Ομόνοια: Οι τρεις ποδοσφαιριστές που προβληματίζουν

Στην κατηγορία «ποδοσφαιριστές ερωτηματικά» θα μπορούσαμε να συμπεριλάβουμε αρκετούς παίκτες που βρίσκονται αυτήν τη στιγμή στο ρόστερ της Ομόνοιας. Για αρχή, θα μπορούσαμε να συμπεριλάβουμε όλα ανεξαιρέτως τα νέα αποκτήματα της ομάδας. Ακόμα και ποδοσφαιριστές εγνωσμένης αξίας, όπως οι Νταρμπισάιαρ και Κλέιτον.

Γνωρίζουμε τις δυνατότητές τους, έχουν αγωνιστεί με επιτυχία σε πιο υψηλό επίπεδο, είναι έμπειροι ποδοσφαιριστές και πάλι όμως κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι θα προσφέρουν στην Ομόνοια όλα

εκείνα για τα οποία αποκτήθηκαν. Αυτό ισχύει και για τους -επίσης γνωστούς μας από την παρουσία τους στο ελληνικό πρωτάθλημα- Παντελιάδη και Σοϊλέδη, όπως φυσικά και για τα λιγότερο γνωστά στο κυπριακό κοινό ονόματα, όπως οι Νασιμέντο, Αγκάγεφ και Τουρέ.

Μέσα από τα τέσσερα επίσημα παιχνίδια είδαμε και τους επτά προαναφερθέντες ποδοσφαιριστές να παίρνουν χρόνο συμμετοχής, άλλοι λιγότερο και άλλοι περισσότερο. Αυτό το δείγμα, όσο και να είναι, δεν προεξοφλεί την επιτυχία ή την αποτυχία της μετεγγραφής τους. Στο παρελθόν είδαμε παίκτες να πραγματοποιούν πολύ νωθρό ξεκίνημα και στη συνέχεια να αποδεικνύονται υπερπολύτιμοι και άλλους που στην πορεία δεν κατάφεραν να ανταποκριθούν στις υψηλές προσδοκίες που οι ίδιοι δημιούργησαν, είτε με τις πρώτες εμφανίσεις τους είτε με το βιογραφικό που κουβαλούσαν. Οπότε, στην παρούσα φάση αφήνουμε εκτός… λίστας τους νέους και θα τους κρίνουμε σε μεγαλύτερο βάθος χρόνου.

Η αναφορά μας σε «ποδοσφαιριστές ερωτηματικά» αφορά σε τρεις συγκεκριμένους παίκτες -ένας σε κάθε γραμμή- που συνεχίζουν από την περσινή χρονιά και ακόμα έναν, ο οποίος ανήκει σε… ειδική κατηγορία.

Οι τρεις ποδοσφαιριστές είναι οι Καρλίτος, Φλορέσκου και Μπαντιμπάγκα. Και οι τρεις παίκτες είναι βασικού κορμού, με τους δύο να θεωρούνται και αναντικατάστατοι. Και θεωρούνται αναντικατάστατοι, όχι γιατί οι εμφανίσεις τους είναι τέτοιες που δεν επιτρέπουν στον προπονητή τους να τους αφήσει στον πάγκο, αλλά γιατί ουσιαστικά δεν υπάρχουν άλλες επιλογές στη θέση που αγωνίζονται. Αναφερόμαστε στους Καρλίτος και Φλορέσκου. Ξεκινώντας από τον πρώτο, μετά από έξι μήνες παρουσίας στο «Ηλίας Πούλλος» δεν έπεισε ότι είναι ο παίκτης που μπορεί να κάνει τη διαφορά στο δεξί άκρο της άμυνας. Οι εμφανίσεις του συνοδεύονται από σημαντικές μεταπτώσεις, δεν διαθέτει τη συγκέντρωση και την εκρηκτικότητα που είχε στο παρεθόν και υποπίπτει σε λάθη τα οποία συχνά-πυκνά τα πληρώνει η ομάδα του. Με άλλα λόγια, δεν θυμίζει σχεδόν σε τίποτα τον αξιόπιστο και σταθερά καλό Καρλίτος που γνωρίσαμε με τη φανέλα της ΑΕΛ.

Πάμε και στον Φλορέσκου. Οι πρώτες του εμφανίσεις άφησαν υποσχέσεις. Έκανε κάποια καλά παιχνίδια, έδειξε ότι ξέρει μπάλα και έδινε την εντύπωση ότι παιχνίδι με παιχνίδι θα γινόταν καλύτερος. Τα πράγματα όμως δεν εξελίχθηκαν ακριβώς έτσι και η εξέλιξή του κατά την πεντάμηνη παρουσία του κυμάνθηκε σε μάλλον αδιάφορα επίπεδα. Ούτε κρύο, ούτε ζέστη. Όλοι περίμεναν ότι το βασικό στάδιο προετοιμασίας θα τον βοηθούσε να παρουσιαστεί πιο έτοιμος και πιο δεμένος με την ομάδα. Το δείγμα των τεσσάρων αγώνων όμως ήταν πέρα για πέρα απογοητευτικό. Όχι μόνο δεν βελτιώθηκε και δεν κατάφερε να βοηθήσει, αλλά υπήρξαν παιχνίδια στα οποία αποτελούσε τον αδύναμο κρίκο για την Ομόνοια. Κι ειδικά σε σχηματισμό 4-4-2, όπου οι απαιτήσεις για τους δύο χαφ είναι πολύ μεγαλύτερες, οι αδυναμίες του Φλορέσκου έγιναν πιο χτυπητές.

Με τα πιο πάνω να αποτελούν γενική διαπίστωση όλων όσοι παρακολούθησαν φέτος την Ομόνοια, δεν θα μπορούσαν να είχαν διαφορετική άποψη οι καθ’ ύλην αρμόδιοι. Νίκος Νταμπίζας και Τζον Κάρβερ είναι επίσης απογοητευμένοι από τη μέχρι τώρα παρουσία των Καρλίτος και Φλορέσκου και δεν είναι τυχαίο ότι εξετάζουν πολύ σοβαρά το ενδεχόμενο απόκτηση δεξιού μπακ και αμυντικού μέσου. Τώρα, αν αυτό επηρεάζει άμεσα και το μέλλον των δύο παικτών στην ομάδα είναι κάτι που γνωρίζουν καλύτερα οι δύο άνδρες.

Πιο… επισφαλές είναι το μέλλον του Ζίγκι Μπαντιμπάγκα. Αν ξέρει μπάλα ο Βέλγος; Σίγουρα ξέρει. Από μόνο του όμως δεν είναι αρκετό. Οι συχνοί τραυματισμοί και η αστάθεια στην απόδοσή του (όπως και η… άστατη εξωγηπεδική του ζωή) είναι παράμετροι που χαλάνε τη γενικότερη εικόνα του ποδοσφαιριστή και ταυτόχρονα προβληματίζουν έντονα τους Νταμπίζα - Κάρβερ. Αυτά τα σκαμπανεβάσματα και οι τραυματισμοί του Μπαντιμπάγκα είναι που αναγκάζουν τους αρμόδιους να σκέφτονται και την απόκτηση ακραίου επιθετικού.

Ένα ερωτηματικό συνοδεύει και τον Δημήτρη Χριστοφή. Και σίγουρα δεν αφορά την αξία και το ταλέντο του ποδοσφαιριστή, ούτε το αν μπορεί να ανεβάσει επίπεδο την ομάδα, αλλά το πότε θα είναι σε θέση να το πράξει. Από τον περσινό καλοκαίρι, όταν επανεντάχθηκε στο «τριφύλλι», πραγματοποίησε 4-5 επιστροφές από τραυματισμούς, οι οποίες διήρκησαν από 2-3 παιχνίδια μέχρι… 20 λεπτά! Το μεγάλο ερώτημα λοιπόν που… βασανίζει τους φίλους της Ομόνοιας, αλλά πολύ περισσότερο τη διοίκηση, η οποία πλήρωσε ένα μεγάλο ποσό για να φέρει πίσω τον «Τζίμη», είναι το πότε θα αφήσει οριστικά πίσω τους τραυματισμούς και να προσφέρει αυτά για τα οποία έχει αποκτηθεί.

Πέρα από τις θέσεις που αναφέραμε πιο πάνω, υπάρχει μια σκέψη για περαιτέρω ενίσχυση και στο κέντρο της άμυνας. Αυτήν τη στιγμή όμως υπάρχουν μόνο δύο θέσεις ανοικτές. Αυτό σημαίνει ότι πολύ πιθανόν να προκύψουν και αφαιρέσεις από το ρόστερ ή και μετεγγραφή ποδοσφαιριστή κάτω των 21 ετών.

Keywords
Τυχαία Θέματα