Ολλανδός Πρωθυπουργός: Ψυχραιμία και αυτοσυγκράτηση

18:12 24/6/2016 - Πηγή: Sigma Live

Ψυχραιμία και αυτοσυγκράτηση συνιστά ο Ολλανδός πρωθυπουργός M. Rutte στις πρώτες λακωνικές δηλώσεις του μετά την ανακοίνωση του τελικού αποτελέσματος. «Πρέπει να ακολουθηθεί μια πορεία ‘βήμα προς βήμα’ προκειμένου να αναζητηθούν οι κατάλληλες λύσεις», επισημαίνει. Αν και εμφανίστηκε απογοητευμένος από το αποτέλεσμα, θεωρεί ότι οι χτεσινές εξελίξεις «μπορεί να αποτελέσουν το έναυσμα για μια αλλαγή της ΕΕ».

Με τη σειρά του, ο Υπουργός Οικονομικών και Πρόεδρος του Eurogroup J. Dijsselbloem αναγνωρίζει ότι «αυτή είναι μια πραγματικότητα που πρέπει να αποδεχτούμε ό,τι

κι αν πιστεύουμε», τονίζοντας παράλληλα πως «το σημαντικότερο αυτή τη στιγμή είναι να διατηρηθεί η πολιτική και οικονομική σταθερότητα στην Ευρώπη». «Η οικονομική μας ανάκαμψη θα ενισχύσει ακόμα περισσότερο τον στόχο μας αυτό», προσθέτει.

Θριαμβολογεί με το αποτέλεσμα του βρετανικού δημοψηφίσματος ο ακροδεξιός Geert Wilders και ζητά ένα παρόμοιο δημοψήφισμα και για την Ολλανδία. «’Ζήτω’ οι Βρετανοί. Τώρα είναι η δικιά μας σειρά», αναφέρει. «Εάν γίνω πρωθυπουργός θα γίνει και στην Ολλανδία ένα παρόμοιο δημοψήφισμα για να φύγουμε από την ΕΕ», διαβεβαιώνει. Εξίσου πανηγυρικούς τόνους χρησιμοποιεί σε ανακοίνωσή του και το κόμμα του PVV (κόμμα της Ελευθερίας). «Πέμπτη, 23 Ιουνίου: Η ιστορία θα γράψει ‘Ημέρα της Ανεξαρτησίας’. Ηττήθηκε η ελίτ των ευρωπαϊστών. Η Μ. Βρετανία δείχνει στην Ευρώπη τον δρόμο προς το μέλλον και την ελευθερία. Ήλθε τώρα και για μας η ώρα να κάνουμε μια νέα αρχή, με εμπιστοσύνη στις δικές μας δυνάμεις και την εθνική μας κυριαρχία», αναφέρει.

Απογοητευμένα με την επιλογή των Βρετανών δηλώνουν τα κόμματα που κινούνται στο κέντρο του πολιτικού φάσματος. Για μια «κακή επιλογή για την Βρετανία, την Ολλανδία και την Ευρώπη», μιλούν βουλευτές του PvdA (Εργατικοί), όπως η Marit Maij, ενώ η βουλευτής του VVD (κεντροδεξιοί Φιλελεύθεροι) Anne Mulder κάνει λόγο για «πλήγμα που θα έχει μεγάλες συνέπειες». Από την πλευρά του ο ηγέτης του ChristenUnie (κεντρώοι Χριστιανοδημοκράτες) Gert-Jan Segers σε δηλώσεις του υπογράμμισε ότι «με το Brexit η Ολλανδία χάνει ένα σύμμαχο που κρατούσε σε απόσταση την ΕΕ». Εξίσου απογοητευμένοι εμφανίζονται οι Groen Links (Οικολόγοι Πράσινοι), με τον βουλευτή Jesse Klaver να δηλώνει ότι «όντας Ευρωπαίος μέχρι το κόκκαλο, η κατάσταση αυτή με λυπεί αφάνταστα. Μπορεί να αποτελέσει σημείο καμπής για την ΕΕ, καθώς δείχνει ότι το ευρωπαϊκό οικοδόμημα μπορεί και να καταρρεύσει».

Ενδεικτικό των προβληματισμών που υπάρχουν είναι και το γεγονός ότι τα περισσότερα κόμματα συνηγορούν υπέρ μιας ψύχραιμης και όχι εν θερμώ αντίδρασης της ΕΕ απέναντι στην Βρετανία. Εξαίρεση αποτελεί το D’66, ο ηγέτης του οποίου A. Pechtold τάσσεται υπέρ των «γρήγορων λύσεων και του άμεσου διαζυγίου», χωρίς πολλές συζητήσεις επί συζητήσεων «που είναι ακριβώς αυτές που έχουν βραχυκυκλώσει την ΕΕ και παρεμποδίζουν την αποτελεσματική λειτουργία της».

Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι στην ολλανδική Βουλή δεν είναι πολλοί εκείνοι που υπερθεματίζουν για ένα «Nexit». Με την εξαίρεση του ακροδεξιού PVV του G. Wilders, μόνο 2 ανεξάρτητοι βουλευτές τάσσονται υπέρ μιας αποχώρησης της Ολλανδίας από την ΕΕ. Ακόμα και το σοσιαλιστικό SP, που κατά τα άλλα δεν φείδεται επικρίσεων για την ΕΕ, δεν θεωρεί επί του παρόντος ότι η Ολλανδία πρέπει να φύγει από την ΕΕ. Βουλευτές του εν λόγω κόμματος όπως ο Harry van Bommel υποστηρίζουν αντίθετα πως η τωρινή κρίση που αντιμετωπίζει η ΕΕ θα πρέπει να αποτελέσει αφορμή για την ριζική αναμόρφωσή της συμπεριλαμβανομένης της κατάργησης της Κομισιόν. Δεν παραλείπουν πάντως να επισημαίνουν με νόημα πως «το αποτέλεσμα του βρετανικού δημοψηφίσματος δείχνει την τεράστια απόσταση που υφίσταται μεταξύ της πολιτικής ηγεσίας και του εκλογικού σώματος».

Σε αυτή την περιρρέουσα ατμόσφαιρα, κοινή είναι η αίσθηση ότι η όποια απόφαση για την διεξαγωγή ενός παρόμοιου δημοψηφίσματος στην Ολλανδία δεν αποτελεί άμεση προτεραιότητα, καθώς σύμφωνα με την υφιστάμενη νομοθεσία είναι δυνατόν να προκηρυχτεί ένα δημοψήφισμα σε περίπτωση τροποποίησης των Συνθηκών, κάτι που όμως δεν πρόκειται να συμβεί πριν περάσουν δύο χρόνια.