Ομόνοια-Ανόρθωση. Η τεχνική και τακτική ανάλυση

11:38 29/10/2017 - Πηγή: Sigma Live

Από αυτή την εβδομάδα το Sigmalive θα επιχειρήσει να καταγράφει την τακτική πλευρά του κυριότερου αγώνα της αγωνιστικής, μέσω της καταγραφής του προπονητή-αναλυτή Μιχάλη Σεργίου. Κάνουμε αρχή με το ντέρμπι Ομόνοιας-Ανόρθωσης

H Ομόνοια παρατάχθηκε με 1-4-4-2 με τη μεσαία γραμμή σε ρόμβο, ενώ η Ανόρθωση ξεκίνησε με διάταξη 1-4-2-3-1. Η ομάδα της Αμμοχώστου πίεζε ψηλά δυσκόλευε τη 1η πάσα της Ομόνοιας και την ανάγκαζε να επιλέγει τις μακρινές και χωρίς επιτυχία μπαλιές. Με αυτό το τρόπο δεν είχαν ουσιαστική εμπλοκή στο παιχνίδι

ο Κανού και περισσότερο ο Νταρμισάιαρ και δεν είχε εναλλακτικό σχέδιο η Ομόνοια για να επιτεθεί.

Την ίδια ώρα η Ανόρθωση με συνεχείς εναλλαγές παιχνιδιού (από τη μία άκρη στην άλλη) ανάγκαζε τους χάφ της Ομόνοιας να βγαίνουν πλάγια να μαρκάρουν με αποτέλεσμα να υπάρχει κενό στον άξονα, ή και να υπάρχουν περιπτώσεις όπου η Ανόρθωση κατάφερνε να βγαίνει με δύο παίκτες έναντι ενός από τα φτερά. Ακόμη η Ανόρθωση ανέβαζε πολλούς παίκτες μέσα στο κουτί όταν η μπάλα ήταν στους πλάγιους μπάκ. Ήταν χαρακτηριστικό ότι στις δύο ευκαιρίες υπήρχαν περισσότεροι παίκτες στη περιοχή από ότι της Ομόνοιας.

Τα πράγματα άλλαξαν άρδην μετά το 30'. Η μεταφορά Μαργκάσα στον άξονα και η τοποθέτηση Λόπεζ πιο αριστερά, επέτρεψαν στην Ομόνοια να ισορροπίσει και να κερδίσει μέτρα. Την ίδια στιγμή περιόρισε σε μεγάλο βαθμό την ανάπτυξη της Ανόρθωσης. Η Ομόνοια μπορούσε να επιτεθει πιο ορθόδοξα και με ισορροπημένες τις γραμμές της. Πάτησε ακόμη πιο καλά στο 2ο ημίχρονο, πήρε το πάνω χέρι και μάλιστα σκόραρε.

Μετά το 1-0 η Ανόρθωση ανέβηκε ψηλά από ενα σημείο και μετά το γύρισε σε 4-4-2. Η Ομόνοια έδωσε χώρο. Επιλέγοντας να αμυνθεί χαμηλά δεν επέτρεπε στην Ανόρθωση να πατήσει τη περιοχή και να φτιάξει μεγάλη φάση. Όμως με αυτό τον τρόπο άμυνας υστερούσε σε άλλο σημείο. Πέρα από δύο περιπτώσεις(η μία ήταν το δοκάρι που θα άλλαζε τελείως το σκηνικό) δεν μπορούσε να βγάλει αντεπιθέσεις ή να κρατήσει μπάλα και να σπάσει το ρυθμό. Κι αυτό γιατι με την άμυνα τόσο χαμηλά, όταν κάποιος παίκτης της κέρδιζε τη μπάλα δεν είχε επιλογές για να ξεκινήσει. Αρκέστηκε περισσότερο σε ατομικές ενέργειες, ή σε μακρινές μπαλιές, ενώ δυσκολευόταν να αποφύγει την πίεση που έβαζαν οι παίκτες της Ανόρθωσης.

Έτσι η Ανόρθωση κέρδιζε μπάλες και ανανέωνε τις επιθέσεις της, βάζοντας ολοένα πίεση και κουράζοντας τους παίκτες της Ομόνοιας. Εντούτοις η ομάδα της Λευκωσίας πετύχαινε το σκοπό της. Φυσικά η ισοφάριση ήρθε από το τεράστιο, αδικαιολόγητο λάθος του Φελτχούιζεν, όμως πρέπει να σημειώσουμε πως ο Βίκτορ σηκώθηκε σχεδόν ανενόχλητος για τη κεφαλιά.

Μιχάλης Σεργίου

Προπονητής-αναλυτής