Σταγόνες Ομήρου: Παύροι και παυρότεροι

14:05 1/12/2020 - Πηγή: Sigma Live

Ανάγνωση από τον Λάζαρο Μαύρο της «Σταγόνας Ομήρου» 01/12/20 στην Πρώτη Εκπομπή με τίτλο «Παύροι και παυρότεροι» της δασκάλας Ελένης Σιούφτα. 

Πρό τε παίδων καὶ πρὸ γυναικῶν (Θ 57), για την ζωή των παιδιών και των γυναικών τους, οι Τρώες, αν και  παυρότεροι (Θ56), ΛΙΓΟΤΕΡΟΙ αριθμητικά από τον εχθρό τους, τους Αχαιούς, βιασμένοι από την ανάγκη, χρειοῖ ἀναγκαίῃ (Θ57), ετοιμάζονται για νέα μάχη έπειτα από ανακωχή για καύση των νεκρών .

Ο Έκτορας, έχοντας την εύνοια του Δία, πανικοβάλλει το αχαϊκό στράτευμα

και έρχεται αντιμέτωπος με τον Διομήδη. Τον βρίζει, τον απειλεί πως θα τον παραδώσει στον δαίμονα και δεν θα του επιτρέψει να σκαρφαλώσει στα τείχη της Τροίας και να πάρει τις τρωαδίτισσες δούλες στα καράβια.

Οι Τρώες πολεμούν υπερ βωμών και εστιών, πληρώνοντας τις συνεβίασε τον νόμο της φιλοξενίας κι έκλεψε την Ελένη από τον νόμιμο σύζυγό της, τον Μενέλαο.

Ο Πάρις είναι ανένδοτος. Δεν παραδίδει την Ελένη έτσι ώστε να σταματήσει ο πόλεμος. Είναι διατεθειμένος να επιστρέψει μόνο τους θησαυρούς της. Έτσι, οι μαχητές δεν έχουν άλλη επιλογή. Οι υπερασπιστές του Ιλίου πολεμούν για να μην δουν τις γυναίκες τους δούλες και τα παιδιά τους σκοτωμένα.

Δεν έχουν το δίκιο με το μέρος τους, ούτε και την αριθμητική υπεροχή. Παρ’ όλα αυτά, δεν εγκαταλείπουν τον αγώνα .

Αυτοί λοιπόν οι παυρότεροι, οι λίγότεροι Τρώες, χάνονται ο ένας πίσω από τον άλλο υπακούοντας στις  εντολές του αρχηγού τους  Έκτορα που δεν θα διστάσει, αποφασισμένος να προστατεύσει ό,τι αγαπά, να πάει κόντρα ακόμη και στα θεϊκά σημάδια. Επιλέγει να αγνοήσει τον οιωνό που στέλνει ο Δίας και τον ερμηνεύει ο σύντροφός του Πολυδάμαντας,  ως προάγγελο κακών, αφού το πολί πετά προς τα αριστερά κάτω, προμήνυμα κακών και προειδοποίηση για να μην επιτεθεί στα πλοία των Αχαιών. Με οργή απορρίπτει την πρότασή του να μήν επιτεθεί.

«Εἷς οἰωνὸς ἄριστος ἀμύνεσθαι περὶ πάτρης» (Μ 243), θα του πει, δηλαδή ένας είναι ο καλύτερος οιωνός, να πολεμάς για την πατρίδα, και θα προχωρήσει παραπέρα.

 Ρήση ύψιστης αξιοπρέπειας και γενναιότητας που σημαδεύει το ανέφικτο με την γοητεία του άμετρου. Πόσες και πόσες ελληνικές φορές τεκμηριώθηκε...

Για το ματωμένο καλοκαίρι του 1974 υπάρχουν πολλές μαρτυρίες οι οποίες αφορούν γενναίους μαχητές που αν και παυρότεροι από τον εχθρό , έχοντας ως «κακούς οιωνούς»  την έλλειψη οπλισμού, πολεμοφοδίων αλλά και σωρεία προδοτικών εντολών, προσπάθησαν να τον απωθήσουν, επιδεικνύοντας απαράμιλλο θάρρος.

Μια τέτοια περίπτωση είναι αυτή του διοικητή του 251 Τάγματος Πεζικού, Πάυλου Κουρούπη.

«Οι δυνάμεις του Αττίλα στον αέρα, στην θάλασσα και την ξηρά ήσαν, ήδη, κατά πολύ υπέρτερες. Ο Κουρούπης όμως, έμεινε εφ’ ώ ετάχθη. Με τις ισχνές του δυνάμεις κράτησε τους εισβολείς δυο μέρες έξω από την Κερύνεια προκαλώντας τους σημαντικές απώλειες», αναφέρει στο βιβλίο του «Εις μνήμην Παύλου Κουρούπη, Κερύνεια ‘74», ο συγγραφέας Λάζαρος Μαύρος.

«Και διέταξαν, οι επίορκοι», λέει σε άλλο σημείο του βιβλίου, «τον διοικητή του 251 Τάγματος Πεζικού, να παραμείνει το τάγμα στο στρατόπεδό του. Και να μην αναπτύξει έγκαιρα τους λόχους του στις επάλξεις, απέναντι στον ανενόχλητα πλησιάζοντα τουρκικό στόλο εισβολής. Η διαταγή δια της οποίας προσέφεραν στον Αττίλα, τον διοικητή Παύλο Κουρούπη, όλους τους αξιωματικούς, υπαξιωματικούς και οπλίτες του 251 ΤΠ, όλους τους Έλληνες και Ελληνίδες, της απ’ αιώνων ελληνικής Κερύνειας, ως πρόβατα επί σφαγήν.»

«Στο Αέτωμα αυτό του Παρθενώνα της Ελληνικής Αλκής και Δόξας, στέκει ο Ελληνικός Λαός, του Κυπριακού δικαιωματικά συμπεριλαμβανομένου», σημειώνει στον πρόλογο του ίδιου βιβλίου ο Αντιστράτηγος ε.α , Επίτιμος Γενικός Επιθεωρητής Στρατού, Δημήτρης Αλευρομάγειρος.

Ένα αέτωμα με τους διαχρονικά παύρους και παυρότερους να υψώνουν ανάστημα , να κοιτούν τους οιωνούς δίνοντας πάντα την ίδια απάντηση στης ιστορίας το αμείλικτο ερώτημα: ΠΕΡΙ ΠΑΤΡΗΣ!