Στις 28 Αυγούστου οι εκπαιδευτικοί γράφουμε ιστορία…

Γράφουμε ιστορία γιατί ο αγώνας μας δεν αφορά τη μια ώρα μείωσης για να αναλάβουμε την ευθύνη ενός τμήματος με 20-25 παιδιά. Αυτό έτσι κι αλλιώς το κάνουμε γιατί αγαπούμε τη δουλειά μας.

Γράφουμε ιστορία γιατί ο αγώνας μας δεν αφορά τη μια ώρα μείωσης για την προετοιμασία θεατρικών, χορωδιών, επισκέψεων, εκδρομών και γενικά αυτών που ο Υπουργός ονομάζει «εξωδιδακτικές δραστηριότητες». Αυτό έτσι κι αλλιώς το κάνουμε γιατί έχουμε μεράκι για τη δουλειά μας.

Γράφουμε ιστορία γιατί ο αγώνας μας δεν αφορά τη διαφύλαξη των «μη διδακτικών περιόδων» μας στις οποίες διδάσκουμε ελληνικά στον

Αχμέτ και τη Σιμάφ ή δίνουμε ενισχυτικά μαθήματα στον Γιώργο και τη Χριστίνα. Αυτό έτσι κι αλλιώς το κάνουμε γιατί θέλουμε, όταν μας κοιτάζουν στα μάτια, να νιώθουμε όλη εκείνη την απερίγραπτη χαρά που σου προκαλεί η αίσθηση ότι ναι, σε αγαπούν «τα μωρά σου» γιατί έκανες σωστά τη δουλειά σου.

Στις 28 Αυγούστου λοιπόν, έξω από το προεδρικό μέγαρο, γράφουμε ιστορία γιατί υπερασπιζόμαστε τον διάλογο και τη δημοκρατία που θέλησαν να καταργήσουν, ακολουθώντας αυταρχικές μεθόδους λήψης και επιβολής μέτρων όσον αφορά εργασιακά δικαιώματα.

Γράφουμε ιστορία γιατί διαφυλάσσουμε το συνταγματικό και αναπαλλοτρίωτο δικαίωμα της οργάνωσης των εργαζομένων σε συντεχνίες τις οποίες θέλησαν να εξαφανίσουν με ετσιθελικές αποφάσεις, τοποθετώντας στα σχολεία όλους τους εκλεγμένους εκπροσώπους των εκπαιδευτικών.

Γράφουμε ιστορία γιατί προστατεύουμε τον ορθό λόγο απέναντι στον σκοταδισμό του Αρχιεπισκόπου και τη λάσπη του Γενικού Ελεγκτή προτάσσοντας την ανάγκη για επικράτηση της κοσμικότητας και του πολιτισμού σε θεσμούς που ανήκουν στο χώρο της δημόσιας σφαίρας.

Γράφουμε ιστορία γιατί στεκόμαστε ανάχωμα απέναντι στην επέλαση του ιδιωτικού κεφαλαίου σε ένα ακόμα δημόσιο αγαθό, την παιδεία, προστατεύοντας ένα μεγάλο κομμάτι του δημόσιου πλούτου στο οποίο απρόσκοπτα όλοι και όλες οι πολίτες έχουν δικαίωμα να έχουν δωρεάν πρόσβαση.

Γράφουμε ιστορία γιατί στον αγώνα αυτό, στην αρχή, θα είμαστε μόνοι και μόνες μας. Όπως ούτε και εμείς συμπαρασταθήκαμε στο παρελθόν σε άλλες ομάδες που απεργούσαν και ούτε καν μπήκαμε στον κόπο να καταλάβουμε τα αιτήματά τους έτσι και τώρα. Εξάλλου ζούμε στην εποχή της βαρβαρότητας.

Αν όμως κερδίσουμε αυτό τον αγώνα τότε δεν θα ανήκει μόνο σε εμάς. Θα ανήκει σε ολόκληρη την κοινωνία. Γιατί θα ακολουθήσουν και άλλες ομάδες εργαζομένων. Γιατί θα αποδείξουμε ότι δεν είναι ανίκητοι. Και αυτό το ξέρουν πολύ καλά εκεί στο προεδρικό. Και γι’ αυτό φοβούνται.

Στις 28 Αυγούστου, έξω από το προεδρικό, γράφεται ιστορία… Εσύ; Θα ήθελες να γίνεις κομμάτι της;

*Δάσκαλος / Μέλος Δ.Σ. Προοδευτικής Κίνησης Δασκάλων &Νηπιαγωγών

Tα σχόλια αντιπροσωπεύουν την προσωπική γνώμη των συγγραφέων τους και όχι αυτή του Sigmalive.com

Keywords
Τυχαία Θέματα