Πως ο Σημίτης εξόρισε τους S-300 στην Κρήτη

10:32 22/12/2015 - Πηγή: Sigma Live

Αποκαλύψεις σε σχέση με την ιστορία των πυραύλων S-300 περιέχονται στο βιβλίο του Κώστα Ν. Χατζηκωστή «Έξι Προεδρικά Πορτραίτα».

Στο βιβλίο παρατίθενται αποσπάσματα του συγκλονιστικού διαλόγου Κληρίδη – Σημίτη στην ιστορική συνάντηση τους στην Αθήνα, αφού από την ημέρα της ανακοίνωσής της αγοράς των S-300 προηγήθηκαν έντονες αντιδράσεις, συνοδευόμενες από απειλές τόσο της Τουρκίας όσο και των συμμάχων της.

Όπως περιγράφει ο συγγραφέας, η ιστορία των S-300 είναι μια θλιβερή και πολυσήμαντη σελίδα της κυπριακής ιστορίας.

Όταν πλησίαζε το τέλος της πρώτης θητείας και ήθελε δεύτερη θητεία, ο Γλαύκος Κληρίδης, συνειδητοποίησε ότι δεν είχε πειστικό προεδρικό έργο για να μπορέσει να επανεκλεγεί. Δεν είχε πετύχει κάποια εξέλιξη, ούτε στο θέμα του Κυπριακού, ούτε στα εσωτερικά ζητήματα. Η διακυβέρνηση του συνέχιζε τη ρουσφετοκρατία και αναδείκνυε πιο προκλητικά την αναξιοκρατία. Οι δημόσιες υπηρεσίες είχαν διευρυνθεί, οι κρατικοί λειτουργοί στο ευρύτερο δημόσιο τομέα είχαν αυξηθεί κατά χιλιάδες και ουσιαστικά είχαν μπει οι βάσεις για τα μετέπειτα δημοσιονομικά προβλήματα της Κύπρου. Γι’ αυτό και έκρινε ότι έπρεπε να βασίσει την προεκλογική του εκστρατεία πάνω στην έλευση των S-300.

Ιστορική συνάντηση στην Αθήνα

Από τον Αύγουστο του 1998, σχετικά δημοσιεύματα προανήγγειλαν τη μη έλευση των πυραύλων. Χαρακτηριστική ήταν μια συνέντευξη του Κώστα Σημίτη πρωθυπουργού τότε της Ελλάδας, που δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή. Την επόμενη μέρα στη Λευκωσία και στην Αθήνα, σχετικές ανακοινώσεις πληροφορούσαν ότι οι πύραυλοι θα κατέληγαν στην Κρήτη για λόγους «εθνικού συμφέροντος». Στις 27 Νοεμβρίου έγινε μια βαρυσήμαντη και ιστορική συνάντηση στην Αθήνα, μεταξύ Κυπρίων αξιωματούχων με επικεφαλής τον Κληρίδη και της πολιτικής ηγεσίας της Ελλάδας με επικεφαλής τον Σημίτη. Από την ελληνική πλευρά παρόντες ήταν ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Παπανδρέου, ο υφυπουργός Εξωτερικών Γιάννος Κρανιδιώτης και ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Άκης Τσοχατζόπουλος. Την κυπριακή αντιπροσωπεία αποτελούσαν ο Παντελής Κούρος, ο τότε υπουργός Άμυνας Γιαννάκης Ομήρου, ο υπουργός Εξωτερικών Ιωάννης Κασουλίδης και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Χρήστος Στυλιανίδης.

Στη σύσκεψη, η ελλαδική πλευρά, πίεσε τον Κληρίδη, να μην έρθουν οι S-300. Ο Κληρίδης και η κυπριακή αντιπροσωπεία έδωσαν μάχη μέχρι τέλους για να έρθουν οι πύραυλοι στην Κύπρο, αλλά η ελλαδική πλευρά είχε ήδη προαποφασίσει να ενδώσει στις τουρκικές απειλές και κυρίως στην πίεση από Λονδίνο και Ουάσιγκτον. Στα πρακτικά της σύσκεψης που δημοσιεύτηκαν χρόνια μετά, δεν συμπεριλήφθηκαν όλοι οι διάλογοι. Χάρη σε μαρτυρίες των παρευρισκομένων, και ειδικά του Γιαννάκη Ομήρου, παρατίθενται αποσπάσματα του συγκλονιστικού διαλόγου που πρώτη φορά δημοσιεύονται. Από την αρχή της σύσκεψης ήταν προφανές ότι η συζήτηση θα γινόταν σε έντονο κλίμα:

Κληρίδης: Προτού μπούμε σε συζήτηση, θέλω να κάμω τις εξής παρατηρήσεις: Στην Αθήνα, οι εφημερίδες γράφουν ότι η Ελληνική Κυβέρνηση αποφάσισε οι πύραυλοι να μεταφερθούν στην Κρήτη και ότι το εμπόδιο είναι ο Κληρίδης. Εκφράζω το φόβο ότι η Ελληνική Κυβέρνηση αποφάσισε οι πύραυλοι να μεταφερθούν στην Κρήτη και ότι το εμπόδιο είναι ο Κληρίδης. Εκφράζω το φόβο ότι η Ελληνική Κυβέρνηση θα παρουσιαστεί ως υποχωρήσασα και ότι το Δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Κύπρου-Ελλάδας θα υποστεί πλήγμα. Και δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι υπάρχουν και εκείνοι που το αμφισβητούν. Το 1968, μια άλλη Ελληνική Κυβέρνηση, μη δημοκρατική, απέσυρε τη μεραρχία από την Κύπρο και την άφησε γυμνή. Το 1974, μια άλλη Κυβέρνηση δημοκρατική, εγκατέλειψε την Κύπρο ανυπεράσπιστη στο δεύτερο Αττίλα. Δεν θέλω να πιστέψω ότι θα συμβεί και τώρα το ίδιο. Θέλω να υπογραμμίσω ότι κινδυνεύει το γόητρο και η υπόσταση του μετώπου Κύπρου και Ελλάδας που κτίσαμε με κόπο και μόχθο. Προσωπικά δεν με ενοχλεί το πολιτικό κόστος, διότι δεν θα είμαι ξανά υποψήφιος για την προεδρία. Όμως, με φοβίζει το κλίμα που θα δημιουργηθεί μέσα στον Κυπριακό Ελληνισμό.

Στο σημείο αυτό, και ενώ στη σύσκεψη επικρατούσε παγωμάρα, ο Σημίτης διέκοψε φανερά εκνευρισμένος τον Κληρίδη.

Σημίτης: Κύριε Πρόεδρε, με εκπλήσσει ο τρόπος που μιλάτε. Η Ελλάδα και αυτή η Ελληνική Κυβέρνηση ουδέποτε θα εγκαταλείψουν την Κύπρο. Ένα τέτοιο θέμα δεν θα έπρεπε να το εγείρετε. Αποτελεί προσβολή για την Ελλάδα.

Η σύσκεψη φαινόταν να κινδυνεύει να τιναχτεί στον αέρα. Αυτό αποφεύχθηκε με, αλλά επικράτησε ένταση και νευρικότητα.

Σημίτης: Τι θα συμβεί (σημ: στο ενδεχόμενο εγκατάστασης των πυραύλων στην Κύπρο) αν οι Τούρκοι στείλουν αεροπλάνα για υπερπτήσεις πάνω από τη Λευκωσία;

Κληρίδης: Θα τους καταγγείλουμε στο Συμβούλιο Ασφαλείας.

Σημίτης: Δεν θα επηρεαστεί ο τουρισμός σας;

Κληρίδης: Θα το αντέξουμε!

Σημίτης: Και αν οι Τούρκοι προχωρήσουν σε κάποιας μορφής χερσαία επίθεση για να καταλάβουν εδάφη τι θα γίνει;

Κληρίδης: Τότε θα γίνει πόλεμος!

Ο Σημίτης έμεινε προς στιγμή άφωνος και στη συνέχεια ψέλλισε δύο φορές: «Πόλεμος; Πόλεμος;». Στη συνέχεια πήρε το λόγο ο Ομήρου για να στηρίξει τον Κληρίδη, αντικρούοντας πολλά επιχειρήματα του Σημίτη εναντίον της έλευσης των πυραύλων, ένα από τα οποία ήταν, για παράδειγμα, το ότι οι πύραυλοι δεν θα μπορούσαν να εγκατασταθούν στα βουνά του Τροόδους, διότι τα φορτηγά που θα τους μετέφεραν είχαν δήθεν… 100 μέτρα μήκος και δεν θα χωρούσαν να περάσουν από τα στενά βουνίσια δρομάκια. Ο Ομήρου τόνισε επίσης ότι αν η Τουρκία έκανε αεροπορική επίθεση κατά τη διάρκεια της εγκατάστασης των πυραύλων, η αντιαεροπορική άμυνα της Κύπρου ήταν ήδη αρκετά ισχυρή για να την αντιμετωπίσει, ενώ επιπλέον η Ρωσία είχε συμβατική υποχρέωση, όχι μόνο να φέρει τους πυραύλους στην Κύπρο, αλλά και να τους εγκαταστήσει ( πράγμα που σήμαινε ότι η Τουρκία θα ρίσκαρε μεγάλη σύγκρουση και με τη Ρωσία).

Πάντως όπως γράφει ο συγγραφέας, ανεξαρτήτως του αν ο Κληρίδης ήταν ψυχολογικά έτοιμος να συζητήσει με την ελλαδική πλευρά ακόμη και το θέμα πολεμικής σύγκρουσης ή όχι, και παρά το γεγονός, ότι ο Ομήρου διατείνεται ότι πιθανόν να ήταν και ένα τέχνασμα του Κληρίδη για να έχει άλλοθι, τόσο προς την ελληνική κυβέρνηση όσο και προς τους συμπατριώτες του ότι δεν είχε ενδώσει στις πιέσεις, ή όλη στάση του Κληρίδη στη σύσκεψη τον τιμά.

Το επίσημο ανακοινωθέν μετά την ιστορική αυτή σύσκεψη κατέγραφε μεταξύ άλλων:

«Στο πλαίσιο αυτό, αναφορικά με το θόρυβο που έχει προκληθεί από τις αντιδράσεις της Τουρκίας στο ειδικότερο θέμα της προσεχούς εγκατάστασης των πυραύλων S-300 στην Κύπρο, οι δύο Κυβερνήσεις επαναλαμβάνουν ακόμα μια φορά τα ακόλουθα: Δεν επιθυμούν αντιπαραθέσεις και εντάσεις. Το μόνο μέλημα τους είναι η θωράκιση της Κύπρου, έναντι της συνεχώς αυξανόμενης προκλητικότητας της Άγκυρας και του μαζικού εκσυγχρονισμού του οπλοστασίου της στα κατεχόμενα. Το αντιαεροπορικό σύστημα που αναμένεται να εγκατασταθεί στην Κύπρο είναι κατά γενική παραδοχή αμυντικό και απειλεί μόνο όποιον τολμήσει να επιτεθεί. Στοχεύει αποκλειστικά και μόνο στην αεράμυνα της Κύπρου. Στο πλαίσιο αυτό, ο Πρόεδρος Κληρίδης, πληροφόρησε τον πρωθυπουργό Σημίτη, ότι είναι πρόθυμος να ακούσει και άλλες σκέψεις που θα συνέβαλλαν προς το στόχο της κατοχύρωσης της ειρήνης, με βαθμιαία μείωση των στρατιωτικών εξοπλισμών και στόχο την αποστρατικοποίηση. Η Ελληνική Κυβέρνηση επικροτεί, φυσικά, τις θέσεις της Κυπριακής Κυβέρνησης. Θα ενισχύσει κάθε προσπάθεια προς αυτή την κατεύθυνση».

Η πύραυλοι παραδόθηκαν τελικά προς ενταφιασμό στην Κρήτη, όπου μαρτυρούν τον εξευτελισμό μιας ηρωικής πρωτοβουλίας του Κληρίδη για τη σωτηρία της Κύπρου. Ο Ομήρου προς μεγάλη του τιμή παραιτήθηκε από ευθιξία αμέσως μετά τη σύσκεψη των Αθηνών.

Πάντως είναι βέβαιο, όπως γράφει ο Κ.Ν.Χατζηκωστής, πως τεράστιες ευθύνες για τη μη έλευση των S-300 (και στη συνέχεια το σχέδιο Ανάν), ίσως μεγαλύτερες και από αυτές της κυπριακής πλευράς, φέρει η ελληνική κυβέρνηση με πρωθυπουργό το Σημίτη.

Η αντίδραση της Σημερινής σε αυτή την εξαπάτηση του λαού και την υποχώρηση μπροστά στις τουρκικές απειλές ήταν δυναμική και έντονη. Η μη έλευση των S-300, η μη περαιτέρω απόκτηση τεχνολογικών όπλων ώστε να ενισχυθεί η ανύπαρκτή στρατιωτική διαπραγματευτική ικανότητα της αδύναμης και κατεχόμενης Κύπρου προμηνούσαν νέα δεινά τα οποία κωδικοποιήθηκαν τα επόμενα χρόνια.

Τι ήταν όμως οι S-300; Γιατί αποτελούσαν τόσο σημαντικό θέμα;

Οι S-300 ήταν ένα πυραυλικό σύστημα κατασκευασμένο με την πιο σύγχρονη ρωσική τεχνολογία που, αν και αποτελούσε κυρίως αμυντικό όπλο, μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και ως επιθετικό κατι που σήμαινε ότι θα είχε τη δυνατότητα να πλήττει και στόχους μέσα στην Τουρκία. Η απόφαση να αποκτηθεί αυτό το όπλο στηριζόταν στην αυτονόητη εκτίμηση ότι, χωρίς τον απαραίτητο εξοπλισμό, η Κύπρος θα διαπραγματευόταν μονίμως υπό το καθεστώς της στρατιωτικής απειλής,

Ταυτοχρόνως η αγορά αυτών των πυραύλων έδινε ουσιαστική ενίσχυση στο περιβόητο αμυντικό δόγμα Ελλάδας και Κύπρου, το οποίο αποτελούσε την ασπίδα προστασίας της Κύπρου.

Το γεγονός ότι για πρώτη φορά η Κύπρος θα είχε στην κατοχή της ένα όπλο, το οποίο θα της πρόσφερε ουσιαστική άμυνα απέναντι στην Τουρκία προκάλεσε έντονη αντίδραση τόσο από την Τουρκία όσο και από τους συμμάχους της.

Η παραγγελία για την αγορά των S-300 δημοσιοποιήθηκε επισήμως τον Ιανουάριο του 1997.

Όπως γράφει στο βιβλίο του ο Κώστας Ν. Χατζηκωστής, με την πρωταγωνιστική συμβολή του του εκδοτικού συγκροτήματος Δίας και της τηλεόρασης Σίγμα, έγινε φοβερή αξιοποίηση και εκμετάλλευση της εξέλιξης αυτής.

Στις εκλογές του Φεβρουάριου του 1998 ο Γλαύκος Κληρίδης επανεκλέγηκε Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας εξασφαλίζοντας 50,82% ενώ ο αντίπαλός του ο Γιώργος Ιακώβου, έλαβε 49,18%.

Μετά την εκλογή του, η αξία των πυραύλων ήταν πλέον ανύπαρκτη. Έπαψαν οι ευαισθησίες και οι σχετικοί μικροπολιτικοί ευαγγελισμοί για την ενίσχυση της άμυνας. Η ιστορία των πυραύλων συνοδεύτηκε από ξεκάθαρες απειλές της Τουρκίας ότι θα τους καταστρέψει προτού εγκατασταθούν στην Κύπρο. Παράλληλα οι Αμερικανοί στήριζαν πλήρως τις τουρκικές απειλές.

Η εφημερίδα Σημερινή, έκανε αγώνα να μην υπαναχωρήσει η κυβέρνηση για την αγορά και άφιξη των S-300 στην Κύπρο, καθώς, υπήρχαν σχετικές πληροφορίες ότι η Ελλάδα και η Κύπρος θα έκαναν πίσω, γράφει σχετικά ο Κ. Χατζηκωστής.

«Αρχίσαμε να ενημερώνουμε το λαό ότι, παρά τις ηρωικές διαβεβαιώσεις της Κυβέρνησης, οι πύραυλοι μάλλον δεν θα έφταναν ποτέ στη χώρα. Μέσα σε αυτή τη ζοφερή ατμόσφαιρα, ο Κούρος έκρινε ότι έπρεπε να δρομολογήσει μια συνάντηση του Προέδρου μαζί μου, στην οικία μου στη Λευκωσία. Στο γεύμα που είχαμε τους ανέλυσα τους λόγους για τους οποίους έκρινα ότι οι S-300 δεν θα έφταναν ποτέ στην Κύπρο. Ο Κληρίδης ήταν περισσότερο από κατηγορηματικός. Ήταν 100% βεβαίως ότι θα έρχονταν οι πύραυλοι και έλεγε ότι ουδεμία έξωθεν πίεση δεν θα έκαμπτε την ιστορική του απόφαση».