Το μειλίχιο τέρας της αποχής και η διαφαινόμενη κρίση

11:31 20/5/2019 - Πηγή: Sigma Live

Βάση της προψεσινής δημοσκόπησης του OMEGA το 50% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων, βρίσκεται στα όρια της αδιευκρίνιστης ψήφου. Είτε αυτή καταμετράται ως αποχή, είτε ως «Δεν αποφάσισα ακόμη», είτε ως «Άκυρο», είτε ως «Λευκό», είτε τελικά ως «Δεν ψηφίζω».

Έτσι εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς πως, το τελικό ποσοστό προσέλευσης στην κάλπη από αυτή την αδιευκρίνιστη ψήφο, θα κρίνει τις τελικές συσπειρώσεις και άρα το αποτέλεσμα στις ευρωεκλογές της 26ης Μαΐου με ένα καυτό καλοκαίρι

να ακολουθεί. Κι αυτό όχι μόνο λόγω καιρικών συνθηκών, αλλά κυρίως, λόγω της επερχόμενης κορύφωσης της κρίσης στην κυπριακή ΑΟΖ, η οποία αναπόφευκτα θα επηρεάσει ευρύτερα τα ελληνοτουρκικά με έμπειρους αναλυτές να θυμίζουν την υπόθεση της κρίσης των Ιμίων του 1996.

Η Τουρκία αυτή τη στιγμή, είτε με τον ένα είτε με τον άλλο τρόπο γνωρίζει ότι πρέπει να δηλώσει παρούσα στις ενεργειακές διεκδικήσεις της περιοχής και αυτό πράττει. Οπότε η ανάγκη διευθέτησης των προβλημάτων με την Τουρκία με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα εμφανιστεί στον ορίζοντα, θέλουμε δεν θέλουμε.

Το ερώτημα αφορά το πότε και κυρίως το πως. Επειδή μπορεί αρκετοί να προτιμούν να παρουσιάζουν το πρόβλημα ως ένα καθαρά ενεργειακό ζήτημα, όμως στον πυρήνα του το ζήτημα αφορά και εκτείνεται στο άλυτο κυπριακό καθώς και στις ευρω-τουρκικές σχέσεις.

Με γνώμονα τα παραπάνω, τα εκλογικά αποτελέσματα των ευρωπαϊκών εκλογών που πλησιάζουν αποκτούν ακόμη μεγαλύτερη σημασία. Γιατί τυχόν επικράτηση των αντιευρωπαϊστών θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στη σύνθεση του νέου ευρωκοινοβουλίου με αποτέλεσμα την ολοένα και αυξανόμενη τάση αποδόμησης της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και την απομάκρυνση από συντονισμένες ενέργειες εξωτερικής πολιτικής.

Όμως έχει καταστεί πλέον σαφές –ιδιαίτερα και μετά τις εξελίξεις των τελευταίων εβδομάδων- ότι η Κύπρος δε μπορεί από μόνη της να αντιμετωπίσει τη διαφαινόμενη πρόκληση που ακολουθεί. Έχει ανάγκη την ενωμένη Ευρώπη και τη στήριξη των κυβερνήσεων των ισχυρών κρατών μελών. Αν λάβουμε υπόψη στην εξίσωσή μας και την επικείμενη έξοδο του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ε.Ε. το αργότερο τέλος Οκτωβρίου, αυτό μετακινεί ακόμη περισσότερο το κέντρο βάρους στις Βρυξέλλες και στο Γερμανογαλλικό άξονα.

Οι στρατηγικές σχέσεις που έχει κτίσει η Κυπριακή Δημοκρατία με την προσωπική εμπλοκή και ανάμειξη του Ιωάννη Κασουλίδη, του Αβέρωφ Νεοφύτου και του Προέδρου Αναστασιάδη με το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και την ηγεσία του είναι ασπίδες που θωρακίζουν τη Δημοκρατία μπροστά στο διαφαινόμενο ενδεχόμενο πολιτικής κρίσης στα ευρώ-τουρκικά με επίκεντρο την Κύπρο.

Είναι γι’ αυτό το λόγο που το μειλίχιο τέρας της αποχής, οφείλει να δώσει τη θέση του στη πολιτική λογική και ευθύνη. Ισχυρή Κύπρος στην ενωμένη Ευρώπη σημαίνει ψήφος στις φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις της χώρας. Στις δυνάμεις εκείνες που έχουν αποδείξει ότι μπορούν και ξέρουν να διασυνδέουν τις εθνικές εξελίξεις με τις ευρωπαϊκές και να ευθυγραμμίζουν με αξιοπιστία τα εθνικά με τα ευρωπαϊκά συμφέροντα.

Καταλήγοντας, θεωρώ ότι οι πολιτικές εξελίξεις προ μηνύονται καταιγιστικές και κρίσιμες τόσο για την εξέλιξη των ελληνοτουρκικών αλλά και για την ευρύτερη επανατοποθέτηση των ευρωτουρκικών. Η Κύπρος έχει ανάγκη περισσότερο από ποτέ να βρίσκεται στην καρδιά της Ευρώπης και προπαντών να έχει σε πίστωσή της όλη την αξιοπιστία που χρειάζεται για να προωθήσει την Τουρκία από το μονοπάτι της αντιπαράθεσης όπου οδεύει σήμερα, σε αυτό της διαπραγμάτευσης και της οριστικής επίλυσης του κυπριακού.