Τώρα που τα οράματα έγιναν εφιάλτες…

Το έχω πει και το έχω γράψει κατ’ επανάληψη αλλά δεν γίνεται να μην το ξαναϋπογραμμίσω, μπας και ταρακουνηθούμε επιτέλους. Μπας και ξυπνήσουμε από τα δοτά οράματα και συνειδητοποιήσουμε πως ζούμε ζωντανούς εφιάλτες. Το σχέδιο παράδοσης της ΑΟΖ μας εκπονήθηκε εδώ και καιρό.

Τώρα μας πουλούν φύκια για μεταξωτές κορδέλες, μας βομβαρδίζουν τα αυτιά με εύηχες διατυπώσεις για επιτυχείς τριμερείς και κερδοφόρους αγωγούς ενώ κάπου στις υποσημειώσεις – καθαρά μεν αλλά σαν υποσημείωση πάντα δε- ακούμε και ξανακούμε πως χωρίς συμφωνία υποταγής

και εκχώρησης, εξόρυξη και αξιοποίηση του φυσικού μας πλούτου δεν γίνεται. Ο διαμοιρασμός δε, δεν θα γίνει μεταξύ των πολιτών αλλά μεταξύ των «πλευρών» (πού αλλού γίνονται τέτοια τέρατα αλήθεια;) και τούτο μόνον στο πλαίσιο μιας «λύσης»… Κι ας είναι έτοιμοι οι αφελείς να υποδεχθούν με κανονιοβολισμούς και διθυράμβους την έλευση του γεωτρύπανου της ExxonMobil.

Και να ήταν τουλάχιστον δικά μας τα…οράματα! Ούτε να οραματιστούν από μόνοι τους δεν φάνηκαν άξιοι οι τραγικοί μας κυβερνώντες. Μέσα σε κλίμα ευφορίας, λες και μιλούσε σε αφελή μαθητούδια, από τηλεοράσεως ο τέως του Υπουργείου Εξωτερικών ανέλυε ως να επρόκειτο για κοσμοσωτήριο εφεύρημα, την συμφωνία του με την πρώην ομόλογο του των ΗΠΑ, την κατά τα άλλα χαρισματική κυρία Χίλλαρυ Κλίντον.

Τα οράματα της Χίλλαρυ λοιπόν ήταν να δοθεί στην Τουρκία με την έγκριση και εκχώρηση της Κυπριακής Δημοκρατίας όχι μόνον μέρος της ΑΟΖ μας αλλά και ρόλος καθοριστικός στο ενεργειακό παιγνίδι, κάτω πάντοτε από τον απόλυτο έλεγχο των ΗΠΑ με το πρόσχημα πως έτσι θα διαμορφωνόταν μια ‘ λίμνη ειρήνης’ στο πλαίσιο της Ένωσης Άνθρακα και Χάλυβα που δημιουργήθηκε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο για διασφάλιση της ειρήνης στην Ευρώπη. Μόνον που εκεί τότε η ναζιστική Γερμανία και είχε μετανοήσει και είχε τιμωρηθεί! Ενώ εδώ η Τουρκία όχι μόνον δεν τιμωρείται αλλά παίρνει κι όλα όσα ζητά χωρίς να δίνει τίποτα. Και το τραγικό είναι πως η απαράδεκτη αυτή έκπτωση φαίνεται να έγινε για φρούδες ελπίδες και χωρίς ουσιαστικό αντάλλαγμα. Είδατε να απαιτούμε κατ’ ελάχιστο απόσυρση και του τελευταίου στρατιώτη; Επαναπατρισμό όλων των εποίκων ως προϊόν εγκλήματος πολέμου στη χώρα του; Επιστροφή των εδαφών μας; Εγκατάλειψη εγγυήσεων; Τίποτε από όλα αυτά.

Καθόλου τυχαίο το γεγονός πως οι ευφάνταστες συγκλίσεις κοσμούνται από συνοδούς και υποβοηθητικές – έτσι ερμηνεύονται, πώς αλλιώς- ρήτρες για αποδοχή για συμφωνιών με τρίτες χώρες από κρατίδια, ισχύ των υφισταμένων συμφωνιών του ψευδοκράτους – δηλαδή post fact αναγνώρισή του με επιτομή την συμφωνία για γεωτρήσεις από και εκμετάλλευση από την Τουρκία. Με αποκορύφωμα την γλώσσα λανθάνουσα του ΠτΔ ο οποίος μας μίλησε για ΑΟΖ των κατεχομένων. Και μετά από όλα αυτά, ποιος εχέφρων άνθρωπος μπορεί να διανοηθεί πως υπάρχει περίπτωση από μόνη της η Τουρκία να οπισθοχωρήσει κατ’ ελάχιστον?

Και αφού ό,τι ακριβώς θέλει στην Ανατολική Μεσόγειο το έχει διασφαλισμένο απαλλάσσοντας και τους Νατοϊκούς «φίλους» από έναν πονοκέφαλο που ακούει στο όνομα Ρωσία, κρατώντας τον Ερτογάν μακριά από άλλες απαιτήσεις, γιατί να κάνει την ελάχιστη υποχώρηση; Θα κάνει απλώς μια εικονική υποχώρηση όπως για παράδειγμα ο χρόνος παραμονής στρατευμάτων ή ο τρόπος εφαρμογής της επικυριαρχίας και των εγγυήσεων και θε διασφαλίσει πολλαπλά οφέλη σε μια θάλασσα που δεν της ανήκει. Τι κάνουν σε αυτή την μαύρη ώρα η κυβέρνηση κι ο Νίκος Αναστασιάδης; Αναμένουν την εξόρυξη για να επιταθεί η βουλιμία της Τουρκίας! Και όχι μόνον δεν απαιτούν να πληρώσει η Τουρκία για την λύση με βάση όσο μας πήρε και όσα λυμαίνεται- μέχρι και τον Πενταδάκτυλο τον ίδιο- αλλά αδημονούν απλά και μόνον να δεχθούν να κάτσουν να συζητήσουν αφού για την «λύση» θα πληρώσει το Φ.Α της Κυπριακής Δημοκρατίας! Αυτό που τα παιδιά του Συναγερμού στις εκλογές του 2013 δεν δέχονταν να προπωληθεί γιατί τους ανήκε, όπως φώναζαν, και δεν μπορούσαμε να τους το στερήσουμε για να αποσοβήσουμε τον όλεθρο στην Κυπριακή οικονομία! Αλλά τώρα που το διαθέτει ο ΠτΔ για να πληρώσουμε κι από πάνω τους Τούρκους δεν αντιδρά κανείς τους…

Όλα προσυμφωνημένα είναι. Απλά αφήνουν την καυτή πληροφορία να πέσει λίγο-λίγο για να σφυγμομετρήσουν τις αντιδράσεις μας. Κι αίφνης θυμήθηκαν την λειτουργικότητα του κράτους που ήδη με τις «συγκλίσεις» τους εξουθένωσαν και ακύρωσαν! Καλά, όταν περήφανοι τσούγκριζαν τις ζιβανίες με τον Ακκιντζί, τι στην ευχή, το υποτιθέμενο κοινό κράτος θα λειτουργούσε ; Όταν όμως προειδοποιούσε η ΕΔΕΚ με έγγραφα και εισηγήσεις πως ένα τέτοιο κράτος θα κατέρρεε την επαύριον την αγνοούσε επιδεικτικά. Τι έγινε τώρα; Ή μήπως, επειδή κατάλαβαν πως κοινές επενδύσεις για τα «δικά τους παιδιά» δεν φαίνεται να έχουν απομείνει, πως την πίττα την καταβρόχθισαν ήδη οι οικείοι του Ερτογάν στα κατεχόμενα, είπαν να περισώσουν τουλάχιστον τους όποιους θεσμούς τους «εξασφαλίσουν» στην μισή μας πατρίδα. Τώρα, … «χωρούν μεγάλα οράματα σε μοιρασμένη πατρίδα».

Ας είναι τουλάχιστον ειλικρινείς γιατί δεν τρώμε όλοι κουτόχορτο. Μας φτάνουν οι εφιάλτες με τους οποίους μας έκαναν να ξυπνάμε κάθε μέρα!

Δρ Ανδρειανή Δ. Οδυσσέως

Μέλος Π.Γ. ΕΔΕΚ

Tα σχόλια αντιπροσωπεύουν την προσωπική γνώμη των συγγραφέων τους και όχι αυτή του Sigmalive.com

Keywords
Τυχαία Θέματα