Τι είναι και τι προβλέπει η συμφωνία του Μινσκ

14:46 2/3/2022 - Πηγή: Sigma Live

Η ειρηνευτική συμφωνία για τη σύγκρουση με τους αυτονομιστές στην ανατολική Ουκρανία, η οποία στην πραγματικότητα δεν σταμάτησε ποτέ, έχει επιστρέψει στο προσκήνιο με φόντο την εισβολή των ρωσικών δυνάμεων στην Ουκρανία. 

Σύγκρουση στα ανατολικά

Η Ρωσία αντέδρασε στην ανατροπή τον Φεβρουάριο του 2014 μιας φιλικής προς το Κρεμλίνο κυβέρνησης στο Κίεβο προσαρτώντας την Κριμαία, κομμάτι της Ουκρανίας, και υποστηρίζοντας την εξέγερση των αυτονομιστών στο κυρίως ρωσόφωνο ανατολικό εκβιομηχανισμένο τμήμα της, γνωστό ως Ντονμπάς.

Ουκρανικά

στρατεύματα και μονάδες εθελοντών συγκρούστηκαν σε σκληρές και καταστροφικές μάχες με τους αυτονομιστές, με χρήση βαρέος πυροβολικού, τεθωρακισμένων και πολεμικών αεροσκαφών. Η Ουκρανία και η Δύση κατηγόρησαν τη Ρωσία για υποστήριξη των αυτονομιστών με στρατεύματα και όπλα. Η Μόσχα απέρριψε τις κατηγορίες, υποστηρίζοντας πως όποιοι Ρώσοι πολεμούσαν στα ανατολικά ήταν εθελοντές.

Εν μέσω των συγκρούσεων, η Πτήση 17 της Malaysia Airlines καταρρίφθηκε πάνω από την ανατολική Ουκρανία στις 17 Ιουλίου 2014, με αποτέλεσμα τον θάνατο των 298 επιβαινόντων. Διεθνής έρευνα κατέληξε στο συμπέρασμα πως το αεροπλάνο καταρρίφθηκε από πύραυλο που εκτοξεύτηκε από περιοχή υπό των έλεγχο των ανταρτών. Όπως αναφέρθηκε, το όπλο είχε μεταφερθεί στην Ουκρανία από στρατιωτική βάση στη Ρωσία, μα η Μόσχα κατηγορηματικά αρνήθηκε οποιαδήποτε εμπλοκή. Οι ηγέτες της Γαλλίας και της Γερμανίας άρχισαν προσπάθειες να διαπραγματευτούν ανακωχή σε συνομιλίες με τη Ρωσία και την Ουκρανία όταν συναντήθηκαν στη Νορμανδία της Γαλλίας τον Ιούνιο 2014, σε αυτό που έγινε γνωστό ως «format Νορμανδίας».

Διαβάστε ακόμη: Το «μυστικό» δορυφορικό τηλέφωνο που έδωσαν οι ΗΠΑ στον Ζελένσκι

Μάχες και διαπραγματεύσεις

Μετά από μια μεγάλη ήττα των ουκρανικών στρατευμάτων τον Αύγουστο του 2014, εκπρόσωποι του Κιέβου και των αυτονομιστών υπέγραψαν εκεχειρία στο Μινσκ τον Σεπτέμβριο του 2014.

Το έγγραφο, που ονομάστηκε Μινσκ 1, προέβλεπε κατάπαυση πυρός από τον ΟΑΣΕ, απόσυρση ξένων μαχητών, ανταλλαγή αιχμαλώτων και ομήρων, αμνηστία για τους αυτονομιστές και υπόσχεση πως οι περιοχές των αυτονομιστών θα μπορούσαν να έχουν έναν βαθμό αυτοδιοίκησης.

Η συμφωνία κατέρρευσε γρήγορα και ακολούθησαν μεγάλης κλίμακας μάχες. Τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο του 2015 τα ουκρανικά στρατεύματα υπέστησαν άλλη μια μεγάλη ήττα στη μάχη του Ντεμπάλτσεβε.

Η Γαλλία και η Γερμανία κινήθηκαν γρήγορα για να βοηθήσουν να κλείσει μια άλλη ειρηνευτική συμφωνία και στις 12 Φεβρουαρίου του 2015 εκπρόσωποι της Ουκρανίας, της Ρωσίας και των αυτονομιστών υπέγραψαν μια συμφωνία που προέβλεπε νέα κατάπαυση πυρός, απόσυρση βαρέων όπλων από τη γραμμή επαφής μεταξύ του στρατού και των αυτονομιστών και μέριμνα για πολιτική διευθέτηση. Διακήρυξη υποστήριξης προς τη συμφωνία υπεγράφη από τους ηγέτες της Ρωσίας, της Ουκρανίας, της Γαλλίας και της Γερμανίας.

Τι προέβλεπε η συμφωνία του Μινσκ

Η συμφωνία, που ονομάστηκε Μινσκ 2, περιελάμβανε κατάπαυση πυρός υπό την επίβλεψη του ΟΑΣΕ, απόσυρση βαρέων όπλων και ξένων μαχητών από τη γραμμή επαφής και ανταλλαγή αιχμαλώτων.

Σε μια μεγάλη διπλωματική επιτυχία για τη Ρωσία, το έγγραφο υποχρέωνε την Ουκρανία να παρέχει ειδικό status στις περιοχές των αποσχιστών, επιτρέποντάς τους να δημιουργήσουν τη δική τους αστυνομική δύναμη και να έχουν λόγο στον διορισμό των τοπικών εισαγγελέων και δικαστών. Επίσης, προέβλεπε πως το Κίεβο θα έδινε γενική αμνηστία στους αυτονομιστές και θα διαπραγματευόταν λεπτομέρειες ως προς τη διεξαγωγή τοπικών εκλογών με τους τοπικούς ηγέτες.

Όριζε επίσης πως η Ουκρανία θα μπορούσε να ανακτήσει τον έλεγχο των συνόρων με τη Ρωσία στις περιοχές των αυτονομιστών μόνο αφού αποκτούσαν το δικαίωμα να αυτοδιοικούνται και πραγματοποιούσαν τοπικές εκλογές- οι οποίες ήταν σχεδόν βέβαιο πως θα διατηρούσαν στην εξουσία στις περιοχές αυτές τους φιλορώσους αντάρτες.

Άλλη μια νίκη για το Κρεμλίνο ήταν πως το έγγραφο δεν περιελάμβανε υποχρεώσεις για τη Ρωσία, η οποία επέμεινε πως δεν συμμετείχε στη σύγκρουση και παρουσίαζε το ζήτημα ως εσωτερικό θέμα της Ουκρανίας.

Πολλοί στην Ουκρανία αποδοκίμασαν τη συμφωνία, εκλαμβάνοντάς την ως προδοσία των εθνικών συμφερόντων και πλήγμα στην ακεραιότητα της χώρας. Η ευρεία δυσαρέσκεια της κοινής γνώμης στην πράξη μπλόκαρε την εφαρμογή της συμφωνίας.

Διαβάστε επίσης: Πώς ο πόλεμος στην Ουκρανία κατακερματίζει το παγκόσμιο διαδίκτυο

Πληρφορίες από Huffingtonpost/Associated Press