Θλίψη στον ΘΟΚ για την απώλεια του Ανδρέα Μιχαηλίδη

16:57 5/11/2020 - Πηγή: Sigma Live

Τη βαθιά τους θλίψη για την απώλεια του Ανδρέα Μιχαηλίδη εκφράζουν η Πρόεδρος και τα Μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής, το Διοικητικό και Τεχνικό προσωπικό του ΘΟΚ.

Ο Ανδρέας Μιχαηλίδης υπηρέτησε το Θέατρο ως ηθοποιός από το 1971 έως το 1977 και ως πρώτος Λειτουργός Θεατρικής Ανάπτυξης του ΘΟΚ

για πάνω από μια δεκαετία, μέχρι το 2000. Διετέλεσε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΘΟΚ από το 2003 έως το 2009. Η πολύτιμη πείρα του αλλά και η μετεκπαίδευσή του ως Arts Administrator συνεισέφεραν ουσιαστικά στην υλοποίηση του οράματος του ΘΟΚ για καλλιέργεια συνθηκών ανάπτυξης του θεάτρου αλλά και θεατρικής συνείδησης.
.
Ως Λειτουργός Ανάπτυξης του ΘΟΚ, πρωτοστάτησε στην εδραίωση των Σχολικών Αγώνων Θεάτρου και του Παγκύπριου Φεστιβάλ Ερασιτεχνικού Θεάτρου, στην στήριξη της κυπριακής θεατρικής γραφής, τη θέσπιση του συστήματος υλικοτεχνικής στήριξης και επιχορηγήσεων του ελεύθερου θεάτρου. Υπήρξε καθοριστικός στην σύνδεση των θεσμών του ΘΟΚ με τους αντίστοιχους ελλαδικούς, όπως η Συνάντηση Ερασιτεχνικών Σχημάτων Αιγαίου, οι Πανελλήνιοι Καλλιτεχνικοί Μαθητικοί Αγώνες, η προσφορά υποτροφιών σε επαγγελματίες του θεάτρου, η διοργάνωση επιμορφωτικών σεμιναρίων, το Θεατρικό Μουσείο, η επιχορήγηση και δημιουργία θεατρικών χώρων σε διάφορα σημεία της Κύπρου, η ανάπτυξη θεατρικού κοινού και θεατρικής συνείδησης.
.
Ως Ηθοποιός ήταν στον πυρήνα της σπουδαίας ομάδας που ξεκίνησε στο Θεατράκι του ΡΙΚ και συνέχισε την συνεργασία του με τον αείμνηστο Εύη Γαβριηλίδη και μετά στον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου, όπου ερμήνευσε σημαντικούς ρόλους, μεταξύ άλλων, στις παραστάσεις «Ο Ποπολάρος» (1971), «Η αυλή των θαυμάτων» (1971), «Ο Γλάρος» (1972), «Οι Βρυκόλακες» (1975), «Ο καπετάν Γιακουμής» (1973), «Δον Καμίλλο» (1974), «Το νερό του Δρόπη» (1974), «Λαός και τυραννία» (1975), «Ο καυκασιανός κύκλος με την κιμωλία» (1975), «Με το ίδιο μέτρο» (1976), «Ο παπουτσωμένος γάτος» (1976), «Ειρήνη» (1976), «Οι μάγισσες του Σάλεμ» (1976), «Ο καλός στρατιώτης Σβέικ» (1976).
.
Το θέατρο της Κύπρου του οφείλει πολλά.
.
Εκφράζουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στην οικογένεια του εκλιπόντος.