Πόρτα εξόδου στους καρεκλοκένταυρους

Ο κάθε λαός, λένε, εκλέγει την ηγεσία που του αξίζει! Είναι όμως έτσι τα πράγματα; Πόσο εύκολο είναι για κάποιους αιμοσταγείς καρεκλοκένταυρους να αποποιούνται ευθύνες φορτώνοντας στο λαό όλο το βάρος;

Έχει ο πολίτης πραγματικά την δυνατότητα επιλογής της ηγεσίας του, όταν λίγο καιρό πριν τις εκλογές τα δυο μεγάλα κόμματα ανεβάζουν το εκλογικό όριο;

Έχει την δυνατότητα ο πολίτης να κρίνει νηφάλια ποιοι θα τον εκπροσωπήσουν στο κοινοβούλιο όταν κάποιοι τον παραμυθιάζουν; Όταν κάποιοι τον φοβίζουν και τον θέτουν

ενώπιον οικτρών διλημμάτων; Κούρεμα ή χρεοκοπία…. Λύση Διζωνικής, ή διχοτόμηση…..

Αυτοί που ασκούν την εξουσία δημιουργούν τις κατάλληλες συνθήκες για την διαιώνιση της εξουσίας τους. Μισοί άνθρωποι, μισοί καρέκλες, αποδεικνύουν καθημερινά ότι δεν ενδιαφέρονται για να προσφέρουν υπηρεσία αλλά για το αξίωμα και μόνο.

Και γίνονται ακόμα πιο επικίνδυνοι, όταν τους κυριεύει ο φόβος μήπως και χάσουν την εξουσία.

Να μιλούν για ενότητα ενώ σπέρνουν τη διχόνοια. Να πολεμούν τους φτωχούς, και όχι τη φτώχεια. Έχουν καταρρακώσει την αξιοπρέπεια του λαού. Κι έχουν το θράσος να μιλούν για success story και να ζητούν και τα ρέστα. Ακάθεκτοι στο δρόμο που χάραξαν τα συμφέροντα των ολίγων, δουλεύουν ψιλό γαζί τους εργαζομένους κι εγκλωβίζουν δημόσια υγεία, λιμάνια και άλλες ουσιώδεις υπηρεσίες σε απεργιακό κλοιό. Και κατά τ ‘αλλά μας λένε ότι δεν μπορούν να φορτώσουν άλλο το φορολογούμενο πολίτη.

Επικαλούνται αλα κάρτ, το φορολογούμενο πολίτη, ενώ την ίδια ώρα του επιβάλλουν χαράτσι, όπως με το φόρο ακίνητης ιδιοκτησίας. Μοιράζουν δεσμεύσεις για εφαρμογή του ΓΕΣΥ, την ώρα που ροκανίζουν το χρόνο χάριν συμφερόντων, θέτοντας μάλιστα σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές. Εκπαιδευμένοι σε επικοινωνιακά τρικ, ψεύδονται στο όνομα της αλήθειας.

Ήρθε η ώρα να καθαρίσουμε τα βρώμικα από τη διαπλοκή και διαφθορά, μονοπάτια και ν’ ανοίξουμε δρόμους και μάτια. Δημοκρατικά, με διαφάνεια και υπευθυνότητα ως νέοι στην πολιτική ν’ ακούμε περισσότερο τον πολίτη, παρά να μιλάμε και να παρέχουμε τεκμηριωμένα εκείνη την πληροφόρηση που χρειάζεται ο λαός για να αποφασίζει ελεύθερα.

Οι κυβερνώντες προσπαθούν να χειραγωγήσουν τη σκέψη, προβάλλοντας εαυτούς ως χαρισματικούς με τις μοναδικές λύσεις που θα σώσουν, δήθεν, τον τόπο.

Δεν περνάει πια ο εκβιασμός και τα διλήμματα.

Δεν περνάει πια, η κοροϊδία.

Ξέρουμε ποια Κύπρο αγαπάμε. Ξέρουμε ποια Κύπρο θέλουμε. Και σίγουρα δεν είναι αυτή που έχουμε. Η ελπίδα δεν είναι αρκετή. Χρειάζεται δράση και το κλειδί, ναι το έχουν οι ελεύθερα σκεπτόμενοι πολίτες.

Δημοκρατικά να δείξουν την πόρτα εξόδου στους καρεκλοκένταυρους.

Keywords
Τυχαία Θέματα