Όταν η δικαιοσύνη καθυστερεί 20 χρόνια…

14:57 25/1/2020 - Πηγή: Sigma Live

Πριν περίπου 20 χρόνια συντελέστηκε το έγκλημα του Χρηματιστηρίου, το οποίο αφαίμαξε μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Θα περιοριστώ σε μια πτυχή που αφορά την απονομή της δικαιοσύνης, με δεδομένο ότι ουδείς είναι υπεράνω του νόμου, ούτε οι τράπεζες. Κρίνοντας εκ του αποτελέσματος, η κατάσταση είναι απογοητευτική για την προστασία των αδυνάτων έναντι των τραπεζών, όπως απαιτεί η ευρωπαϊκή  νομοθεσία.   

Για τις μεθοδεύσεις εταιρειών  αλλά

και την ένοχη ανοχή των κρατικών αρχών, συνέβαλα στη διαμόρφωση τότε μιας έκθεσης (για την Βουλή των Αντιπροσώπων), όπου καταγράφονταν διάφορες πρακτικές μέσω των οποίων συντελέστηκε το έγκλημα, με κυρίαρχο ρόλο στις τράπεζες. Το βέβαιο ήταν ότι η ατιμωρησία, θα κατέληγε σε μεγαλύτερα εγκλήματα. Όντως, με την αλαζονεία της ατιμωρησίας και τον πλούτο που συγκέντρωσαν μερικοί από τους πρωτοστάτες στο Χρηματιστήριο, συνέχισαν απτόητοι σε διάφορους τομείς (από τράπεζες μέχρι αεροπορικές εταιρείες και ΜΜΕ) με κατάληξη την απώλεια ανθρωπίνων ζωών και περιορισμό της δημοκρατίας. 

Μια από τις μεθόδους των τραπεζών ήταν ο δανεισμός για επένδυση στο Χρηματιστήριο μέσω επενδυτικού λογαριασμού που περιελάμβανε και δανεικά. Επειδή κάθε υπόθεση έχει τις δικές της περιστάσεις, παραθέτω το επίκεντρο λειτουργίας τέτοιου επενδυτικού λογαριασμού που αφορούσε χιλιάδες περιπτώσεις. Η Τράπεζα (θυγατρική ή άλλη χρηματοδοτική εταιρεία) δάνειζε τον επενδυτή ένα ποσό (π.χ. €30.000) στο οποίο ο επενδυτής προσέθετε άλλο τόσο  (π.χ. €30.000) και ακολούθως, με το συνολικό ποσό αγοράζονταν μετοχές στο Χρηματιστήριο.

Η Τράπεζα είχε διαμορφώσει τους κανόνες διαχείρισης του λογαριασμού με τις μετοχές εξασφάλισή της και σε περίπτωση που οι τιμές των μετοχών μειώνονταν, η Τράπεζα είχε θέσει εκ των προτέρων όρια εξασφάλισής της π.χ. εάν η αξία των μετοχών μειωνόταν στις €40.000, η Τράπεζα έκλεινε τον λογαριασμό. Έτσι, με τους όρους λειτουργίας που η Τράπεζα διαμόρφωσε, προστατευόταν να πάρει τα δανεικά της.

Με την κατάρρευση του Χρηματιστηρίου, χιλιάδες τέτοιοι λογαριασμοί αντί να κλείσουν έγκαιρα, «αφέθηκαν» με αποτέλεσμα οι Τράπεζες να διεκδικούν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ εκτός των συμφωνηθέντων ορίων και απανωτές αποφάσεις Δικαστηρίων να τις δικαιώνουν.  Τα τελευταία 20 χρόνια, χιλιάδες τέτοιοι λογαριασμοί  διευθετήθηκαν εις βάρος των αδυνάτων.

Πρόσφατα, το Ανώτατο Δικαστήριο/Εφετείο αποφάσισε ότι «ο όρος ότι το ποσό των διευκολύνσεων θα υπόκειται στην απόλυτη κρίση της Τράπεζας δεν μπορεί να ερμηνευθεί ως καλύπτων οποιοδήποτε ποσό πέραν του ορίου. Διαφορετικά, προς τι τέθηκε το όριο των 30.000 το οποίο λειτουργούσε αμφίδρομα για την προστασία και των δύο.»  Στην συγκεκριμένη περίπτωση, το αρχικό όριο 30.000 Λ.Κ έγινε πάνω από €421.000, για να περιοριστεί τελικά στο αρχικό όριο/ποσό.

Δυστυχώς, 20 χρόνια μετά, δεν υπάρχει ουσιαστικό αντίκρισμα για τις υπόλοιπες χιλιάδες, αφού η συντριπτική πλειοψηφία τους έχει ήδη διευθετηθεί υπέρ των τραπεζών.

Κώστας Μαυρίδης- Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S&D) - Πρόεδρος Πολιτικής Επιτροπής για τη Μεσόγειο
[e-mail]