«Σιγοβράζει» η κρίση της Ταίβάν στη σκιά των εξελίξεων σε Γάζα και Ουκρανία

10:31 2/6/2024 - Πηγή: Sigma Live

Την περασμένη εβδομάδα, σημειώθηκαν σημαντικές εξελίξεις σε πολλές κρίσεις παγκοσμίως, με την κρίση στην Ταϊβάν να αναζωπυρώνεται μετά τις πρόσφατες εκλογές. Η Κίνα πραγματοποίησε μεγάλης κλίμακας στρατιωτικές ασκήσεις γύρω από την Ταϊβάν, εκπέμποντας μήνυμα εκφοβισμού και επιδιώκοντας να επιδείξει τη στρατιωτική της ισχύ. Οι εντάσεις στα Στενά της Ταϊβάν αυξάνονται, εγείροντας ανησυχίες για πιθανή σύγκρουση και τονίζοντας την ανάγκη για διεθνή επαγρύπνηση

και συνεργασία.

Στην άλλη άκρη του κόσμου, η χρήση αμερικανικών πυρομαχικών σε ισραηλινή επίθεση στη Ράφα προκάλεσε διεθνή καταδίκη, ενώ η Ισπανία, η Νορβηγία και η Ιρλανδία αναγνώρισαν επίσημα το παλαιστινιακό κράτος, επιδιώκοντας να ενισχύσουν τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις. Στη Μέση Ανατολή, η αραβική ενότητα ενισχύει τις προσπάθειες για την ίδρυση ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους.

Την προηγούμενη εβδομάδα, ο Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας προειδοποίησε για την αντίδραση της Μόσχας στο ενδεχόμενο ανάπτυξης πυραύλων μεσαίου και μικρού βεληνεκούς από τις ΗΠΑ. Εάν οι ΗΠΑ αναπτύξουν πύραυλους στην Ευρώπη ή την Ασία-Ειρηνικό, η Ρωσία μπορεί να τερματίσει το μορατόριουμ της και να εξετάσει μέτρα πυρηνικής αποτροπής.

Τέλος, στην Ουκρανία, η ανασφάλεια γύρω από τη νομιμότητα της προεδρίας του Ζελένσκι συνεχίζει να αποτελεί ζήτημα διαμάχης, με την αντιπολίτευση να αναζητεί τρόπους να ανακτήσει έδαφος.

Διαβάστε ακόμη: Κίνα: Θα δράσει με αποφασιστικότητα για να αποτρέψει ανεξαρτησία της Ταϊβάν

Ο Τύπος της Δύσης

Στο άρθρο «Αμερικανικής κατασκευής πυρομαχικά χρησιμοποιήθηκαν σε θανατηφόρο χτύπημα στο προσφυγικό καταυλισμό Ράφα, δείχνει ανάλυση του CNN,» που δημοσιεύθηκε από το CNN στις 28 Μαΐου, οι Allegra Goodwin, Avery Schmitz και Kathleen Magramo αναφέρουν ότι πυρομαχικά αμερικανικής κατασκευής χρησιμοποιήθηκαν σε ισραηλινή επίθεση στη Ράφα, σκοτώνοντας τουλάχιστον 45 άτομα και τραυματίζοντας περισσότερους από 200. Η ανάλυση των βίντεο από το σημείο και οι αξιολογήσεις από ειδικούς σε εκρηκτικά αποκάλυψαν τη χρήση της μικρής διαμέτρου βόμβας GBU-39 (SDB), που κατασκευάζεται στις ΗΠΑ από την Boeing. Η επίθεση, που στόχευε έναν καταυλισμό εκτοπισμένων, προκάλεσε εκτεταμένες πυρκαγιές και εκατοντάδες θύματα, κυρίως γυναίκες και παιδιά. Το περιστατικό έχει προκαλέσει διεθνή καταδίκη, με εκκλήσεις προς το Ισραήλ να σταματήσει την επίθεσή του. Παρά την κλιμάκωση και τον υψηλό αριθμό θυμάτων, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, δεν έχει αποσύρει την υποστήριξή του προς το Ισραήλ. Οι ΗΠΑ παραμένουν ο κύριος προμηθευτής όπλων του Ισραήλ, μια σχέση που συνεχίζεται εν μέσω αυξανόμενης πίεσης λόγω της σύγκρουσης στη Γάζα. Οι Ισραηλινοί αξιωματούχοι έχουν υποστηρίξει ότι η έκταση της πυρκαγιάς δεν θα μπορούσε να οφείλεται αποκλειστικά στα δικά τους πυρομαχικά, υποδεικνύοντας ότι άλλοι παράγοντες μπορεί να έχουν συμβάλει. Ο Πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου χαρακτήρισε την επίθεση «τραγικό λάθος» αλλά επιβεβαίωσε τη δέσμευση του Ισραήλ στις στρατιωτικές του επιχειρήσεις.

«Οι κυρώσεις στη Ρωσία είναι μη αποτελεσματικές, δηλώνει ο Αρχηγός του Εμπορικού Κέντρου του Ντουμπάι», είναι ο τίτλος του δημοσιεύματος που δημοσιεύθηκε από τους Financial Times στις 29 Μαΐου. Στο δημοσίευμα οι Malcolm Moore και Chloe Cornish αναφέρουν τις απόψεις του Hamad Buamim, προέδρου του Κέντρου Πολυεμπορευμάτων του Ντουμπάι (DMCC). Ο Buamim ισχυρίζεται ότι οι κυρώσεις στη Ρωσία δεν σταματούν τις επιχειρήσεις, αλλά απλώς τις κατευθύνουν αλλού. Μιλώντας στους Financial Times, τόνισε ότι οι κυρώσεις επιβραδύνουν τις οικονομίες παρά τις σταματούν και σημείωσε ότι το εμπόριο συνεχίζει να ρέει σε εναλλακτικές κατευθύνσεις. Καθώς το Ντουμπάι εκμεταλλεύεται τη στρατηγική γεωγραφική του θέση, επωφελούμενο από τις προσπάθειες των ΗΠΑ και της Ευρώπης να απομονώσουν τη Ρωσία, πολλοί έμποροι πετρελαίου έχουν μετακομίσει από τη Γενεύη στα ΗΑΕ. Παρά την πίεση από τις ΗΠΑ, την ΕΕ και το Ηνωμένο Βασίλειο να αναλάβουν δράση εναντίον εταιρειών που εμπορεύονται με τη Ρωσία, ο Buamim υποστήριξε ότι η παγκόσμια φύση της οικονομίας μειώνει την αποτελεσματικότητα αυτών των κυρώσεων. Εξέφρασε αμφιβολίες σχετικά με την αποτελεσματικότητα των κυρώσεων πέρα από τις δυτικές χώρες, υποστηρίζοντας ότι περιπλέκουν το εμπόριο χωρίς να έχουν σημαντικό αντίκτυπο.

Στο δημοσίευμα με τίτλο «Η Ισπανία, η Νορβηγία και η Ιρλανδία αναγνώρισαν επίσημα το παλαιστινιακό κράτος την Τρίτη, εκπληρώνοντας μια μακροχρόνια παλαιστινιακή φιλοδοξία" της Lara Bullens, που δημοσιεύθηκε από το FRANCE 24 στις 28 Μαΐου, η συγγραφέας εξηγεί τις επιπτώσεις αυτής της αναγνώρισης. Οι δηλώσεις αυτών των ευρωπαϊκών χωρών έχουν σκοπό να ενισχύσουν τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις εν μέσω συνεχόμενης βίας στη Γάζα, αν και το Ισραήλ επικρίνει την εν λόγω κίνηση χαρακτηρίζοντάς την ως υποστήριξη προς τη Χαμάς. Ο Ισπανός πρωθυπουργός θεωρεί αυτή την απόφαση ως «ιστορική», ωστόσο η Ευρωπαϊκή Ένωση παραμένει διχασμένη, με μόνο 10 από τα 27 κράτη-μέλη να αναγνωρίζουν την Παλαιστίνη. Αξιοσημείωτη είναι η θέση της Νορβηγίας, η οποία, αν και δεν είναι μέλος της ΕΕ, έχει ιστορικά μεσολαβήσει για την ειρήνη μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων, συμπεριλαμβανομένων των καθοριστικών Συμφωνιών του Όσλο το 1993. Νομικοί εμπειρογνώμονες υποστηρίζουν ότι η αναγνώριση ανυψώνει την Παλαιστίνη στο ίδιο επίπεδο με τα υπόλοιπα κυρίαρχα κράτη, παρέχει μεγαλύτερη διαπραγματευτική ισχύ διεθνώς και αποτελεί μια σημαντική συμβολική κίνηση για τους Παλαιστίνιους. Ωστόσο, όπως αναφέρουν, η ύπαρξη μιας κρατικής υπόστασης εξαρτάται από το αν αυτή έχει τον πρακτικό έλεγχο των εδαφών της. Η αναγνώριση από μόνη της δεν ισοδυναμεί με πραγματική κρατική υπόσταση και αυτή η υπόσταση δεν μπορεί να υπάρξει προτού η Παλαιστίνη καταφέρει να ασκήσει αυτό τον έλεγχο.

Στο άρθρο γνώμης με τίτλο «Αναγνώριση του κράτους της Παλαιστίνης, ένα ζήτημα δικαιοσύνης» που δημοσιεύθηκε στις 29 Μαΐου από τον Sami Naïr στην El País, ο αρθρογράφος αναλύει την ταυτόχρονη απόφαση της Ισπανίας, της Ιρλανδίας και της Νορβηγίας να αναγνωρίσουν επίσημα το Παλαιστινιακό κράτος. Αυτή η αναγνώριση,  γράφει ο Naïr αποτελεί ιστορική πράξη δικαιοσύνης και ανθρώπινης αξιοπρέπειας που στοχεύει στο να ενισχύσει την ειρήνη μεταξύ Παλαιστινίων και Ισραηλινών παρά τη συνεχιζόμενη βία στη Γάζα. Κάνοντας παραλληλισμούς με τις Συμφωνίες του Όσλο, ο Naïr υποστηρίζει ότι αυτή η πρωτοβουλία σηματοδοτεί μια καταδίκη των αδιάκριτων βομβαρδισμών και ένα βήμα προς την επανεκκίνηση της ειρηνευτικής διαδικασίας. Αν και κάποιοι απορρίπτουν αυτή την αναγνώριση ως απλώς συμβολική, ο Naïr υπογραμμίζει τον βαθύ αντίκτυπό της στη διεθνή νομιμότητα και στη συλλογική μνήμη. Η κίνηση αυτή ευθυγραμμίζει αυτές τις χώρες με τα 143 κράτη μέλη του ΟΗΕ που έχουν ήδη αναγνωρίσει την Παλαιστίνη, πιθανώς εμπνέοντας περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες να ακολουθήσουν το παράδειγμα. Κλείνοντας, ο Naïr υποστηρίζει ότι η πρωτοβουλία της Ισπανίας, της Ιρλανδίας και της Νορβηγίας θα μπορούσε να είναι κρίσιμη για την αναβίωση της λύσης των δύο κρατών που υποστηρίζεται από τα Ηνωμένα Έθνη και την προώθηση της ειρήνης και της δικαιοσύνης στην περιοχή.

Ο Τύπος της Μέσης Ανατολής

Στο άρθρο «Πώς ο Αραβικός Κόσμος θα ενισχύσει την Παλαιστίνη για να νικήσει στον πόλεμο της απελευθέρωσής της» από τους Jeffrey Sachs και τη Sybil Fares, που ήταν δημοσιευμένο στην Al Jazeera στις 30 Μαΐου, οι συγγραφείς υποστηρίζουν ότι σταθερή στάση και η ενότητα των αραβικών κρατών θα μπορούσε να οδηγήσει στην ίδρυση ενός ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους. Το άρθρο αναφέρει ότι εν μέσω της σκληρής επίθεσης του Ισραήλ στη Γάζα, την οποία αποκαλεί Πόλεμο Απελευθέρωσης της Παλαιστίνης, αυξάνεται η έκκληση για μια λύση δύο κρατών, που μπλοκάρεται κυρίως από το βέτο των Ηνωμένων Πολιτειών στον ΟΗΕ. Η συνάντηση του βασιλιά της Ιορδανίας και του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ στην Σύνοδο Κορυφής του Αραβικού Συνδέσμου υπογραμμίζει τις συλλογικές αραβικές προσπάθειες προς αυτόν το στόχο. Παράλληλα, η Διακήρυξη του Μπαχρέιν καλεί σε διεθνή διάσκεψη υπό την αιγίδα του ΟΗΕ για να επιλύσει το παλαιστινιακό ζήτημα, τονίζοντας την ανάγκη ύπαρξης ενός κυρίαρχου παλαιστινιακού κράτους που θα συνυπάρχει ειρηνικά με το Ισραήλ. Οι συγγραφείς σημειώνουν ότι η αραβική διπλωματία, έχει κερδίσει έδαφος, ιδίως μετά τον πόλεμο στη Γάζα, προκαλώντας σημαντικές ενέργειες εκ μέρους του ΟΗΕ αλλά και τη λήψη νομικών μέτρων εκ μέρους της διεθνούς κοινότητας απέναντι στις πολιτικές του Ισραήλ. Διπλωματικές μεταβολές έχουν οδηγήσει τη Νορβηγία, την Ισπανία και την Ιρλανδία να αναγνωρίσουν την Παλαιστίνη, ενώ περισσότερες χώρες αναμένεται να ακολουθήσουν το ίδιο παράδειγμα. Το Διεθνές Δικαστήριο και το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο καταδικάζουν τις δράσεις του Ισραήλ, ενισχύοντας την απομόνωση της πολιτικής των ΗΠΑ. Καθώς η αραβική ενότητα γίνεται ισχυρότερη, πιέζει τις Ηνωμένες Πολιτείες να επανεξετάσουν τη στάση τους γεγονός που θα μπορούσε σύντομα να οδηγήσει την Παλαιστίνη στο να γίνει κυρίαρχο κράτος-μέλος του ΟΗΕ.

Στο άρθρο του με τίτλο «Ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα: Όταν η παραπλανημένη συμπόνια μετατρέπεται σε σκληρότητα», που δημοσιεύθηκε στις 26 Μαΐου στη Jerusalem Post, ο Uri Pilichowski αναλύει πώς η ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα καταλήγει στα χέρια της Χαμάς αντί να φτάνει στους ανθρώπους που την έχουν πραγματικά ανάγκη. Ο Pilichowski αναφέρει ένα tweet του Barak Ravid που απεικονίζει Ισραηλινούς ακροδεξιούς ακτιβιστές να μπλοκάρουν φορτηγά με βοήθεια, προκαλώντας παγκόσμια κατακραυγή και κατηγορίες κατά του Ισραήλ. Ο Pilichowski υπογραμμίζει ότι, παρότι οι ενέργειες αυτές βλάπτουν την εικόνα του Ισραήλ, το πραγματικό ζήτημα είναι η διασφάλιση ότι η βοήθεια φτάνει στους σωστούς αποδέκτες και όχι στη Χαμάς. Επισημαίνει τη σημασία της διατήρησης της ηθικής στάσης του Ισραήλ και υποστηρίζει ότι όσοι παρεμποδίζουν τη βοήθεια πρέπει να αντιμετωπίσουν νομικές συνέπειες. Ωστόσο, ο Pilichowski κρίνει αρνητικά το παρόν σύστημα διανομής βοήθειας το οποίο κατά την άποψή του ενισχύει τη Χαμάς και καταλήγει να βλάπτει αθώους Παλαιστίνιους. Προτείνει ότι η συμπόνια πρέπει να συνοδεύεται από σοφία, ώστε να μην ωφεληθούν οι εχθροί. Προειδοποιεί ότι η παραπλανημένη συμπόνια μπορεί να έχει αντίθετα αποτελέσματα, επικαλούμενος παραδείγματα από τις διδασκαλίες του Βασιλιά Δαυίδ. Ο Pilichowski καταλήγει ότι πρέπει να επιτραπεί η διέλευση των φορτηγών με ανθρωπιστική βοήθεια, αλλά καλεί παράλληλα για τη δημιουργία ενός καλύτερου συστήματος διανομής, προκειμένου να αποτραπεί η ενίσχυση της Χαμάς μέσω της βοήθειας. Ο τελικός στόχος πρέπει να είναι η εξασφάλιση ότι η βοήθεια ωφελεί τους άμαχους Παλαιστινίους χωρίς να κλιμακώνει τη σύγκρουση.

Τύπος της Ασίας

Ο Chen Chun, στο άρθρο του «Οι ασκήσεις του ΚΚΚ αυξάνουν τις περιφερειακές εντάσεις» που δημοσιεύθηκε στους Taipei Times στις 29 Μαΐου, αναλύει τις πρόσφατες μεγάλης κλίμακας στρατιωτικές ασκήσεις της Κίνας γύρω από την Ταϊβάν και τις επιπτώσεις τους. Οι ασκήσεις «Κοινό Σπαθί-2024A», που διεξήχθησαν λίγο μετά την ορκωμοσία του νέου Προέδρου της Ταϊβάν, στοχεύουν στην εκφοβισμό της Ταϊβάν και στην επιβολή της επιρροής της Κίνας στον δυτικό Ειρηνικό. Οι ασκήσεις στέλνουν αυστηρό μήνυμα στις ΗΠΑ και την Ιαπωνία σχετικά με τις κυριαρχικές αξιώσεις της Κίνας και αποθαρρύνουν τις ξένες επεμβάσεις. Οι ασκήσεις αποτελούν δείγμα της στρατηγικής της Κίνας που σκοπεύει στον εκφοβισμό της Ταϊβάν και στην επιδείξη της στρατιωτικής της ισχύ. Ωστόσο, εν λόγω στρατηγική αυξάνει τις περιφερειακές εντάσεις και τον κίνδυνο σύγκρουσης. Ο αρθρογράφος προειδοποιεί ότι οι επαναλαμβανόμενες ασκήσεις θα μπορούσαν να επιδεινώσουν την κατάσταση στα Στενά της Ταϊβάν, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για διεθνή επαγρύπνηση και συνεργασία. Υποστηρίζει ότι η διεθνής κοινότητα πρέπει να καταδικάσει τις προκλήσεις της Κίνας και να ασκήσει διπλωματική και οικονομική πίεση για αλλαγή στην προσέγγισή της προς την Ταϊβάν. Δίνοντας έμφαση στον ορθολογικό διάλογο και στις ειρηνικές λύσεις, ο αρθρογράφος τονίζει τη σημασία της μείωσης του κινδύνου σύγκρουσης για τη διαφύλαξη της ειρήνης και της σταθερότητας στην περιοχή.

Στο άρθρο «Η απερίσκεπτη κίνηση για προώθηση της 'Ανεξαρτησίας της Ταϊβάν' θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε σοβαρή τιμωρία», που δημοσιεύτηκε από το People's Daily στις 27 Μαΐου, ο συγγραφέας επικρίνει πρόσφατες δηλώσεις του ηγέτη της Ταϊβάν που προωθούν την «κυριαρχική ανεξαρτησία» και άλλες αποσχιστικές ιδεολογίες. Το άρθρο υποστηρίζει ότι τέτοιες ενέργειες, που προσκαλούν ξένη επέμβαση και στοχεύουν στην «διεθνοποίηση του ζητήματος της Ταϊβάν» είναι παραπλανητικές, προκλητικές και εν τέλει επιβλαβείς. Ο συγγραφέας ισχυρίζεται ότι αυτές οι ενέργειες προδίδουν την κοινή κληρονομιά και ιστορία των λαών και στις δύο πλευρές του Στενού της Ταϊβάν και αποτελούν μια ντροπιαστική άρνηση της κινεζικής ταυτότητας. Υποστηρίζει ότι η Ταϊβάν ήταν ανέκαθεν αναπόσπαστο μέρος της Κίνας, τόσο νομικά όσο και ουσιαστικά, και ότι η επιδίωξη της «ανεξαρτησίας της Ταϊβάν» όχι μόνο αντιβαίνει στους ιστορικούς και πολιτιστικούς δεσμούς, αλλά θέτει επίσης σε κίνδυνο τη σταθερότητα στην περιοχή. Ο συγγραφέας τονίζει ότι η επανένωση της Κίνας είναι μια αναπόφευκτη τάση. Παράλληλα, προειδοποιεί ότι θα υπάρξουν σοβαρές συνέπειες για τις αποσχιστικές ενέργειες και επικροτεί την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης και του λαού της Κίνας να υπερασπιστούν την εθνική τους κυριαρχία και ακεραιότητα.

Ο Τύπος της Ρωσίας και Ουκρανίας

Σύμφωνα με δημοσίευση του RIA Novosti στις 30 Μαΐου 2024 (τίτλος δημοσιεύματος: Ο Λαβρόφ ανέφερε πώς θα αντιδράσει η Μόσχα στην ανάπτυξη μικρού βεληνεκούς πυραύλων από την Ουάσιγκτον), ο Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Σεργκέϊ Λαβρόφ προειδοποίησε για πιθανή αντίδραση της Μόσχας στην ανάπτυξη πυραύλων μεσαίου και μικρού βεληνεκούς από τις ΗΠΑ. Ο Λαβρόφ δήλωσε ότι, εάν οι ΗΠΑ προχωρήσουν στην ανάπτυξη πυραύλων στην Ευρώπη ή την Ασία-Ειρηνικό, η Ρωσία ενδέχεται να τερματίσει το μονομερές μορατόριουμ της για τέτοιου είδους αναπτύξεις και να εξετάσει την εφαρμογή επιπλέον μέτρων πυρηνικής αποτροπής. Υπογράμμισε τις σοβαρές προκλήσεις ασφαλείας που πηγάζουν από τις ενέργειες των ΗΠΑ, όχι μόνο για τη Ρωσία, αλλά και για την Κίνα, επικαλούμενος μια κοινή δήλωση με την κινεζική ηγεσία που καταδικάζει τις αποσταθεροποιητικές κινήσεις των Αμερικανών. Αυτή η αντίδραση έρχεται μετά την αποχώρηση των ΗΠΑ το 2019 από τη Συνθήκη Πυραύλων Μεσαίου και Μικρού Βεληνεκούς (INF Treaty), την οποία η Ουάσιγκτον ισχυρίστηκε ότι εγκατέλειψε λόγω παραβιάσεων από τη Μόσχα – έναν ισχυρισμό που η Ρωσία αρνείται. Ο Λαβρόφ επεσήμανε ότι οι τελικές αποφάσεις για το θέμα αυτό ανήκουν στον Πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν και επανέλαβε ότι τα ρωσικά αντίμετρα θα ενταθούν εάν οι αμερικανικοί πύραυλοι αναπτυχθούν σε οποιαδήποτε περιοχή του κόσμου.

Στο άρθρο τους, «Εξετάζοντας το "ζήτημα νομιμοποίησης του Ζελένσκι"», που ήταν δημοσιευμένο στις 30 Μαΐου στην Kyiv Independent, οι Jakub Parusinski και Olena Yermakova εστιάζουν νομιμότητα του Ουκρανού προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Η θητεία του Ζελένσκι έληξε στις 20 Μαΐου, αλλά η επικρατούσα άποψη μεταξύ των Ουκρανών συνταγματολόγων είναι ότι θα πρέπει να παραμείνει στο αξίωμα μέχρι να αρθεί ο στρατιωτικός νόμος και να μπορούν να διεξαχθούν εκλογές. Οι επικριτές, ωστόσο, ισχυρίζονται ότι η συνέχιση της προεδρίας του Ζελένσκι είναι παράνομη, αυξάνοντας τις ανησυχίες για πιθανές διαδηλώσεις και αντίκτυπο στις ειρηνευτικές συνομιλίες. Παρά την αντίθεση στην επέκταση της θητείας του Ζελένσκι, οι περισσότεροι Ουκρανοί και διεθνείς σύμμαχοι αναγνωρίζουν τις πρακτικές δυσκολίες της διεξαγωγής εκλογών κατά τη διάρκεια των συνεχιζόμενων συγκρούσεων και της ρωσικής κατοχής. Η Κεντρική Εκλογική Επιτροπή της Ουκρανίας υποστηρίζει τη συνέχιση της θητείας του Ζελένσκι μέχρι να μπορούν να διεξαχθούν με ασφάλεια νέες εκλογές. Το Σύνταγμα της Ουκρανίας προβλέπει τη συνέχιση της προεδρικής εξουσίας κατά τη διάρκεια του στρατιωτικού νόμου, και οι περισσότεροι νομικοί υποστηρίζουν ότι ο Ζελένσκι εξακολουθεί να κατέχει τη θέση του προέδρου νόμιμα. Ωστόσο, οι συνταγματικές ασάφειες δεν μπορούν να αγνοηθούν και το πολιτικοποιημένο, υποστελεχωμένο Συνταγματικό Δικαστήριο δυσκολεύει την επίλυση του ζητήματος. Μέσα σε αυτό το κλίμα, η αντιπολίτευση, με εκπροσώπους όπως ο Πέτρο Ποροσένκο, αγωνίζεται να κερδίσει έδαφος ενάντια στον Ζελένσκι, ο οποίος στηρίζεται σε στρατηγικές συμμαχίες. 

Πηγή: ΚΥΠΕ