείται, πλέον, χώρα των γκάγκστερ!!

>Πέμπτον, πρόσφατα έχουμε και τους κλιματικούς μετανάστες, εξαιτίας φυσικών καταστροφών σε πολλές χώρες - πλημμύρες, ξηρασία, κατάρρευση της οικονομίας, καλπάζουσα ανεργία, εσωτερικές ένοπλες συγκρούσεις, ασταθή καθεστώτα, κτλ.

>Έκτον, εκατομμύρια πρόσφυγες μετακινούνται μετά από παρατεταμένες συγκρούσεις, πολέμους, τρομοκρατικές ενέργειες, καταπίεση, εξόντωση μειονοτήτων, κλπ. είτε σε γειτονικές χώρες είτε προς την Ευρώπη.

>Έβδομον, η Κύπρος είναι από τις χώρες πρώτης γραμμής στην εισβολή - διότι περί εισβολής πρόκειται - παράνομων μεταναστών, το 95% των οποίων διέρχεται από τη Γραμμή Αττίλα. Η Τουρκία εργαλειοποιεί αδίστακτα και μεθοδικά το μεταναστευτικό στο πλαίσιο της γνωστής πολιτικής της για δημογραφική αλλοίωση της Κύπρου, κατά το παράδειγμα της συριακής Αλεξανδρέττας. Η Κύπρος έχει αφρικανοποιηθεί! Το 6% και πλέον είναι ξένοι παράνομοι.

>Όγδοον, η επιδοματική πολιτική στην Κύπρο ενθαρρύνει αντί να αποτρέπει την εισβολή παράνομων μεταναστών. Οι πολίτες αδυνατούν να κατανοήσουν το εξής: Αφού όλοι αυτοί εισβάλλουν παράνομα στις ελεύθερες περιοχές, χωρίς ταξιδιωτικά έγγραφα, γιατί τους επιτρέπεται να αιτηθούν άσυλο, να διεκδικήσουν επιδόματα και να απαιτούν δικαιώματα; Με απλά λόγια, η παρανομία τους ανταμείβεται με επιδόματα, άσυλο και άλλες διευκολύνσεις και παροχές ενώ έπρεπε αμέσως να συλλαμβάνονται και να απελαύνονται.

>Έννατον, τα κυκλώματα διακινητών με την εγκληματική συνέργεια δικηγόρων, Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, μεταφραστών και άλλων επιτήδειων που θησαυρίζουν, ατιμώρητα, από τον ανθρώπινο πόνο και απελπισία.

>Δέκατον, οι εγκληματικές ευθύνες κυβερνήσεων και Αρχών στις χώρες αναχώρησης των παράνομων μεταναστών. Οι διακινητές αυτών των δυστυχισμένων δεν θα μπορούσαν να δράσουν χωρίς την ανοχή, δηλ. το λάδωμα υπευθύνων.

Το μεταναστευτικό είναι μία απίστευτης ισχύος και καταστροφής ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια της Ευρώπης -

και της Κύπρου. Η Ευρώπη και η Κύπρος υποφέρουν τα τελευταία χρόνια από μείωση των γεννήσεων, αύξηση των θανάτων και δραματική αύξηση των μεταναστευτικών ροών. Αυτά τα δεδομένα ενέχουν ύψιστες δημογραφικές, οικονομικές, πολιτικές, στρατηγικές προεκτάσεις σε σημείο και βαθμό ώστε πολλοί ήδη να ισχυρίζονται πως: Σε 20-30 χρόνια η Ευρώπη θα μουσουλμανοποιηθεί και οι πληθυσμοί των χωρών της θα αλλοιωθούν.

Κάποιες χώρες, όπως η Γερμανία αντιμετωπίζουν το μεταναστευτικό πρώτα ως οικονομική αναγκαιότητα και ως ενίσχυση του εργατικού δυναμικού. Άλλοι το θεωρούν ως πρόσφορο μέσο και τρόπο ανανέωσης του γηράσκοντος ευρωπαϊκού πληθυσμού.

Ο πλανήτης βρίσκεται ενώπιον μιας μεταναστευτικής λαίλαπας και αδυνατεί ή δεν θέλει να την αντιμετωπίσει. Η κάθε χώρα ενεργεί ουσιαστικά για τον εαυτό της ενώ θα έπρεπε, τουλάχιστον η Ευρώπη, να είχε προ πολλού συναποφασίσει μακράς πνοής μέτρα και πολιτικές.

Πρόσφατα, μετά από αδικαιολόγητη δυστοκία ετών, λήφθηκαν κάποιες αποφάσεις για μετεγκατάσταση ή καταβολή χρηματικού ποσού για κάθε μετανάστη. Δεν είναι η λύση. Το πολύνεκρο ναυάγιο ανοικτά της Πύλου επιβεβαιώνει ότι το μεταναστευτικό δεν χρειάζεται άλλες αποσπασματικές λύσεις αλλά μακροχρόνιες αντιμετωπίσεις. Να πάρουμε τον μίτο της Αριάδνης από την αρχή, δηλαδή από τις γενεσιουργές αιτίες του. Και την έστω και τώρα επίλυση των προβλημάτων αυτών των δυστυχισμένων πλασμάτων στον τόπο καταγωγής τους και όχι στη χώρα καταφυγής τους.