Ομόνοια: Χάθηκε χρόνος, όχι όμως το τρένο

Η Ομόνοια ολοκλήρωσε το περσινό πρωτάθλημα υπό πολύ καλές συνθήκες –βάση των δεδομένων που την ταλανίζουν τα τελευταία χρόνια – και παρουσιαζόταν έτοιμη για το βήμα παραπάνω.

Λεγόταν και επίσημα, ότι ο προγραμματισμός θα έτρεχε γρήγορα και προς συγκεκριμένες κατευθύνσεις, αφού «υπήρχε ο περσινός καλός κορμός και η ίδια τεχνική ηγεσία».

Συνέβη, όμως, ακριβώς το αντίθετο. Τέτοιο μπέρδεμα στον προγραμματισμό κανείς δεν το φανταζόταν. Οι αρχικές επιλογές παιχτών για τις βασικές ανάγκες της άμυνας (στόπερ και αριστερό μπακ) δεν έπιασαν, όπως δεν έπιασε και εκείνη του

ακραίου επιθετικού. Τι απέμειναν; Ο επιθετικός που θα πλαισίωνε τον Ποτέ και ο πολυσύνθετος μέσος. Ήρθαν δύο γνωστοί, Σέρινταν και Μπεμπέ και μπήκαν άμεσα στην ομάδα, αλλά πρόλαβε και έφυγε ο Ποτέ. Γενικώς, μπέρδεμα…

Άργησε και μπερδεύτηκε η Ομόνοια, διότι της λείπουν δυο βασικά πράγματα. Ο τεχνικός διευθυντής και τα (πολλά) λεφτά. Αλλά και πάλι, έστω και χωρίς αυτά, θα μπορούσε να υπήρχε καλύτερος σχεδιασμός και συνεννόηση. Μετά από κάθε αγώνα προέκυπτε και μια νέα ανάγκη για μεταγραφή, διότι πολύ απλά, από ένα σημείο και μετά, δεν υπήρχε συγκεκριμένο πλάνο προγραμματισμού. Δεν είναι τυχαίο που μόλις την τελευταία μέρα της μεταγραφικής περιόδου, ανακοινώθηκαν δύο αριστεροί μπάκ και έγινε προσπάθεια για στόπερ. Μια προσπάθεια που θα συνεχιστεί και σήμερα με κάποιο άνεργο…

Πάρει δεν πάρει κεντρικό αμυντικό, η ουσία δεν αλλάζει και πολύ. Η Ομόνοια τα τελευταία χρόνια επαναλαμβάνει εαυτόν και αργεί να μπει στο πρωτάθλημα. Ήδη χάθηκαν τρεις βαθμοί και αναγκαστικά θα βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο. Η διακοπή αποτελεί βάλσαμο για να διορθωθούν κάποια πράγματα και να κάνει μια νέα αρχή τον Σεπτέμβριο. Με την απόκτηση αμυντικού-ηγέτη και την προσθήκη του Χριστοφή, μπορεί να πάρει την επιπλέον ώθηση που θα χρειαστεί στη συνέχεια. Συνεπώς, ναι χάθηκε χρόνος, αλλά όχι το τρένο.

Keywords
Τυχαία Θέματα