Το βέτο είναι επιλογή, όχι απειλή

Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης σε πρόσφατη συνέντευξη του στην ΕΡΤ προειδοποίησε ότι, η Κυπριακή Δημοκρατία θα ασκήσει το δικαίωμα της για βέτο στην Τελωνειακή σύνδεση Ευρωπαϊκής Ένωσης – Τουρκίας, αν η Άγκυρα δεν αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία και δεν τηρήσει τις υποχρεώσεις της έναντι των κρατών – μελών της Ε.Ε.

Στην ίδια συνέντευξη ο πρόεδρος επεσήμανε ακόμα πως, ο στόχος της Τουρκίας

για λύση δύο κρατών δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί και αυτή η Τουρκική αξίωση δεν είναι αποδεκτή από κανέναν.

Οι θέσεις Αναστασιάδη είναι προς την ορθή κατεύθυνση.  Η επιλογή του βέτο είναι εξαιρετικά σημαντική απόφαση.  Είναι μια επιλογή που οικοδομείται με συμμαχίες, με την ταύτιση στόχων και συμφερόντων με άλλους εταίρους που συμμερίζονται τις ανησυχίες σου και το δίκαιο αγώνα που διεξάγεις.  Είναι μια επιλογή που κτίζεται μέσα από το χρόνο με αγώνα και πειθώ.

Το βέτο λοιπόν είναι επιλογή και όχι απειλή.  Είναι επιλογή για κάποιον που καθημερινά απειλείται με αφανισμό από μια Τουρκία που αποθρασύνεται, με την μέχρι σήμερα ανοχή των ισχυρών της γης.

Το 2009 ευρισκόμενος στις Βρυξέλλες στο κτίριο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ως μέλος δικοινοτικής αποστολής, πήρα μέρος σε εξειδικευμένο σεμινάριο που διοργανώθηκε από τη Γενική Διεύθυνση Εκπαίδευσης και Κουλτούρας με τη συνεργασία της αντιπροσωπείας της Ε.Ε. στην Κύπρο.

Στην ολοήμερη συζήτηση με τη συμμετοχή και των Τουρκοκυπρίων συναδέλφων, ακούσαμε από ανώτερο αξιωματούχο της Διεύθυνσης Διεύρυνσης πως, (α) στην Ευρωπαϊκή Ένωση εντάχθηκε ολόκληρη η Κύπρος (β) χωρίς επίλυση του κυπριακού προβλήματος δεν θα υπάρξει καμιά πρόοδος στη διαδικασία ένταξης της Τουρκίας και (γ) οι ιδιοκτήτες περιουσιακών στοιχείων πρέπει να ρωτηθούν ένας προς ένας.  Ένας προς ένα…

Από την επίσκεψη μας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ακούσαμε ακόμη κάτι πολύ πιο σημαντικό, από αξιωματούχο της Διεύθυνσης Επικοινωνίας.  Παρουσιάζοντας λοιπόν τον τρόπο λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είπε ότι: Αν δεν υπάρχει ομοφωνία δεν υπάρχει απόφαση.  Στην Ευρωπαϊκή Ένωση και οι μικροί έχουν βέτο.  Χαρακτηριστικά είπε πως, «κάποιος μπορεί να κάτσει στην ταράτσα του κτιρίου και να λέει συνέχεια όχι» και έφερε ως παράδειγμα το τότε βέτο του Λουξεμβούργου που για περισσότερα από δέκα χρόνια μπλόκαρε την πρόταση οδηγίας για τις φορολογίες των αποταμιεύσεων με την οποία διαφωνούσε.

Το βέτο λοιπόν είναι χρήσιμο εργαλείο και είναι πολύ πιο δυνατό όταν διατυπώνεται για λόγους φυσικής επιβίωσης ενός ολόκληρου λαού, (που εξακολουθεί να είναι θύμα εισβολής και κατοχής), παρά όταν διατυπώνεται για επιμέρους άλλα ζητήματα, όπως μπορεί να είναι π.χ. τα θέματα φορολογίας, αποζημιώσεων κλπ.

Το βέτο είναι για τους μικρούς.  Οι μεγάλοι δεν το χρειάζονται.  Βέβαια για να ασκηθεί αυτό το δικαίωμα χρειάζεται παρρησία και θάρρος, αλλά και πίστη στο δίκαιο του αγώνα που διεξάγεις.  Ελπίζω όταν και εάν έρθει αυτή η ώρα, η Λευκωσία με ενότητα, να αποδείξει πως διαθέτει όλες τις πιο πάνω προϋποθέσεις.

Όσον αφορά την Τουρκία κάποια στιγμή θα πρέπει να κληθεί να καταβάλει το κόστος γιατί εδώ και πάρα πολλά χρόνια εξακολουθεί να κατέχει ευρωπαϊκό έδαφος.

Το να απαλλάσσεται συνέχεια των ευθυνών της δεν είναι αποτελεσματική εξέλιξη.

Και κάτι τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό: Aν ο Ερσίν Τατάρ κατέχει διαβατήριο ή ταυτότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας οφείλει να τα παραδώσει πίσω, αφού νυχθημερόν πολεμά για τη διάλυση της.

Λόγοι δικής του στοιχειώδους αξιοπρέπειας αυτό επιβάλλουν.

* O Χρίστος Καρύδης είναι Οικονομολόγος - Δημοσιογράφος

Keywords
Τυχαία Θέματα