Το φαινόμενο του άστρου της Βηθλεέμ και η θεωρία του

11:28 23/12/2015 - Πηγή: Sigma Live

Ο αστροφυσικός Χρύσανθος Φάκας εκ μέρους των Φροντιστηρίων "Φάκας" μας μιλά για το φαινόμενο του άστρου της Βηθλεεμ και αναλύει 5 πυλώνες που επεξηγούν το φαινόμενο.

Η Γέννηση και η παρουσία του Ιησού Χριστού στον κόσμο, αποτελεί ένα γεγονός εξαιρετικής σπουδαιότητας και σημασίας. Μέχρι την εποχή εκείνη, οι διάφοροι βασιλείς και αυτοκράτορες έθεταν τους εαυτούς τους, την ημερομηνία γέννησης τους και την ημερομηνία της αρχής της βασιλείας τους, για να αναφέρονται στα διάφορα γεγονότα.

Η Γέννηση του Ιησού Χριστού

εκτόπισε όλες τις χρονολογίες και η ανθρωπότητα, η επιστήμη, η ιστορία και ο πολιτισμός χωρίστηκαν σε δύο κόσμους, τον προχριστιανικό και τον χριστιανικό με κεντρικό πρόσωπο και θεμέλιο στον δεύτερο, τη διδασκαλία του σαρκωθέντος λόγου του Θεού.

Το γεγονός της Γέννησης του Χριστού, συνδέεται στενά με την εμφάνιση ενός εξαίρετου και εντυπωσιακού αστέρα, ο οποίος προκάλεσε την ιδιαίτερη προσοχή των Μάγων της Ανατολής, ώστε να επιχειρήσουν ένα ταξίδι μέχρι τα Ιεροσόλυμα και τη Βηθλεέμ. Το ελληνικό κείμενο της Καινής Διαθήκης αναφέρει ότι «ιδού Μάγοι από Ανατολών παρεγένοντο εις Ιεροσόλυμα» (Ευαγγ. Ματθαίος).

Από την ημέρα εκείνη άρχισε να γίνεται συζήτηση γύρω από το αστέρι της Βηθλεέμ. Πολλοί είναι εκείνοι που προσπάθησαν να δώσουν λογική εξήγηση για αυτό το ουράνιο φαινόμενο, αλλά κυρίως ήταν οι αστρονόμοι, όπως ο Κέπλερ, ο Χιουζ, ο Νεύτωνας, ο Πλακίδης κ.α.

1. Θεωρία του καινοφανούς αστέρος

Πρώτη θεωρία είναι ότι το Άστρο της Βηθλεέμ ήταν ένας καινοφανής αστέρας. Η εξήγηση αυτή δόθηκε από τον καθηγητή της Αστρονομίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Σταύρο Πλακίδη. Όλα τα άστρα που βρίσκονται στον ουρανό είναι ήλιοι, όπως ο δικός μας ήλιος. Άλλοι είναι μεγαλύτεροι και άλλοι μικρότεροι του δικού μας. Τα αστέρια διατηρούν την ίδια θέση στον ουράνιο θόλο, για αυτό τα διάφορα σχήματα που φαίνονται στον ουρανό διατηρούνται αναλλοίωτα.

Έτσι όταν εμφανιστεί ένα καινούργιο αστέρι, γίνεται αμέσως αντιληπτό το οποίο και ονομάζουμε καινοφανή αστέρα και εκπέμπει φως για λίγες μόνο μέρες, εβδομάδες ή και περισσότερο. Καινοφανείς αστέρες παρουσιάζονται συχνά στον ουρανό, αλλά καινοφανείς αστέρες μεγάλης λαμπρότητας, είναι σπάνιο φαινόμενο. Το 5οπ.Χ. έτος, παρουσιάστηκε ένας τέτοιος αστέρας. Σε αυτόν αναφέρονται επιγραφές Κινέζων και Κορεατών αστρονόμων. Αυτό είναι το άστρο της Βηθλεέμ, όπως ισχυρίζεται ο Σταύρος Πλακίδης.

2. Η θεωρία του κομήτου

Μία δεύτερη εξήγηση, δόθηκε από τον Ωριγένη τον 2ομ.Χ. αιώνα, ο οποίος υποστήριξε ότι το άστρο της Βηθλεέμ ήταν ένας κομήτης. Όταν δημιουργήθηκε το ηλιακό μας σύστημα ο Ήλιος, οι πλανήτες και οι δορυφόροι των πλανητών, τότε περίσσευσαν μπορούμε να πούμε νερό και πετρώματα, τα οποία κινούνταν και αυτά γύρω από τον Ήλιο.

Πρόκειται για τεράστια πετρώματα τα οποία περιβάλλονται με πάγο από παντού. Ενώ περιφέρονται γύρω από τον Ήλιο, όταν τον πλησιάζουν λόγω της θέρμανσης ο πάγος μετατρέπεται σε νερό και ακολούθως εξατμίζεται και δημιουργούνται γύρω του σύννεφα τα οποία από τη γη φαίνονται σαν κόμη, για αυτό και ονομάζονται Κομήτες. Η θεωρία όμως, ότι το άστρο της Βηθλεέμ ήταν ένας κομήτης, είναι πολύ ασθενής, διότι οι κομήτες ήταν από αρχαιοτάτης εποχής συνδεδεμένοι με κακούς οιωνούς και ήταν αδύνατο οι μάγοι να έρθουν με δώρα εξ ανατολών για να προσκυνήσουν το Θείο Βρέφος.

3. Θεωρία της συνόδου των πλανητών

Μία άλλη εξήγηση για το άστρο της Βηθλεέμ είναι αυτή της Συνόδου των Πλανητών. Οι πλανήτες ενώ περιφέρονται γύρω από τον Ήλιο κινούνται όλοι στην ίδια τροχιά, αλλά με διαφορετική ταχύτητα ο καθένας. Έτσι σπάνια συναντώνται όλοι στο ίδιο σημείο. Αυτό το σπάνιο φαινόμενο της Συνόδου των Πλανητών, συνέβηκε το 8ο έτος π.Χ. και διήρκησε μέχρι το 3π.Χ. Μέσα σε αυτά τα χρόνια οι πλανήτες ήταν όλοι μαζεμένοι στην ίδια περιοχή και άλλοτε ευρίσκοντο μαζί 3 πλανήτες, άλλοτε 4, άλλοτε δύο, μέχρι που απεχώρησαν από την Σύνοδο ο Δίας και ο Κρόνος με τις μεγάλες περιόδους και το φαινόμενο της Συνόδου έληξε.

4. Τριπλή σύνοδος δια Δία και Κρόνου

Προτού αποχωρήσουν συναντήθηκαν ο Δίας και ο Κρόνος, μέσα στον αστερισμό Ιχθύς 3 φορές. Στις 28 Μαΐου, στις 15 Σεπτεμβρίου και στις 12 Νοεμβρίου το 7π.Χ. ενώ κινούντο παλινδρομικά προς αντίθετες κατευθύνσεις. Αξιοπρόσεκτο είναι ότι η συνάντηση έγινε στον αστερισμό Ιχθύς που είναι τα αρχικά του Θεανθρώπου. Ακόμη πιο αξιοπρόσεκτο είναι ότι συναντήθηκαν 3 φορές που ο αριθμός 3 συμβολίζει την Αγία Τριάδα. Η συνάντηση του Διά και του Κρόνου που είναι οι βασιλιάδες των Πλανητών όπως και το όνομα Δίας είναι ένα τρίτο σημαντικό στοιχείο.

Ο Θεός μίλησε με την γλώσσα της εποχής. Έπρεπε όπως πολύ ορθά αναφέρει και ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος να εμπλέξει στο όλο μυστήριο του ερχομού του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και τους μάγους οι οποίοι πίστευαν στα άστρα.

5. Πύρινο τρίγωνο του Κέπλερ

Μία άλλη εξήγηση του άστρου της Βηθλεέμ δίδεται από τον Κέπλερ ο οποίος το 1604, αρχές του Οκτωβρίου είδε μαζί με ολόκληρη την ανθρωπότητα τον Άρη να πλησιάζει τον Κρόνο και τον Δία και να δημιουργούν ένα τρίγωνο στον ουρανό με μεγάλη λαμπρότητα. Ο Κέπλερ αμέσως το συνδύασε αυτό με το άστρο της Βηθλεέμ. Δεν υπήρχαν ηλεκτρονικοί υπολογιστές τότε και άρχισε μία επίπονη εργασία με πολλούς υπολογισμούς και τέλος κατέληξε στο συμπέρασμα ότι πράγματι στις 25 Φεβρουαρίου, το 6πΧ. Δημιουργήθηκε και πάλι το τρίγωνο του Άρεως, Διός, Κρόνου και απεφάνθη ότι το άστρο της Βηθλεέμ πρέπει να ήταν αυτή η Σύνοδος. Μάλιστα καθόρισε την 15η Σεπτεμβρίου το 7π.Χ. ως ημέρα γέννησης του Θείου Βρέφους.

Η Εκκλησία μας προβάλλει διαμέσου του Ιωάννου του Χρυσοστόμου, την άποψη ότι το άστρο της Βηθλεέμ υπήρξε καθαρά υπερφυσικό φαινόμενο με το οποίο συμφώνησε αργότερα και ο ίδιος ο αστρονόμος Κέπλερ, παρόλο ότι παρουσίασε τη θεωρία του πύρινου τριγώνου.

Ο αστρονόμος Χιουζ, όμως του Πανεπιστημίου του Sheffield εκφράζει την άποψη ότι ο Θεός δεν είχε ανάγκη να κάνει θαύμα, διότι υπήρχαν τόσα πολλά αστρονομικά φαινόμενα να χρησιμοποίησει.