Το Κυπριακό οικονομικό «θαύμα»

Διαβάζοντας τα σχετικά άρθρα αναφορικά με την συνέντευξη του Υπουργού Ενέργειας κ. Λακκοτρύπη στην Τουρκική εφημερίδα Μιλλιέτ, αναρωτήθηκα τι έχει κάνει αυτός ο λαός και αξίζει τέτοιας μεταχείρισης. Ένα πικρό παράπονο με είχε πιάσει γιατί θεωρώ ότι δεν αξίζουμε να εισπράττουμε όλο αυτό.

Δήλωσε ο κ. Λακκοτρύπης ότι τα ενεργειακά αποθέματα της Κύπρου, τόσο στο οικόπεδο 12 όσο και στα άλλα οικόπεδα της Κυπριακής ΑΟΖ, φτάνουν τις ανάγκες για την παραγωγή ηλεκτρισμού,

για τα επόμενα 200 χρόνια. Πρόσθεσε μάλιστα ότι αναμένουμε να βρεθούν πρόσθετες ποσότητες τα επόμενα χρόνια. Και μου γεννήθηκε η απορία, πως είναι αυτό δυνατό; Δεν γίνεται να ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα η εκτίμηση / δήλωση του κυρίου Υπουργού, σκέφτηκα. Δεν έχει στεγνώσει το μελάνι από τις εφημερίδες που είχαν σαν πρωτοσέλιδο ότι οι όποιες προσπάθειες της TOTAL για εντοπισμό υδρογονανθράκων είχαν πέσει στο κενό. Απόλυτη αποτυχία. Περίπου τα ίδια είχαμε και με τις προσπάθειες των συνεργαζομένων ΕΝΙ και KOGAS. Η πρώτη διερευνητική γεώτρηση ήταν απόλυτα αποτυχημένη, ενώ η δεύτερη έδωσε κάποια μικρά αποτελέσματα, όχι όμως ικανά να δώσουν τα μεγέθη που υπολογίζονταν αρχικά. Τελικά είδαμε την TOTAL να αναστέλλει το ερευνητικό της πρόγραμμα στην Κυπριακή ΑΟΖ, ενώ η ENI/KOGAS έστειλε τα τρυπάνια για συντήρηση. Τουλάχιστο αυτά ανακοινώθηκαν επίσημα. Πολλοί μάλιστα χλευάζοντας κάποιους άλλους, μιλούσαν και πάλι για τον «αέρα τον κουπανιστό», παρόλο που οι δηλώσεις Λακκοτρύπη κάθε άλλο παρά σε αυτό παραπέμπουν. Και όλα αυτά σε συνδυασμό με τις γνωστές δραστηριότητες του Τουρκικού Barbaros αλλά και πολεμικών σκαφών του κατακτητή. Και όλα αυτά σε συνδυασμό με τις Τουρκικές απαιτήσεις επί του Κυπριακού φυσικού πλούτου.

Τελικά όλα αυτά ήταν απλές δηλώσεις για να κατευνάσουμε τις προσδοκίες του λαού, ότι το δώρο της φύσης θα μπορούσε να τον βοηθήσει να βγει από την οικονομική μιζέρια των τελευταίων χρόνων. Να υπάρξουν επενδύσεις στην χώρα και ο κόσμος να βρει δουλειά. Σε μια περίοδο όπου η ανεργία καλπάζει με πρωτόγνωρους για την Κύπρο ρυθμούς, ξεπερνώντας το 16%.Σε μια περίοδο όπου οι νέοι μας είναι η «πρώτη ύλη του εξαγωγικού εμπορίου της Κύπρου». Και τι να κάνουν αλήθεια σε μια χώρα που μόνο οι αριθμοί του Υπουργείου Οικονομικών και του Τμήματος Στατιστικής ευημερούν; Αλήθεια έχει κανείς ασχοληθεί με το ύψος των μη εξυπηρετουμένων δανείων και γιατί αυτά αυξάνονται αντί να μειώνονται; Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους και νομίζω η οποιαδήποτε περαιτέρω ανάλυση δεν θα προσθέσει απολύτως τίποτα. Μια απλή βόλτα στους πρώην εμπορικούς δρόμους των πόλεων μας, θα δώσει το στίγμα της πολυδιαφημιζόμενης οικονομικής επανεκκίνησης.

Και τώρα τι; Η οικονομική κρίση και τα επακόλουθα της κυριαρχούν στο νησί. Η άλλοτε αναπτυγμένη Κύπρος, που μπήκε σαν πλούσια χώρα στην Ευρωπαϊκή οικογένεια πριν μια 10ετία, έφτασε στο χείλος του γκρεμού. Ζει με δανεικά και έδωσε δικαιώματα οικονομικού ελέγχου και κυριαρχίας σε μια ομάδα τεχνοκρατών. Προσωπικά δεν θεωρώ ότι όλα όσα η «τρόικα» έχει ζητήσει ή επιβάλει στην Κύπρο είναι λανθασμένα. Αντίθετα πολλά θα μπορούσαν να γίνουν σταδιακά και με πρόγραμμα, χωρίς να έχουμε επιτηρητές. Δυστυχώς η πελατειακή σχέση που αναπτύχθηκε μέσα στην κοινωνία μας, σε συνδυασμό με την ανοχή και την ατιμωρησία μας έχουν οδηγήσει σε αυτό το σημείο.

Πάντως οφείλω να ομολογήσω ότι σε ένα θέμα υπάρχει μεγάλη συνέπεια. Ιδιαίτερα συνέπεια λόγων. Ξεκινώντας από το 2003, ίσως και πιο πριν, γίνεται μια πολύ μεγάλη προσπάθεια να πειστεί ο κόσμος ότι η λύση τους Κυπριακού θα μπορέσει να δώσει λύσεις και στα οικονομικά θέματα. Λόγια μεγάλα, αλλά πολλές φορές αόριστα. Μιλούν πολλοί για επενδύσεις από την Τουρκία, μιλούν για το άνοιγμα της Τουρκικής αγοράς στα Κυπριακά προϊόντα… μιλούν για διάφορα. Θεωρώ ότι και πάλι είναι λόγια μεγάλα που μόνο σκοπό έχουν είναι την ωραιοποίηση της πολιτικής λύσης. Ναι τουλάχιστο σε αυτό υπάρχει συνεπεία. Ότι μας έλεγαν πριν λίγα χρόνια, τα επαναλαμβάνουν σήμερα, με διαφορετικό τρόπο.

Λέτε να μπαίνει σε εφαρμογή αυτό που είπε ο Πήτερ Μίλετ, ότι δηλαδή «η οικονομική πτυχή της λύσης δεν προβλήθηκε αρκετά την προηγούμενη φορά», καταλήγοντας με μια προειδοποίηση ή μάλλον με απειλή: «Μελετήσαμε το παρελθόν και καταλήξαμε ότι αυτή τη φορά τα πράγματα θα είναι διαφορετικά».

O Γιώργος Θεμιστοκλέους είναι μέλος της Επαρχιακής Γραμματείας Συμμαχίας Πολιτών Λεμεσού

Tα σχόλια αντιπροσωπεύουν την προσωπική γνώμη των συγγραφέων τους και όχι αυτή του Sigmalive.com

Keywords
Τυχαία Θέματα