«Σκελετός λύσης» με… προδιαγραφές θανάτου

Τ Η Ν ΛΕΞΗ «σκελετός» εισήγαγαν στην καθομιλουμένη της δημοσιότητας δύο διαφορετικές περιστάσεις. Και οι δύο απ’ τη μήτρα τών όσων υφίσταται η Κύπρος απ’ τους Τούρκους Κατακτητές. Η μία περίσταση είναι οι αναζητήσεις σε ομαδικούς τάφους των απομειναριών ανθρωπίνων σκελετών, οι εκταφές, οι ταυτοποιήσεις με το DNA κι οι κηδείες όσων έχουν εντοπισθεί, μετά από 40 χρόνια, Μαρτυρικών Οστών των ηρωικώς

πεσόντων και των εν ψυχρώ εκτελεσθέντων Αγνοουμένων και Αδηλώτων Αιχμαλώτων της τουρκικής εισβολής του 1974.

Δ Ε Υ Τ Ε Ρ Η περίσταση: Ο… συναρμολογηθείς στις «διακοινοτικές» συνομιλίες, εκ των ελληνοκυπριακών υποχωρήσεων, «σκελετός της λύσης». Η συγκεκριμένη έκφραση περί «σκελετού», είναι χριστόφειας πατρότητας. Την χρησιμοποίησε δημοσίως 1η φορά Ιούνιο 2008 ο τότε ΠτΔ, κ. Δ. Χριστόφιας, σε ομιλία του στις Βρυξέλλες για να προσδιορίσει τη συμφωνία του της 23ης Μαΐου 2008 με τον επικεφαλής του τουρκικού κατοχικού καθεστώτος κ. Ταλάτ, για «λύση» Διζωνικού Συνεταιρισμού Δύο Συνιστώντων Στέιτς (κρατών, πολιτειών). «Συμφωνήσαμε -είπε- τον σκελετό της λύσης ΔΔΟ κι απομένει να βρούμε τη σάρκα και τα όργανά του». Την έκφραση υιοθέτησε αυτούσια κι ο διάδοχός του, ΠτΔ κ. Ν. Αναστασιάδης, Μεγ. Παρασκευή του 2015 (στον «Πολίτη»), για να προσδιορίσει τη δική του συμφωνία με τον κ. Έρογλου της 11ης Φεβρουαρίου 2014.

Α Μ Φ Ο Τ Ε Ρ Ε Σ οι περιπτώσεις αποπνέουν θάνατο. Για μεν την πρώτη, ήδη συντελεσθέντος στον υπερσυντέλικο, ουδείς διαφωνεί. Κατάληξη, η αργοπορημένη τέσσερεις 10ετίες νεκρώσιμος ακολουθία, της οποίας, μάλιστα, μία από τις ευχές, «το μεν σώμα εις τα εξ ων συνετέθη διάλυσον», στερείται αντικειμένου. Για τη δεύτερη, πολλοί τρέφουν ακόμη πλήθος ψευδαισθήσεων. Οι οποίες, δεν τους επιτρέπουν να δουν άνευ παρωπίδων και ν’ αντιληφθούν εναργώς το θνησιγενές της «λύσης», η οποία τερατουργείται από έναν τέτοιο θανατηφόρο «σκελετό»:

Π Ρ Ο Κ Ε Ι Τ Α Ι περί του θανάτου, πρώτα, της Κυπριακής Δημοκρατίας. Και του «σκελετού» ενός προσχεδιασμένου θανάτου του κυπριακού Ελληνισμού υστερότερα. Επειδή, ένα προς ένα, όλα τα τουρκικά συστατικά εκ των οποίων συστάθηκε, με τις ε/κ υποχωρήσεις, ο εν λόγω «σκελετός», συνιστούν (τω όντι «Συνιστώντα») την από μακρού σχεδιασμένη κι αταλάντευτα υλοποιούμενη τουρκική στρατηγική επιβολής πλήρους ελέγχου της Κύπρου. Αυτήν την φορά, διά της Ισότιμης Τουρκικής Συγκυριαρχίας, εφ’ ολοκλήρου της νήσου, μέσω του Διζωνικού Συνεταιρισμού…
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ

ΕΡΩΤΗΣΗ
Τι είδους πολίτευμα και ποιας φύσης κράτος επιβάλλει, εν 21ω αιώνι, την «Ισότιμη Συγκυριαρχία της μειονότητας του 18% με την πλειονότητα του 82%», βρήκατε να έχει απασχολήσει ποτέ τη διεθνή βιβλιογραφία πολιτικών επιστημών; Μήπως είναι αποκλειστικά τουρκικής επινόησης, με προδιαγραφές Αλεξανδρέττας 1938 και «Αλεξανδρεττοποίησης», που μας θύμισε χθες στη σελ. 56 της «Σημερινής» το άρθρο του Κώστα Ν. Χατζηκωστή της 8ης Ιουλίου 1983;
Λάζ. Α. Μαύρος

Keywords
Τυχαία Θέματα