Πυρά κατά Κ.Κληρίδη από το Σύνδεσμο Δημοκρατικών Δικηγόρων

15:54 18/4/2015 - Πηγή: Sigma Live

Η αναφορά του Γ.Εισαγγελέα για διάπραξη αδικημάτων ισοδυναμεί με καταδίκη του Βοηθού Γ. Εισαγγελέα εκ προοιμίου​, σύμφωνα με ανακοίνωση του Συνδέσμου Δημοκρατικών Δικηγόρων. Σε οκτασέλιδη ανακοίνωσή του ο Σύνδεσμος, δια του Προέδρου του Ευστάθιου Ευσταθίου, υποστηρίζει ακόμη ότι αποτέλεσμα της αναφοράς από τον ίδιον τον Γενικό Εισαγγελέα προς τα Μ.Μ.Ε ότι διεπράχθησαν από τον Βοηθό Γενικό Εισαγγελέα τα αδικήματα του δεκασμού και της δωροληψίας ήταν να δημιουργηθεί πλέον η πεποίθηση στην πλειοψηφία της κοινωνίας, ότι ο Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας είναι ήδη ένοχος των αδικημάτων τα οποία κατά τον

Γενικό Εισαγγελέα διαπράχθηκαν από αυτόν. "Περαιτέρω συνέπεια ήταν ότι η τιμή, η υπόληψη, το κύρος και η αξιοπρέπεια του Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα προσεβλήθησαν βάναυσα από την ανεπίτρεπτη αυτή δημοσιότητα την οποία προκάλεσε η ανακοίνωση του Γενικού Εισαγγελέα μέσω των Μ.Μ.Ε. Ήταν όμως και ατόπημα ότι δεν επληροφορήθη ο θιγόμενος για το αποτέλεσμα του πορίσματος πριν δημοσιοποιήσει το περιεχόμενο του ο Γενικός Εισαγγελέας, κατά παράβαση του αρχαίου κανόνα δικαίου, του δικαίου της φυσικής δικαιοσύνης, που επιβάλλει όπως ο θιγόμενος πρέπει να γνωρίζει το περιεχόμενο των αποδιδομένων σε αυτόν κατηγοριών" προσθέτει. Ακολούθως τονίζει ότι ο κ. Ερωτοκρίτου δεν ζήτησε την μη προσαγωγή του στο Δικαστήριο, αλλά αντίθετα εζήτησε όπως παρουσιασθεί η υπόθεση του στο Δικαστήριο και ταυτόχρονα να εξετασθούν τα καταγγελλόμενα από αυτόν με διορισμό επίσης ποινικού ανακριτή από τον Γενικό Εισαγγελέα, για να καταδείξει ότι εστοχοποιήθη ακριβώς διότι επέμενε με τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων, όπως προχωρήσουν οι ανακρίσεις και προσαχθούν οι ένοχοι στο Δικαστήριο. Διαβάστε αυτούσια την ανακοίνωση του Συνδέσμου πιο κάτω. "1. Η αναφορά του μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου της Κεντρικής Τράπεζας κ. Στέλιου Κοιλιάρη στην Επιτροπή Θεσμών της Βουλής στις 12.3.2015, ότι η κα Χρυστάλλα Γιωρκάτζη ανέφερε πριν μερικούς μήνες ότι το Δικηγορικό Γραφείο Νεοκλέους δωροδόκησε τον Βοηθό Γενικό Εισαγγελέα οδήγησε πάραυτα και συγκεκριμένα την επομένη τον Γενικό Εισαγγελέα να διορίσει ποινικό ανακριτή για να διερευνήσει την εκδοχή. 2. Ευθύς μετά τον διορισμό του ποινικού ανακριτή, η κα Χρυστάλλα Γιωρκάτζη διέψευσε ότι προέβη σε τέτοια δήλωση και έκδωσε προς τούτο γραπτή ανακοίνωση, με την οποία εξέφραζε μάλιστα και την εκτίμησή της προς τον Βοηθό Γενικό Εισαγγελέα. Παρά ταύτα η ποινική έρευνα εσυνεχίσθη και στις 7.4.2015 παρεδόθη το πόρισμα στον Γενικό Εισαγγελέα, ο οποίος εξήγγειλε ότι στις 14.4.2015 αφού μελετούσε το πόρισμα θα αποφάσιζε επί τούτου. 3. Χωρίς προηγουμένως να ενημερώσει τον επηρεαζόμενο Βοηθό Γενικό Εισαγγελέα επί του περιεχομένου του Πορίσματος, στις 14.4.2015 σε δημοσιογραφική διάσκεψη που εκάλεσε ανακοίνωσε ότι διεπράχθησαν από τον Βοηθό Γενικό Εισαγγελέα τα αδικήματα του δεκασμού και της δωροληψίας. Τούτο το έπραξε απευθυνόμενος προς το σύνολο των Μ.Μ.Ε. Έκτοτε το θέμα αυτό αποτελεί το κυρίαρχο θέμα συζητήσεων στην κυπριακή κοινωνία. 4. Η αναφορά του Γενικού Εισαγγελέα ότι σύμφωνα με το πόρισμα διαπράχθηκαν τα αδικήματα, ισοδυναμεί ουσιαστικά με καταδίκη του Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα εκ προοιμίου, πριν αυτός προσαχθεί ενώπιον του Δικαστηρίου και παραβιάζει την θεμελιώδη αρχή του δικαίου διατυπωμένη στη Νομολογία, ότι τούτο είναι εντελώς ανεπίτρεπτο. Η θέση της Νομολογίας μας έχει καθορισθεί στην υπόθεση Γιαννάκης Έλληνας ν. Δημοκρατίας 1989 2 ΑΑΔ σελ. 149 στη σελίδα 168 όπου λέχθηκαν, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα: «Στην υπόθεση Constantinides v. Vima Ltd., διακηρύχθηκε ότι δίκη μέσω του Τύπου αντιστρατεύεται και υπονομεύει το θεμέλιο της απονομής της δικαιοσύνης. Η ουσία του δικαιώματος που παρέχεται από το άρθρο 30.2 και ό,τι κατοχυρώνεται, είναι η αρχή ότι μόνοι κριτές της ποινικής ευθύνης και των αστικών δικαιωμάτων του διάδικου είναι τα Δικαστήρια της Πολιτείας. …ο προπηλακισμός και η δημιουργία προκατάληψης εναντίον υποδίκων αντιστρατεύονται όχι μόνο τα δικαιώματα του υποδίκου αλλά και την υπόσταση της δικαιοσύνης ως του συνταγματικά εντεταλμένου κριτή των δικαιωμάτων του πολίτη.» Επίσης στη σελ. 169 της απόφασης αναφέρεται: «Τίποτε δεν ενέχει μεγαλύτερη σημασία για την ελευθερία του πολίτη από τη διατήρηση του ρυακιού της δικαιοσύνης αμόλυντου ώστε ο καθένας να προσφεύγει στο δικαστήριο χωρίς φόβο για συνέπειες για το άτομό του ή τη φήμη του, αποτελεί αρχή δικαίου που συνοψίζει τη σχέση του πολίτη με τη Δικαιοσύνη και το κοινωνικό σύνολο γενικότερα.» 5. Αποτέλεσμα της αναφοράς από τον ίδιον τον Γενικό Εισαγγελέα προς τα Μ.Μ.Ε. ήταν να δημιουργηθεί πλέον η πεποίθηση στην πλειοψηφία της κοινωνίας, ότι ο Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας είναι ήδη ένοχος των αδικημάτων τα οποία κατά τον Γενικό Εισαγγελέα διαπράχθηκαν από αυτόν. 6. Περαιτέρω συνέπεια ήταν ότι η τιμή, η υπόληψη, το κύρος και η αξιοπρέπεια του Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα προσεβλήθησαν βάναυσα από την ανεπίτρεπτη αυτή δημοσιότητα την οποία προκάλεσε η ανακοίνωση του Γενικού Εισαγγελέα μέσω των Μ.Μ.Ε. Ήταν όμως και ατόπημα ότι δεν επληροφορήθη ο θιγόμενος για το αποτέλεσμα του πορίσματος πριν δημοσιοποιήσει το περιεχόμενο του ο Γενικός Εισαγγελέας, κατά παράβαση του αρχαίου κανόνα δικαίου, του δικαίου της φυσικής δικαιοσύνης, που επιβάλλει όπως ο θιγόμενος πρέπει να γνωρίζει το περιεχόμενο των αποδιδομένων σε αυτόν κατηγοριών. 7. Όπως ήταν το δικαίωμα του, ο Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας μετά που πληροφορήθηκε και ο ίδιος για το περιεχόμενο του πορίσματος από τα Μ.Μ.Ε. και προκειμένου να υπερασπίσει τον εαυτό του, αναφέρθη σε γεγονότα με τεκμηριωμένες αναφορές σε εξωγενή παρεμβάσεις τις οποίες αντιμετώπιζε κατά την επιτέλεση του έργου του, ως διαχειριστή των ποινικών υποθέσεων της Γενικής Εισαγγελίας όπως ήτο, για την προσαγωγή των ενόχων της οικονομικής καταστροφής της χώρας ενώπιον των Δικαστηρίων. Ανέφερε ότι έγινε ο στόχος συσσωρευμένης μοχθηρίας του οικονομικού κατεστημένου τραπεζιτών και δανειοληπτών δισεκατομμυρίων, που είχε ως αποτέλεσμα τον εξανεμισμό των καταθέσεων των πολιτών σε τράπεζες και σε παράλειψη λήψεως συγκεκριμένων μέτρων που εισηγήθηκε ώστε να προσαχθούν οι ένοχοι ενώπιον των Δικαστηρίων για να αποδοθεί δικαιοσύνη στον λαό. Ανεφέρθη όμως και σε διάπραξη κατ’ ιδίαν παραλείψεων, όπως είναι η αναστολή ποινικής διώξεως σε υπόθεση οικειοποιήσεως μεγάλης περιουσίας σε βάρος των δικαιωμάτων ανήλικης με αποδεδειγμένη χρήση πλαστών εγγράφων και γενικά σε διάπραξη άλλων σοβαρών αδικημάτων από διάφορα πρόσωπα, τα οποία κατονόμασε και για τα οποία εζήτησε όπως διορισθούν ποινικοί ανακριτές για την διαλεύκανσή τους. Προς τούτο δε παρουσίασε δημοσίως και διένειμε στους δημοσιογράφους γραπτά κείμενα στα οποία αναφέρονταν συγκεκριμένα γεγονότα με ημερομηνίες και άλλο μαρτυρικό υλικό. 8. Το ουσιώδες είναι ότι ο κ. Ερωτοκρίτου δεν ζήτησε την μη προσαγωγή του στο Δικαστήριο, αλλά αντίθετα εζήτησε όπως παρουσιασθεί η υπόθεση του στο Δικαστήριο και ταυτόχρονα να εξετασθούν τα καταγγελλόμενα από αυτόν με διορισμό επίσης ποινικού ανακριτή από τον Γενικό Εισαγγελέα, για να καταδείξει ότι εστοχοποιήθη ακριβώς διότι επέμενε με τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων, όπως προχωρήσουν οι ανακρίσεις και προσαχθούν οι ένοχοι στο Δικαστήριο. Επρόκειτο για συγκεκριμένες κατηγορίες με αναφορά σε συγκεκριμένα γεγονότα και ενέργειες. 9. Ο Γενικός Εισαγγελέας χωρίς να αναφερθεί καθόλου στις καταγγελίες του κ. Ερωτοκρίτου και στο αίτημά του να διορισθεί ποινικός ανακριτής για την εξέταση των καταγγελλομένων, δήλωσε πάραυτα ότι οι κατηγορούμενοι έγιναν κατήγοροι μάλιστα με υπόθαλψη του ανωτάτου άρχοντος, υπονοώντας τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας όμως δεν είχε αναφερθεί σε οτιδήποτε επί του θέματος, όταν προέβη ο Γενικός Εισαγγελέας στην απαράδεκτη αυτή δήλωση σε βάρος του Προέδρου της Δημοκρατίας, ότι δηλαδή ήταν ο υποκινητής του αιτήματος για τον διορισμό ποινικών ανακριτών για την εξέταση των καταγγελιών του κ. Ερωτοκρίτου. Απέρριψε δε αμέσως την εισήγηση για τον διορισμό ποινικού ανακριτή. 10. Κατόπιν της άρνησής του να διορίσει ποινικό ανακριτή για την εξέταση των σοβαρών κατηγοριών στις οποίες προέβη ο κ. Ερωτοκρίτου, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εδήλωσε ότι πρόθεσή του ήταν να διορίσει το Υπουργικό Συμβούλιο ποινικούς ανακριτές για την εξέταση των καταγγελθέντων ώστε να μην αφήνεται καμία σκιά εναντίον ανώτατων αξιωματούχων του Κράτους, συμπεριλαμβανομένου και του ίδιου του Γενικού Εισαγγελέα. 11. Το τι επακολούθησε μετά την ανακοίνωση του Γενικού Εισαγγελέα είναι κυριολεκτικά απίστευτο και συνταρακτικό. Ο Γενικός Εισαγγελέας στην παραίνεση του Προέδρου της Δημοκρατίας, δηλαδή του Αρχηγού του κράτους, για να εξετασθούν τα καταγγελλόμενα κατά συγκεκριμένο μάλιστα τρόπο για το ενδεχόμενο διαπράξεως των αναφερομένων αδικημάτων, σύμφωνα με τις αναφορές του Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα, ανεφέρθη με τον πλέον ανοίκειο και απαξιωτικό τρόπο χρησιμοποιώντας απίστευτα απαξιωτική φρασεολογία για το πρόσωπο του Προέδρου της Δημοκρατίας. Συγκεκριμένα σε δημόσια ανακοίνωση του χρησιμοποίησε τις φράσεις «ντροπή, ντροπή, δεν φανταζόμουν ότι η διαφθορά είχε τέτοιο μεγάλο εύρος», προφανώς εννοώντας και πάλιν το πρόσωπο του Προέδρου της Δημοκρατίας. Ο Πρόεδρος όμως της Δημοκρατίας είναι ο Αρχηγός του Κράτους και κύρια αποστολή του είναι ακριβώς η επιτήρηση της εφαρμογής των θεσμών, που πρέπει να λειτουργούν σε ένα κράτος δικαίου, από κάθε μία από τις τρεις συντεταγμένες εξουσίες της πολιτείας. Και οι θεσμοί αυτοί επιβάλλουν, όταν γίνονται καταγγελίες ή και αναφορές σε διάπραξη αδικημάτων της σοβαρότητας των καταγγελθέντων που ουσιαστικά μετέτρεψαν μεγάλο μέρος του λαού σε επαίτες , θα πρέπει να εξετάζονται, να ανακρίνονται και να προσάγονται οι ένοχοι ενώπιον των Δικαστηρίων, πράγμα που δεν έγινε για δύο και περισσότερα χρόνια. Κανένας από εκείνους που ουσιαστικά καταλήστευσαν την κυπριακή οικονομία και επέφεραν την οικονομική καταστροφή στην κυπριακή κοινωνία, ενώ είναι πολύ καλά γνωστοί, δεν έχουν προσαχθεί ενώπιον των Δικαστηρίων για να λογοδοτήσουν. 12. Η απόδοση διαφθοράς στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας διότι απλώς εζήτησε τον διορισμό ποινικών ανακριτών για να εξετασθούν και τα καταγγελλόμενα από τον κ. Ερωτοκρίτου και η άρνηση του Γενικού Εισαγγελέα να το πράξει, ενώ μία απλή αναφορά στην Επιτροπή Θεσμών οδήγησε στον άμεσο διορισμό ποινικού ανακριτή σε βάρος του κ. Ερωτοκρίτου, σίγουρα με κανένα τρόπο δεν μπορεί παρά να δημιουργεί εύλογες απορίες για την άρνησή του. Οπωσδήποτε όμως δεν μπορούσε αυτό να οδηγήσει τον Γενικό Εισαγγελέα να εκστομίσει τις απαξιωτικές του φράσεις ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας επειδή εζήτησε την διαλεύκανση των καταγγελλομένων, πρέπει να ντρέπεται για την απόφασή του αυτή. Ο Γενικός Εισαγγελέας οφείλει να δώσει εξηγήσεις σε δύο βασικά θέματα, για ποιο λόγο μετά την παρέλευση τόσου χρόνου ουδείς προσήχθη ενώπιον των Δικαστηρίων, αλλά και γιατί ανεστάλη η ποινική δίωξη οικειοποίησης της περιουσίας της 13χρονης με χρησιμοποίηση κατά τα καταγγελλόμενα πλαστών εγγράφων. 13. Το αξίωμα του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας είναι φορέας και νομικών αλλά και ηθικών αξιών. Ο Γενικός Εισαγγελέας πρέπει να είναι αμερόληπτος, νηφάλιος, δίκαιος και προασπιστής της νομιμότητας σε όλη της την έκταση εφαρμόζοντας τους Νόμους και τους θεσμούς απρόσωπα, για την εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας και την εδραίωση ενός κράτους δικαίου. Παράλληλα πρέπει ως θεσμός να αποπνέει το ηθικό επίπεδο της κοινωνίας. Η ωμή άρνηση του να διατάξει την διερεύνηση των καταγγελλομένων αποτελεί παραβίαση του καθήκοντός του, διότι επιβάλλεται από τους Νόμους του Κράτους, τους οποίους οφείλει να προασπίζει πρώτιστα ο ίδιος, η ανάκριση σε περιπτώσεις που διαπράττονται αδικήματα και μάλιστα του είδους των καταγγελθέντων. Η κάθετη άρνησή του να διατάξει τη διερεύνηση των καταγγελλομένων χωρίς να προβάλει καμία απολύτως δικαιολογία, εκτός του ότι συνιστά μία αυταρχική συμπεριφορά τελείως ασυμβίβαστη σε δημοκρατική πολιτεία, δίνει το δικαίωμα στους τρίτους να σκεφθούν μήπως τούτο το πράττει διότι στα καταγγελλόμενα από τον Βοηθό Γενικό Εισαγγελέα έχει αναφερθεί και το δικό του όνομα. Ενώ επέδειξε πρωτοφανή ζήλο στον διορισμό ποινικού ανακριτή για μία απλή αναφορά του κ. Κοιλιάρη, αντίθετα απέρριψε αμέσως την παραίνεση του Προέδρου της Δημοκρατίας να προβεί στον διορισμό ποινικών ανακριτών. Ο κ. Ερωτοκρίτου όμως έχει αναφερθεί στην ολιγωρία της παρουσιάσεως των ενόχων της κυπριακής οικονομικής τραγωδίας στα Δικαστήρια, αλλά και σε συγκεκριμένες άλλες ενέργειες οι οποίες ενδεχομένως να δημιουργήσουν πρόβλημα για τον ίδιο. Τούτο δεν σημαίνει ότι οι θεσμοί του κράτους που εμπίπτουν στον τομέα των αρμοδιοτήτων του ατονούν καθ’ οιονδήποτε τρόπο. Δυστυχώς φαίνεται ότι στην όλη συμπεριφορά του Γενικού Εισαγγελέα δεν είναι άμοιρη η αλαζονεία της εξουσίας την οποία του παρέχει το Σύνταγμα να αποφασίζει κατά το δοκούν. Σε μία όμως δημοκρατική πολιτεία κανένας δεν μπορεί ειμή να λογοδοτεί για τα πεπραγμένα του όταν ασκεί αξιώματα υψηλής περιωπής όπως είναι το αξίωμα του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας. Ενόψει των ανωτέρω ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας οφείλει χωρίς καμία καθυστέρηση να επέμβει. 14. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας οφείλει χωρίς καμία καθυστέρηση: (α) Να δώσει τις δέουσες οδηγίες και να προβεί στις δέουσες ενέργειες για να διεξαχθούν ανακρίσεις σχετικά με τις καταγγελίες του κ. Ερωτοκρίτου. Η άρνηση του Γενικού Εισαγγελέα να το πράξει δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει τρόπος να γίνουν αυτές οι ανακρίσεις. Στην Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα και κανένας δεν μπορεί να είναι κριτής των δικών του ενεργειών όπως συμβαίνει στην παρούσα περίπτωση από τον Γενικό Εισαγγελέα. Πρώτιστα, σύμφωνα και με τις διατάξεις της Ποινικής Δικονομίας, το ανακριτικό έργο για την διαλεύκανση καταγγελλομένων ποινικών αδικημάτων γίνεται από Αστυνομικούς ανακριτές που διεξάγουν τις ανακρίσεις, χωρίς να υπάρχει ανάγκη διορισμού ποινικών ανακριτών όπως γίνεται σε όλες τις υποθέσεις εναντίον οποιουδήποτε. Εφόσον ο Γενικός Εισαγγελέας δεν διορίζει ποινικούς ανακριτές μπορεί να το πράξει το Υπουργικό Συμβούλιο κατ’ ανάλογο τρόπο. (β) Οφείλει κατά καθήκον να προασπίσει τα ατομικά δικαιώματα του λαού και συγκεκριμένα εφαρμόζοντας την αρχή της ισότητας, όπου σύμφωνα με το άρθρο 28 του Συντάγματος όλοι είναι ίσοι ενώπιον του Νόμου, της Διοικήσεως και της Δικαιοσύνης. Ουδείς μπορεί να εξαιρεθεί από τον Κανόνα αυτό και βεβαίως ούτε ο Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας. Όπου υπάρχει δικαίωμα υπάρχει και ο τρόπος της ασκήσεως του δικαιώματος (ubi ius ubi remedium), εφαρμόζοντας τους δικονομικούς κανόνες τους γνωστούς ως «κατ’ ανάλογο εφαρμογή». 15. Η εισήγηση όμως του Γενικού Εισαγγελέα ότι ο κ. Ερωτοκρίτου θα μπορεί να προβάλει την υπεράσπισή του αναφερόμενος στα καταγγελλόμενα ενώπιον του Δικαστηρίου που θα τον δικάσει, είναι εντελώς αντινομική και κυριολεκτικά περίεργη. Πώς είναι δυνατό κατά τη διάρκεια μιας ποινικής δίκης το Δικαστήριο να ασχοληθεί με ανακριτικό έργο διαπράξεως μάλιστα άλλων αδικημάτων από ότι το εκδικαζόμενο; Σύμφωνα με το Σύνταγμα και τους Νόμους του Κράτους το ανακριτικό έργο γίνεται από την Ανακριτική Αρχή και όχι στην Δικαστική Αρχή. Δεν θα ανέμενε κανένας μια τέτοια εισήγηση να προέρχεται από τα χείλη Γενικού Εισαγγελέα. 16. Η απόφαση του Προέδρου της Δημοκρατίας να διερευνηθεί το θέμα της καθυστέρησης που παρατηρείται στην καταχώρηση ποινικών υποθέσεων εναντίον των προσώπων που ενέχονται στην διαρπαγή των τραπεζικών καταθέσεων, αλλά και που υπερχρέωσαν τις Τράπεζες με δισεκατομμύρια ευρώ και ενέχονται για την καταστροφή της κυπριακής οικονομίας, επικροτείται πλήρως. Αυτή είναι η ουσία του μεγάλου προβλήματος που αντιμετωπίζει η χώρα και θα πρέπει χωρίς καμία πλέον καθυστέρηση να προσαχθούν οι ένοχοι ενώπιον της δικαιοσύνης. Επίσης επικροτείται πλήρως η απόφασή του να διερευνηθούν οι κατονομασθείσες από τον Βοηθό Γενικό Εισαγγελέα παραβάσεις των ποινικών νόμων. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει όχι μόνο το δικαίωμα αλλά και την υποχρέωση ως επιτηρητής της έννομης τάξης στην Δημοκρατία, να λάβει εκείνες τις πρωτοβουλίες που επιβάλλονται, αφού και καθυστέρηση επιδεικνύεται αλλά και άρνηση διερεύνησης των καταγγελλομένων έχει διακηρυχθεί από τον Γενικό Εισαγγελέα. 16 Απριλίου 2015 ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ Κ. ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ Πρόεδρος ΣυνδέσμουΔημοκρατικών Δικηγόρων "