Συγκλονιστική μαρτυρία: Με μια σφαίρα εκτέλεσαν τον παπά μου

13:27 15/7/2016 - Πηγή: Sigma Live

«Ελληνικέ κυπριακέ λαέ! Γνώριμη είναι η φωνή που ακούεις. Γνωρίζεις ποιος σου ομιλεί. Είμαι ο Μακάριος… Δεν είμαι νεκρός, όπως η χούντα των Αθηνών και οι εδώ εκπρόσωποί της θα ήθελαν… Η χούντα δεν πρέπει να περάσει και δε θα περάσει. Νυν υπέρ πάντων ο αγών».

Μια φράση η οποία συμπυκνώνει την πραγματική εικόνα μιας από τις πιο μαύρες σελίδες της σύγχρονης Κυπριακής ιστορίας. Η 15η Ιουλίου 1974 σηματοδοτεί την μεταξύ ομοεθνών διαμάχη, με τη χρήση όπλων.

Συγκλονίζει, μαρτυρία της Λουίζας Χριστοδούλου, για την εκτέλεση,

όπως αναφέρει, του πατέρα της από μέλη τα οποία συμμετείχαν στο πραξικόπημα.

Γείτονες, φίλοι, συγγενείς, στράφηκαν ο ένας ενάντια στον άλλο, με αποτέλεσμα να χαθούν ζωές.Διαδηλώσεις, άγριες συμπλοκές, ξυλοδαρμοί, φυλακίσεις, εκτελέσεις, επιδρομές με όπλα, έφοδοι σε σπίτια, είναι μόνο μερικά από τα όσα πολίτες μοιράστηκαν μαζί μας για τις ημέρες του πραξικοπήματος.

Μαρτυρίες κάνουν λόγο για εφόδους σε σπίτια, για έλεγχο στα συρτάρια δωματίων ανάμεσα στα εσώρουχα άοπλων γυναικών, τα οποία συνοδεύονταν με υποτιμητικά σχόλια και γέλια.

Λουίζα Χριστοδούλου: «Ο πατέρας μου εκτελέστηκε εν ψυχρώ»

Την μαρτυρία της για την εν ψυχρώ εκτέλεση του πατέρα της από τους πραξικοπηματίες, μοιράστηκε στο Sigmalive η Λουίζα Χριστοδούλου.

Ο πατέρας της Λουίζας, Μιχαλάκης Χριστοδούλου, 30 ετών τότε, ήταν αστυνομικός στο Αρχηγείο της Αστυνομίας. Σύμφωνα με τη μαρτυρία της Λουίζας, ο πατέρας της είχε εκτελεστεί με μια σφαίρα στο κεφάλι.

Όταν εκδηλώθηκε το πραξικόπημα ο Αστυνομικός Μιχαλάκης Χριστοδούλου βρισκόταν στο Αρχηγείο της Αστυνομίας. Σύμφωνα με τις μαρτυρίες, ο φρουρός του φυλακίου στο Αρχηγείο, ο οποίος ανήκε στο εφεδρικό, είχε τραυματιστεί. Ο Μιχαλάκης, έτρεξε κοντά του για να δει τι έγινε στο φυλάκιο. Τότε ακριβώς ήταν που τους περικύκλωσαν ένοπλα άτομα, πραξικοπηματίες και τους είπαν να βγουν έξω αλλιώς θα ανατινάξουν το φυλάκιο.

Ο Μιχαλάκης Χριστοδούλου φώναξε αμέσως ότι ήταν άοπλος και βγήκε με τα χέρια ψηλά. Οι πραξικοπηματίες, σύμφωνα πάντα με μαρτυρίες, πυροβόλησαν τον Χριστοδούλου στο κεφάλι, με αποτέλεσμα να πέσει νεκρός στο έδαφος.

«Η μητέρα μου βγήκε στους δρόμους και έψαχνε τον πατέρα μου, γιατί δεν δεχόταν να μην γνωρίζει που είναι και τι έγινε. Πήγε στο Αρχηγείο όπου της έβαλαν το όπλο στην πλάτη και την συνόδευσαν μέχρι να βρει τον πατέρα μου. Εκεί είδε και άλλα πτώματα» μας ανέφερε η Λουίζα.

Παιδάκι, μόλις τριών χρονών τότε, θυμάται αμυδρά κάποιες εικόνες, από τη συγκεκριμένη ημέρα:

"Θυμούμαι αμυδρά την ανησυχία που επικρατούσε στο σπίτι, προφανώς λόγω του ότι ο πατέρας μου δεν είχε επιστρέψει στο σπίτι, όπως εκ των υστέρων αντιλήφθηκα".

"Την Τρίτη μετά το πραξικόπημα, είχαμε βρεθεί στο νεκροταφείο Κωνσταντίνου και Ελένης με τη μητέρα και το θείο μου, ο οποίος είχε πληροφορίες ότι θα τους έπαιρναν να τους θάψουν εκεί. Σαν όνειρο έχω στο νου μου κάποιες εικόνες, πολλά κλάματα, φωνές", μας εκμυστηρεύτηκε η Λουίζα.

Ένιωθα πάντα ένα κενό, δεν κλείνει αυτή η πληγή, έλειπε ο πατέρας μου από όλες τις φάσεις της ζωής μου. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι τόσο καιρό ένιωθα και νιώθω έντονα πληγωμένη σαν να είμαι αόρατη. Στα σχολεία δεν έχει διδαχθεί όπως έπρεπε η συγκεκριμένη περίοδος, οι ιστορίες οι φωτογραφίες τους δεν έχουν διδαχθεί.

Νεόφυτος Παπαλαζάρου: «Ποτέ δε θα ευχόμουν να βιώσει παιδί από την ηλικίας των 10 χρόνων τέτοιες εμπειρίες»

Ο Νεόφυτος Παπαλαζάρου, από τα Χολέτρια της Πάφου, ο οποίος στα 10 του χρόνια είχε χάσει τον αδελφό του από τις εμφύλιες τότε διαμάχες, μας αναφέρει σχετικά: "Ποτέ δε θα ευχόμουν να βιώσει παιδί τις εμπειρίες και τις συνθήκες του πραξικοπήματος, όπως τις βίωσα εγώ".

"Ο φανατισμός ενάντια στη νομιμότητα και την κατάργηση της δημοκρατίας, αδελφός να χάνει τον αδελφό, νεαρά παλληκάρια να σκοτώνονται… Πολλές φορές ο τρόπος που διεκδικούμε κάτι, είναι χαρακτηριστικός και τον προθέσεων μας…", αναφέρει με νόημα ο κ.Παπαλαζάρου.

"Η πίκρα δε λέει να σβήσει, τόσα χρόνια μετά, γιατί φαίνεται να διαγράφονται κάποια πράγματα, να φθίνουν μετά από 42 χρόνια. Η ατιμωρησία φθείρει τους ανθρώπους".