Όταν ο «κοιμισμένος» Τζο ξύπνησε από τις ψευδαισθήσεις

12:37 7/2/2022 - Πηγή: Sigma Live

Ένα χρόνο μετά την εκλογή του στην προεδρία των ΗΠΑ, ο Τζο Μπάιντεν έρχεται αντιμέτωπος με το τέλος των ψευδαισθήσεών του. Αν και άρχισε την προεδρική του πορεία με θετικό πρόσημο, εσωτερικοί και εξωτερικοί παράγοντες τον προσγείωσαν απότομα στην πραγματικότητα της αμερικανικής πολιτικής σκηνής. Εντούτοις, δεν είναι άμοιρος ευθυνών, καθώς στην προσπάθειά του να υπερνικήσει τις αδυναμίες που του απέδιδαν κατά την προεκλογική εκστρατεία, υπέπεσε στο «αμάρτημα» να υποσχεθεί πολλά χωρίς να έχει το πολιτικό κεφάλαιο για να

τα πραγματοποιήσει. Στο εξωτερικό, τα εχθρικά κράτη οσμίζονται την «αδυναμία» των ΗΠΑ, έτσι κι αλλιώς αυτό έδειξε το παράδειγμα του Αφγανιστάν, και δοκιμάζουν τα όρια ανοχής του Αμερικανού Προέδρου. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, εμφανίστηκε ξανά στο προσκήνιο ο πρώην Πρόεδρος, Ντόναλντ Τραμπ, θερμαίνοντας μηχανές για τις προεδρικές εκλογές του 2024.

Το τέλος των ψευδαισθήσεων

Τα πράγματα δεν φαίνονται καλά για τον Μπάιντεν. Αυτήν την άποψη επιβεβαιώνει πρόσφατη δημοσκόπηση των Reuters/Ipsos, η οποία καταδεικνύει ότι η δημοτικότητα του Αμερικανού Προέδρου μειώθηκε στο χαμηλότερο επίπεδο της προεδρίας του.

Ένα χρόνο πριν, με την είσοδό του στον Λευκό Οίκο, σίγουρα δεν περίμενε ότι θα βρισκόταν σε αυτήν τη θέση. Είχε αρχίσει τη θητεία του με θετικούς οιωνούς, αφού υιοθετήθηκε χωρίς δυσκολία το σχέδιο ανάκαμψής του, μειώθηκε η ανεργία, τα ποσοστά εμβολιασμού αυξάνονταν, ενώ ταυτόχρονα δημιουργείτο μια νέα δυναμική για συνεργασία με τους «ξεχασμένους» συμμάχους της χώρας. Σύμφωνα με ειδικούς, όμως, η θετική πορεία του νέου πλανητάρχη εκτροχιάστηκε το περασμένο καλοκαίρι, όταν έσπευσε να κηρύξει πρόωρα την «ανεξαρτησία» των ΗΠΑ από την Covid-19, αγνοώντας το στέλεχος «Δέλτα» που εξαπλωνόταν στις ΗΠΑ.

Την ίδια ώρα, η άτακτη αποχώρηση των Αμερικανών στρατιωτών από το Αφγανιστάν και το χάος που ακολούθησε σημάδεψε με καθοριστικό τρόπο την εικόνα του Προέδρου για τους Αμερικανούς, τους οποίους μερικές ημέρες πριν καθησύχαζε και απέκλειε το ενδεχόμενο οι φόβοι που εκφράζονταν να γίνονταν πραγματικότητα. Παράλληλα, όπως και η υπόλοιπη υφήλιος, έτσι και οι πολίτες των ΗΠΑ έχουν κουραστεί από τα διαδοχικά κύματα της πανδημίας και τις οικονομικές συνέπειες που τα ακολουθούν.

Το κόστος για τον Μπάιντεν όμως φαίνεται ότι είναι μεγαλύτερο, καθώς είχε δεσμευτεί να γυρίσει τη σελίδα της πανδημίας, είχε εγγυηθεί την ευημερία της μεσαίας τάξης και είχε υποσχεθεί ότι θα αποκαταστήσει το διεθνές κύρος των ΗΠΑ. Για τους ειδικούς αυτά ήταν πολύ μεγάλα λόγια για έναν πρόεδρο, ο οποίος στην πραγματικότητα δεν είχε κοινοβουλευτική πλειοψηφία, αφού στη Γερουσία οι Δημοκρατικοί δεν έχουν παρά 50+1 ψήφους έναντι 50 για τους Ρεπουμπλικάνους. Οι ρηξικέλευθες πολιτικές μπορούν να πραγματοποιηθούν μόνο όταν ένας πρόεδρος έχει την αριθμητική υπεροχή μέσα στο Κογκρέσο.

Όπως και πολλοί άλλοι πολιτικοί, έτσι και ο Μπάιντεν διέπραξε το «αμάρτημα» να υποσχεθεί πολλά κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, για να συνειδητοποιήσει μετά ότι το «όχημα» της προεδρίας του δεν έχει πολλά «καύσιμα». Λάθος ήταν και η βεβαιότητά του ότι θα ήταν ένας πρόεδρος πλειοψηφίας, αντί να δει τις πραγματικότητες και να υιοθετήσει μια πιο συνεργατική προσέγγιση.

Τα όρια δοκιμάζονται από τους εξωτερικούς εχθρούς

Τα πράγματα δεν πάνε καλύτερα όμως στο εξωτερικό, καθώς αυξανόμενα ανοιχτά μέτωπα δοκιμάζουν τις διπλωματικές αντοχές του Αμερικανού Προέδρου.

Στο μέτωπο της Ουκρανίας, ο Μπάιντεν άναψε το πράσινο φως για την ανάπτυξη χιλιάδων στρατιωτών στην ανατολική Ευρώπη, σε μια προσπάθεια να ενισχύσει την αποτρεπτική ικανότητα της Δύσης και να στείλει το μήνυμα στους συμμάχους ότι οι ΗΠΑ βρίσκονται εκεί και θα τους υπερασπιστούν. Γνωρίζοντας όμως ότι στο εσωτερικό η αποστολή στρατευμάτων είναι ένα «ευαίσθητο» ζήτημα, ειδικά λίγο πριν από τις ενδιάμεσες εκλογές, διαβεβαίωσε ότι οι δυνάμεις αυτές δεν θα πολεμήσουν στην Ουκρανία και οι μετακινήσεις τους δεν είναι μόνιμες, αλλά ανταποκρίνονται στις υφιστάμενες συνθήκες.

Στην άλλη άκρη του κόσμου, παίζεται ένα άλλο, πιο «ήσυχο», προς το παρόν, γεωπολιτικό παιχνίδι, στο οποίο ΗΠΑ και Κίνα κονταροχτυπιούνται για το ζήτημα της Ταϊβάν. Η ένταση μεταξύ Πεκίνου και Ταϊπέι έχει κλιμακωθεί τους τελευταίους μήνες, με την κινεζική αεροπορία να πραγματοποιεί επίδειξη ισχύος με μπαράζ παραβιάσεων στον εναέριο χώρο της νήσου, εξελίξεις οι οποίες δεν πρέπει να περνούν απαρατήρητες. Χαρακτηριστική ήταν η δήλωση του πρεσβευτή της Κίνας στην Ουάσιγκτον, Κιν Γκανγκ, ο οποίος είπε ότι «το ζήτημα της Ταϊβάν είναι το μεγαλύτερο κουβάρι στις σχέσεις μεταξύ της Κίνας και των ΗΠΑ. Εάν οι Αρχές της Ταϊβάν, ενθαρρυμένες από τους Αμερικανούς, συνεχίσουν να ακολουθούν τον δρόμο της ανεξαρτησίας, πιθανότατα θα μπλέξουν τις δύο μεγάλες χώρες σε στρατιωτική σύρραξη».

Στο μέτωπο της Μέσης Ανατολής, από το οποίο οι ΗΠΑ προσπαθούν εδώ και χρόνια να ξεφύγουν, τα πράγματα «αγρίεψαν» μετά την πυραυλική επίθεση των υποστηριζόμενων από το Ιράν ανταρτών Χούτι της Υεμένης κατά των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων. Σύμφωνα με ξένα ΜΜΕ, δύο βαλλιστικοί πύραυλοι αναχαιτίστηκαν από δυνάμεις των ΗΠΑ, οι οποίες σταθμεύουν στην πρωτεύουσα των Εμιράτων. Αναλυτές θεωρούν ότι η επίθεση αυτή ήταν μια υπενθύμιση ότι, παρά τις διπλωματικές προσπάθειες που γίνονται για την ανανέωση της συμφωνίας για τα πυρηνικά του Ιράν, τα παιχνίδια ισχύος της Τεχεράνης θέτουν σε κίνδυνο τους Αμερικανούς και τους συμμάχους τους.

Την ίδια ώρα, ο ηγέτης της Βόρειας Κορέας, Κιμ Γιονγκ Ουν, δηλώνει παρών με τον πλέον εκρηκτικό τρόπο. Η Πιονγκγιάνγκ επιβεβαίωσε αυτήν την εβδομάδα ότι εκτόξευσε έναν Hwasong-12, τύπο βαλλιστικού πυραύλου, με τον οποίο είχε απειλήσει στο παρελθόν τη νήσο Γκουάμ, εγείροντας φόβους ότι ενδέχεται να ξαναρχίσει τις δοκιμές πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς. Πρόκειται για την έβδομη πυραυλική δοκιμή της Βορείου Κορέας τον τελευταίο μήνα και την πρώτη πυραύλου τέτοιου μεγέθους, ικανού να φέρει πυρηνική κεφαλή, από το 2017.

Οι διεθνείς εξελίξεις λαμβάνουν χώραν σε μια χρονική συγκυρία κατά την οποία αμφισβητείται η ισχύς των ΗΠΑ. Παρά τις διαβεβαιώσεις του Μπάιντεν ότι «η Αμερική επέστρεψε», η χαοτική αποχώρηση από το Αφγανιστάν δημιούργησε αμφιβολίες ως προς την ικανότητα και την αξιοπιστία των ΗΠΑ. Γνωρίζοντας την κρίση που αντιμετωπίζει στο εσωτερικό της χώρας του ο Αμερικανός Πρόεδρος, δεν είναι τυχαίο που οι ξένοι ηγέτες επιλέγουν αυτήν την περίοδο για να δοκιμάσουν τα όρια και της αντοχές της Ουάσιγκτον.

Η μεγάλη επιστροφή του Τραμπ

Μέσα σε όλα αυτά ο Μπάιντεν έχει να αντιμετωπίσει έναν γνώριμο «εχθρό», τον προκάτοχό του, Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος ήδη ετοιμάζεται πυρετωδώς για τη ρεβάνς του το 2024.

Τα πρώτα στίγματα που έδωσε με την επιστροφή του προκάλεσαν ανησυχία. Σε μια ομιλία στο Τέξας, η οποία θύμιζε προεκλογική εκστρατεία, ξύπνησε μνήμες της 6ης Ιανουαρίου, καλώντας τους υποστηρικτές του σε συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας εάν οι εισαγγελείς σε Νέα Υόρκη, οι οποίοι ερευνούν τις επιχειρηματικές πρακτικές του, και σε Τζόρτζια, οι οποίοι εξετάζουν τις προσπάθειές του να αναστρέψει το εκλογικό αποτέλεσμα της πολιτείας, τολμήσουν να κάνουν οτιδήποτε ο ίδιος ορίζει ως «λάθος» ή «παράνομο». Ειδικοί θεωρούν ότι ο αμφιλεγόμενος πρώην Πρόεδρος ένα χρόνο μετά την ήττα του δεν δείχνει καμιά πρόθεση αυτοκριτικής, ενώ συνεχίζει να μη διαχωρίζει τις προσωπικές του φιλοδοξίες από το εθνικό συμφέρον και την έννομη τάξη.

Η προσκόλλησή του με τις εκλογές του 2020 όμως θα αποτελέσει πρόβλημα και για το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα. Για τις ενδιάμεσες εκλογές και κατ’ επέκτασιν για τις εκλογές του 2024 οι Ρεπουμπλικάνοι στήνουν την προεκλογική τους εκστρατεία γύρω από το μήνυμα ότι ο Μπάιντεν είναι αδύναμος, έχασε τον έλεγχο τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, ενώ δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα του πληθωρισμού. Η «θορυβώδης» παρουσία του Τραμπ, όμως, κινδυνεύει να διαταράξει το απλό μήνυμα που θέλει να περάσει το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα. Ενώ ο Τραμπ και το σύνθημά του «Κάντε την Αμερική Μεγάλη Ξανά» παραμένουν εξαιρετικά δημοφιλή, η ήττα του το 2020 δημιουργεί αμφιβολίες εάν το κόμμα θα πρέπει να παραμείνει κολλημένο στην υποψηφιότητά του ή θα πρέπει να αναζητήσει άλλους υποψηφίους για το 2024.

Διαβάστε επίσης: «Μέσα σε 48 ώρες μπορεί να φτάσει στο Κίεβο»-Προσπάθειες για αποτροπή εισβολής

Αναδημοσίευση από τη Σημερινή της Κυριακής