Πού εντοπίζει τη «θετική ρητορική»;

07:55 14/2/2017 - Πηγή: Sigma Live

Μπορεί να εξηγήσει, επιτέλους, στον λαό ο Πρόεδρος Αναστασιάδης πού εντοπίζει τη «θετική ρητορική» της Τουρκίας, ώστε να παραπλανά τους πολίτες και να απο-ενοχοποιεί την Τουρκία; Ουδείς πολίτης, ακόμη και ο πλέον αστοιχείωτος, δεν έχει εντοπίσει ποτέ δείγμα «θετικής ρητορικής» της Τουρκίας.

Αντίθετα. Καθημερινά σχεδόν ο λαός «βομβαρδίζεται» κυριολεκτικά από μία αρνητική έως προκλητική και εκβιαστική ρητορική από τους Τούρκους ηγέτες. Ερντογάν, Ακιντζί, Τουρκές, Τσελίκ, σύμβουλοι του Σουλτάνου, όλοι μόνο απειλές, απαράδεκτες θέσεις, αναλλοίωτους διαχρονικούς εφιάλτες της

Άγκυρας διατυπώνουν. Πώς ο κ. Αναστασιάδης διαπιστώνει «θετική ρητορική»; Σε ποιους διαφορετικούς κόσμους ζει και σε ποια διαφορετικά γήπεδα παρακολουθεί τους αγώνες;

Μαζί με τις γενικόλογες και αόριστες αναφορές του, ας ονοματίσει έστω και μία «θετική ρητορική» των Τούρκων ηγετών. Να την κατονομάσει στον λαό, ώστε να ευφρανθούν και οι πολίτες μαζί με τον Πρόεδρό τους. Αν δεν κατέχει, όμως, ούτε μία θετική δήλωση της Τουρκίας, ας σταματήσει να εκλαμβάνει τους πολίτες για κάφρους.

Βεβαίως, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας στην απέλπιδα προσπάθειά του να κρατήσει ζωντανές τις ψευδαισθήσεις του και να παρασύρει και τον λαό στον φανταστικό κόσμο που ζει, είναι δυνατόν να εκλαμβάνει ως «θετική ρητορική» το αιώνιο προεκλογικό κόλπο της Τουρκίας, πως «θέλει λύση και στηρίζει τη διαπραγματευτική διαδικασία». Αλλά διερωτήθηκε ποτέ, ο Πρόεδρος τι λύση θέλει η Τουρκία; Αν δεν γνωρίζει, άχρηστα αποδεικνύονται τα 40 και πλέον χρόνια στα οποία θήτευσε στην πολιτική.

Η Τουρκία, ναι, θέλει λύση. Αλλά λύση τουρκική. Λύση που θα νομιμοποιεί τα τετελεσμένα της εισβολής και κατοχής της, λύση που θα διαλύει την Κυπριακή Δημοκρατία, λύση που θα νομιμοποιεί το ψευδοκράτος και θα το καθιστά δεύτερο τουρκικό κράτος στον κόσμο, λύση που θα μετατρέπει τον κυπριακό Ελληνισμό σε κοινότητα, λύση θνησιγενή η οποία θα καταρρεύσει και θα επιτρέπει στο τουρκικό τρένο να φθάσει στον τελευταίο σταθμό της πολυετούς διαδρομής του. Στην ολοκληρωτική κατάκτηση της Κύπρου.

Το τραγικό είναι πως αυτή η ρητορική δεν είναι απλώς λόγια του αέρα. Είναι ρητορική που εκφράζεται και με ανάλογη διατύπωση θέσεων στο τραπέζι των συνομιλιών και πέραν αυτού. Για πρώτη φορά, αφού αρέσκεται η Κυβέρνηση στο αυτολιβάνισμα, η Τουρκία θέτει στο τραπέζι θέμα τεσσάρων βασικών ελευθεριών για τους Τούρκους πολίτες. Αυτό και αν είναι «επίτευγμα» της πολιτικής του Προέδρου. Για πρώτη φορά, μειώνουν τον αριθμό των προσφύγων που θα επιστρέψουν στις 55 χιλιάδες. Για πρώτη φορά ζητούν χειρότερο Ανάν, από εκείνο που είχαν αποδεχθεί το 2004.

Η Τουρκία θέλει λύση τουρκοποίησης. Και αυτή τη λύση διαπραγματεύεται ο Πρόεδρος Αναστασιάδης. Όλα τα άλλα, με τα οποία προσπαθεί να φτιασιδώσει την παραμορφωμένη λύση, είναι δημιουργήματα της φαντασίας του Προεδρικού και των ηγεσιών ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ. Και οι τρεις αυτοί κρίκοι επιχειρούν μέσα από ωραιοποίηση του τέρατος, να διαμορφώσουν κοινή γνώμη υπέρ τους, ώστε να οδηγηθούν στη δικαίωση των προσωπικών και κομματικών σχεδίων τους.

Αλλά η ωραιοποίηση που επιχειρείται, συνιστά παραμόρφωση. Η «επανένωση» συνιστά διχοτόμηση. Η «άρση της κατοχής» μετατρέπεται σε νομιμοποίηση της κατοχής. Η «απελευθέρωση» καθίσταται υποδούλωση. Και η «επιστροφή των προσφύγων» αναβάλλεται -στην πραγματικότητα ακυρώνεται-, αφού υποβάλλεται ως όρος η εξεύρεση νέας στέγης και εργασίας για τους Τουρκοκυπρίους που θα μετακινηθούν. Οι οποίοι στο τέλος δεν θα μετακινηθούν. Ποιος θα τους μετακινήσει; Ποιος θα καταβάλει τα έξοδα ανέγερσης νέας κατοικίας; Το ελληνοκυπριακό συνιστών κράτος; Ποιος θα τους προσφέρει τον μισθό που θα απαιτήσουν;

Όλα ανάγονται σε ένα χάος. Και το χάος δεν προσφέρει λύσεις, πολύ περισσότερο, δια κληρώσεως. Μόνο διάλυση αποφέρει...