Παιδική και εφηβική παραβατικότητα

Γεγονότα στην εκπαίδευση και στο ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον, φέρνουν συχνά στο προσκήνιο το θέμα της παιδικής και της εφηβικής παραβατικότητας.

Oι διαφορές μεταξύ της παιδικής παραβατικότητας στο δημοτικό σχολείο και της εφηβικής παραβατικότητας στο Γυμνάσιο και Λύκειο εστιάζονται στις αιτίες που τις προκαλούν και στους τρόπους που εκδηλώνονται. Οι αιτίες κάθε είδους παραβατικότητας και οι τρόποι με τους οποίους εκδηλώνεται η παραβατικότητα, εξαρτώνται από την προσωπικότητα του κάθε παιδιού, τις αξίες που έχει διαμορφώσει, τα πιστεύω του, τις συνήθειες του καθώς επίσης και από τους

τρόπους και τους κανόνες συμπεριφοράς σύμφωνα με τους οποίους ζει. Ανάλογα με την ηλικία του παιδιού και το κοινωνικό του περιβάλλον αυτοί οι παράγοντες βρίσκονται σε διαφορετικό στάδιο και βαθμό ανάπτυξης.

Τόσο στην παιδική όσο και στην εφηβική ηλικία, οι παράγοντες που έχουμε αναφέρει πιο πάνω, μπορούν να διαμορφωθούν θετικά με τη συμβολή της οικογένειας, των εκπαιδευτικών και του πνευματικού πλούτου της Ορθοδόξου Χριστιανικής Εκκλησίας όταν γίνεται αποδεκτός.

Μεγάλο μέρος της ευθύνης στη διαμόρφωση της συμπεριφοράς του παιδιού φέρουν οι οικογένειες και οι εκπαιδευτικοί, μεταξύ των οποίων η συνεργασία είναι αναγκαία για να επιτευχθούν τα επιθυμητά θετικά αποτελέσματα.

Τα παιδιά, τόσο μέσα στην οικογένεια όσο και στο σχολείο, διαμορφώνουν προσωπικότητα, αξίες, αρχές, πιστεύω και κανόνες, τα οποία είναι αναγκαία συστατικά για την ορθή συμπεριφορά και αντιμετώπιση προβλημάτων στα διάφορα στάδια της ζωής τους.

Η ορθή διαπαιδαγώγηση και η καλλιέργεια ήθους, βοηθούν τα παιδιά να ζουν αρμονικά μέσα στην κοινωνία χωρίς να δημιουργούν προβλήματα στη ζωή τους και να διαγράφουν σταθερή πνευματική και κοινωνική πρόοδο.

Τα παιδιά όταν βρίσκονται εκτός οικογένειας αλλά πολλές φορές ακόμα και μέσα στην οικογένεια, αντιμετωπίζουν διάφορες καταστάσεις ψυχικής και πνευματικής πίεσης και είναι ευάλωτα σε ποικίλα ερεθίσματα.

Μεγάλο έγκλημα είναι η αδιαφορία γονιών και εκπαιδευτικών καθώς επίσης και η θυσία της πνευματικής και ηθικής καλλιέργειας των παιδιών στο βωμό της σύγχρονης μέριμνας, της απαιτητικής εργασίας, των ατομικών επιδιώξεων και των σύγχρονων τάσεων. Δεν είναι αρκετό να λέμε ότι προβληματιζόμαστε ή ότι μας ανησυχεί η όποια αρνητική συμπεριφορά των παιδιών.

Γονείς και εκπαιδευτικοί έχουμε υποχρέωση πάντοτε με αγάπη και διάκριση, να παρατηρούμε, να καθοδηγούμε, να συμβουλεύουμε, να ελέγχουμε και να επαινούμε όταν πρέπει τα παιδιά, βελτιώνοντας επίσης και την δική μας συμπεριφορά.

Keywords
Τυχαία Θέματα