Σχεδόν ένα πραξικόπημα ανά δεκαετία στην Τουρκία

Το χθεσινό δεν ήταν το πρώτο πραξικόπημα που σημειώθηκε στην Τουρκία, καθώς η χώρα έχει βιώσει άλλα τέσσερα στην ιστορία της τα τελευταία 50 χρόνια.

1960
Το πρώτο πραξικόπημα σημειώθηκε το 1960, σε μια περίοδο έντασης μεταξύ της τουρκικής Κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης. Πρωθυπουργός τότε ήταν ο Adnan Menderes και Πρόεδρος ο Celal Bayar, οι οποίοι χαλάρωσαν κάποιους κανονισμούς που υπήρχαν σχετικά με τη θρησκεία, ενώ έθεσαν υπό στενό έλεγχο τον Τύπο. Υπό το φως των εντάσεων, ο Menderes

έθεσε τη χώρα υπό στρατιωτικό νόμο. Ο στρατός επενέβη και ο Πρόεδρος, ο Πρωθυπουργός και αριθμός Υπουργών τέθηκαν υπό σύλληψη και δικάστηκαν για προδοσία. Ο Menderes εκτελέστηκε. Την εξουσία κατέλαβε ο Cemal Gursel, μέχρι και το 1965.

1971
Η κακή οικονομική κατάσταση στην Τουρκία προκάλεσε έντονες αντιδράσεις, με πολλές -συχνά βίαιες- διαδηλώσεις. Με τον πληθωρισμό να έχει φτάσει στο 80%, ο στρατός επενέβη και πάλι το 1971, δίνοντας τελεσίγραφο στον τότε Πρωθυπουργό, Suleyman Demirel, απαιτώντας μια ισχυρή διακυβέρνηση στη γραμμή που χάραξε ο Ατατούρκ και κατηγορώντας τον ότι οδηγεί τη χώρα στην αναρχία. Ο Demirel παραιτήθηκε μερικές ώρες αργότερα και ο στρατός δεν κατέλαβε άμεσα την εξουσία. Οι στρατιωτικοί ζήτησαν από τον Nihat Erim να σχηματίσει υπηρεσιακή κυβέρνηση και το 1973 διορίστηκε Πρόεδρος ο Fahri Koruturk.

1980
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970 στην Τουρκία επικρατούσε πλήρης αστάθεια, καθώς η ηγεσία της χώρας άλλαξε χέρια 11 φορές. Η οικονομία παρέμενε σε κακή κατάσταση και οι βίαιες συγκρούσεις στους δρόμους συνεχίζονταν, ενώ καταγράφηκαν χιλιάδες δολοφονίες. Περί τα τέλη του 1979 ο στρατός σκεφτόταν σοβαρά το ενδεχόμενο πραξικοπήματος, το οποίο εκδηλώθηκε, τελικά, τον Σεπτέμβριο του 1980, με τους στρατιωτικούς να ανακοινώνουν από τηλεοράσεως ότι επέβαλαν στρατιωτικό νόμο και διέλυσαν την Κυβέρνηση. Στη θέση του Πρωθυπουργού τοποθετήθηκε ο Bulend Ulusu και του Προέδρου ο Kenan Evren. Την πραξικοπηματική κυβέρνηση διαδέχθηκε το 1983 ο Turgut Ozal.

1997
Στις εκλογές του 1995 κέρδισε έδαφος το ισλαμικό κόμμα, που ανέλαβε την ηγεσία του κυβερνητικού συνασπισμού τον επόμενο χρόνο. Το 1997 ο στρατός προέβη σε «συστάσεις» προς την Κυβέρνηση και ο Πρωθυπουργός Necmettin Erbakan συμφώνησε σε μία σειρά μέτρων προστασίας του κοσμικού κράτους και εξαναγκάστηκε σε παραίτηση. Το κόμμα του έκλεισε το 1998 και απαγορεύθηκε στον ίδιο η ενασχόληση με την πολιτική για πέντε χρόνια. Κάποια μέλη του κόμματός του, συμπεριλαμβανομένου του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, προχώρησαν στη δημιουργία του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης.

Πηγή: Al Jazeera

Keywords
Τυχαία Θέματα