Που βρίσκεται τελικά η κρίση;

Παρακολουθώντας τα τεκταινόμενα στην Κύπρο του 2015 παρατηρεί κανείς την κρίση αξιών, κρίση στην πολιτική, κρίση των θεσμών.

Οι πολίτες απαξιώνουν πλέον τα πάντα γύρω τους. Βλέπουν με φθόνο το συνάνθρωπο τους, σταματούν να πιστεύουν στις ανιδιοτελείς πράξεις που έμμεσα επιφέρουν ευτυχία. Δεν ενδιαφέρονται για τη γαλήνη των εαυτών τους. Έχασαν την αξιοπρέπεια τους και πλέον ενδιαφέρονται για τις εφήμερες χαρές και τις ανούσιες απολαύσεις.

Το θέμα λοιπόν δεν είναι οι ανάξιοι πολιτικοί ούτε η διαφθορά στις αξίες

και τις εξουσίες. Η ρίζα του προβλήματος γεννιέται από πολύ πιο κάτω. Γεννιέται μέσα στους δρόμους, τις γειτονιές, την οικογένεια. Πηγάζει μέσα από τον καθένα μας. Ο καθένας από εμάς είναι έτοιμος να σχολιάσει και να κατακρίνει τα πάντα. Τι φορά ο γείτονας, τι αυτοκίνητο οδηγεί, γιατί πτώχευσε, γιατί του πήραν το σπίτι. Στόχος μας έγινε να καταναλώσουμε όλο και περισσότερα, περισσότερα από τους άλλους.

Τρεφόμαστε με ανούσιες πληροφορίες συνεχώς, τη στιγμή που πρέπει να εστιάσουμε αλλού την προσοχή μας. Και η παραπληροφόρηση καλά κρατεί. Τα ΜΜΕ μας σερβίρουν αυτά που εμείς ζητούμε να ακούσουμε καλομαγειρεμένα. Τα πλήθη παραπλανώνται μέχρι και από φτωχούς αυλικούς που καταφέρνουν να μας ξεγελάσουν. Απολίτιστοι χωρικοί μας φανατίζουν με σκοπό τον αποπροσανατολισμό από τη σωστή κρίση και αναγνώριση του ορθού. Φτάνουμε στο σημείο να ασκούμε έντονη κριτική για το ποδόσφαιρο, να μαλώνουμε μεταξύ μας και να καταφεύγουμε σε εξωφρενικές πράξεις αντί να βλέπουμε τα σημαντικά προβλήματα που ταλανίζουν τον τόπο μας.

Βρισκόμαστε 41 χρόνια σε ανακωχή με τον βάρβαρο Τούρκο που καραδοκεί να μας κατασπαράξει άλλη μια φορά. Οι προκλήσεις συνεχώς αυξάνονται. Αδιάκριτα προκαλούν την κοινή γνώμη με τις πράξεις τους. Καταπατούν τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας και όχι μόνο, από τη στιγμή που εισέβαλαν παράνομα στην Κύπρο μας με αποκορύφωμα να στέλλουν για έρευνες τουρκικά πλοία στην κυπριακή Α.Ο.Ζ. συνοδευόμενα από πολεμικές φρεγάτες.

Παράλληλα, η οικονομική κρίση ενώ έπρεπε να μας προβληματίσει και να μας πεισμώσει να εργαστούμε μεθοδικά ώστε να ξεφύγουμε από την κατάντια μας, μας σπρώχνει συνεχώς σε ένα βαθύ λούκι και εμείς με ψευδομαεστρίες προσπαθούμε να κερδίσουμε ύπουλα όλο και περισσότερα χρήματα χωρίς να κοπιάσουμε. Προωθούμε το ρουσφέτι, είμαστε άπληστοι και δίνουμε ασυλία σε όσους μας βοηθούν να πετύχουμε τους βραχυπρόθεσμους στόχους μας.

Η εγκληματικότητα εκτοξεύθηκε στα ύψη. Ο κλέψας του κλέψαντος. Ακόμη και τις καρφίτσες που έχουμε προσπαθούμε να τις πολλαπλασιάσουμε μέχρι και παράνομα. Πουλούμε ψέμα σ’ όλους τους άλλους ή μήπως στον εαυτό μας;

Έχοντας αυτά στο μυαλό μας πώς ζητούμε δικαιοσύνη; Πώς θέλουμε να κυβερνιόμαστε από άτομα αξιόλογα; Πως μπορούμε να κρίνουμε όποιο σταθεί αντίκρυ μας;

Στην ουσία -ποια ουσία αφού τη χάσαμε κι αυτή- πρέπει να αλλάξουμε μυαλά. Να αναθεωρήσουμε τους στόχους μας, να θέσουμε ορθές προτεραιότητες, να θυμηθούμε και να παραδειγματιστούμε από τους προγόνους μας. Να υιοθετήσουμε έστω και στον ελάχιστο βαθμό κάποιες από τις δικές τους αξίες και ιδανικά. Να μάθουμε να ασκούμε σωστή κριτική, να μην παραπλανιόμαστε από οποιοδήποτε και να μην ασχολούμαστε με κάθε ψύλλου πήδημα.

Μόνο με αυτό τον τρόπο μπορούμε να φέρουμε πίσω την ελπίδα για λύτρωση. Να καταφέρουμε να παραδώσουμε ακέραιο, αν όχι πλουσιότερο πολιτισμό και ιστορία στις επόμενες γενεές.

Ο Ανδρέας Χριστοδούλου είναι φοιτητής Πληροφορικής Πανεπιστημίου Κύπρου

Tα σχόλια αντιπροσωπεύουν την προσωπική γνώμη των συγγραφέων τους και όχι αυτή του Sigmalive.com

Keywords
Τυχαία Θέματα