Το χάραμα πήρα του Ήλιου τον δρόμο/κρεμώντας την λύρα..

15:11 25/3/2018 - Πηγή: Sigma Live

Το χάραμα πήρα του Ήλιου τον δρόμο / κρεμώντας την λύρα την δίκαιη στον ώμο..

Θυμόμαστε ποιοί είμαστε για να είμαστε αυτοί που θυμόμαστε...

Η ηθικοπλαστικη διάσταση της Εορτής της Επανάστασης του 1821 και της Εθνικής Παλιγγενεσίας προέχει στον νού σήμερα. Πώς η παραδειγματική διάσταση των Εθνικών Εορτασμών, ως αφορμή ιστορικών αξιοδοτήσεων και πώς ο φρονηματισμός και ο διδακτισμός που ενέχονται στους εορτασμούς ιστορικής μνήμης μπορούν να διαφυλάξουν την ηθική του εορτασμού ακεραιότητα και επιστημονική εγκυρότητα από την στειρότητα ενός στερεότυπου τελετουργικού;

Η

αναζήτηση μίτων και ζωτικών μύθων μέσα σε ένα αγλαό παρελθόν ναι, ενέχει μια ουσιαστική ηθική κι ηθοπλαστική διάσταση που δεν εκφεύγει από το θεμελιακό της γνώσης όρισμα ότι είναι ζήτηση ομοιοτήτων, ότι η προσωπική συγκρότηση κι ανάπτυξη σε ένα πολυδαίδαλο και εχθρικά ξένο κόσμο είναι μια κίνηση οικείωσης και ταύτισης που συνιστά προσωπική πάνω από όλα, όσο και κοινωνική ή ευρύτερα εθνικ,ή ανάγκη επιβίωσης μέσα από την στερέωση της συνεκτικής ταυτότητας. Ναι, η κριτική σκέψη κτίζει πάνω στην κρίση ως διακρίβωση και διαφορών και διορθωτικά εμπλουτιστικών της γνώσης διακρίσεων και αξιοδοτικού ή αξιολογικού φωτισμού των ιδιαιτεροτήτων μας μέσα και σε αντιπαραβολη προς ευρύτερες ολότητες, αλλά η κρίση ακολουθεί την γνώση, κι η διά-γνωση της διαφοράς οικοδομεί ως ειδοποιό όρισμα την ταυτότητα και αξιακά την θεμελιώνει. ΖΗΤΩ Η 25η ΜΑΡΤΙΟΥ 1821!

Σήμερα, περισσότερο αγωνιστικά από ποτέ, σε μια εποχή άκριτης εν πολλοίς πανταχοπαρουσίας (ή.. απανταχούσας) της «κριτικής» σκέψης, της πολιτικής ορθότητας και των αποδομητικών των «ιστορικών – ή και απλά «αστικών» - μύθων» απομυθοποιήσεων του μετανεωτερικού αποστασιοποιημένου flanneur δανδή που αποξηλώνει το έθνος ανάγοντάς το εξηγητικά ή.. απεξηγητικά σε «κοινωνικές κατασκευές» και «ξύλινες επινοήσεις» που υπηρετούσαν συγκεκριμένες ιστορικές συγκυρίες, όπως η ανάγκη του καπιταλισμού για ομογενοποιημένες πολιτισμικά και γλωσσικά κοινωνίες εργατών και καταναλωτών, ή προθύμων εθνικιστικά διακινουμένων στρατιωτών υπερασπιστών των συμφερόντων των αρχουσών ελίτ - σήμερα λοιπόν, πιο επειγόντως παρά ποτέ, καλούμαστε να απολογηθούμε για τις αξίες που ανακαλούν οι ανηρτημένοι στους συλλογικούς τοίχους μύστακες των κουμπουροφόρων πολεμάρχων ενάντια σε όσους εγκαλούν την ιστορική αλήθεια και γνησιότητα αυτών των αξιών που εκπροσωπούν οι ξεθωριασμένες μνήμες τους...

Ακόμη και να στηρίξουμε με επιστημονικά «τεκμήρια», ενάντια σε θεωρίες οδοστρωτήρες των γεγονότων που τα ανάγκουν αφανιστικά στο συλλογικό φαντασιακό, ότι υπήρχε εθνική συνείδηση και πριν τον 19ο αιώνα, ότι οι συνθήκες πολιτικοποίησης των εθνικών προταγμάτων δεν τα ταυτίζουν με αυτές, ότι «έθνη», τα ethnie που αντιτάσσει ο Antony Smith – έστω αυτός – συνιστούν όντως προταρχικές, «primordial» παρουσίες, ότι εκείνο το «ίτε παίδες Ελλήνων» έχει με καποιο τρόπο αναφορά σε μια ουσιοκρατική πραγματικότητα που δεινοπάθησε ιστορικά, ακρωτηριάστηκε, μετεξελίχτηκε, αναμορφώθηκε και υπέστη όσα υπέστη στις ιστορικές περιπέτειές της, αλλά ακριβώς γαντζωμένη στον ίδιο τόπο, γύρω από από αυτές τις πέτρες της ιστορίας της, σε αυτό το πολυτάραχο άνυσμα της ιστορίας της μπορεί, έστω, να αυτοπροσδιοριστεί ως ελληνικό έθνος. Ότι το 1821 διέθετε γνήσια αυτη την ιστορική αίσθηση, κι ότι μπορεί ο «Παπαφλέσσας» να διδάξει το «δεν θα περάσουν αντουφέκιστοι» του ως συνεχιστής ενός Μολών Λαβέ, ότι έχει επιτέλους ο Έλληνας το σχολείο του, να οικειωθεί - όχι οικειοποιηθεί την ιστορία του, χωρίς να εξετασεί ιστοριοκριτικιστικά ως να εκπονεί επιχειρήματα διδακτορικής διατριβής, να συγκινηθεί με τους μυστακες των πολεμάρχων του και να φωνάξει, όχι ως σύννουν viva voce αλλά ως πατριωτικό αίσθημα:

ΖΗΤΩ ΤΟ 1821, ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ, ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ!!!!

Tα σχόλια αντιπροσωπεύουν την προσωπική γνώμη των συγγραφέων τους και όχι αυτή του Sigmalive.com