Τουρκική εισβολή: Τα χειρουργικά χτυπήματα και ο επικοινωνιακός «πόλεμος»

Η Τουρκία εξαπέλυσε τελικά την επίθεση στη βόρεια Συρία, δοκιμάζοντας τις αντοχές των συριακών κουρδικών δυνάμεων και τα όρια της αμερικανικής ανοχής σε μία επιχείρηση, στην οποία το Πεντάγωνο ήταν εξαρχής αντίθετο, όπως μεταδίδει η ανταποκρίτρια του ΣΙΓΜΑ στην Τουρκία, Μαρία Ζαχαράκη. 

Η πολύ-διαφημισμένη εισβολή του τουρκικού στρατού κατά των (πρώην) υποστηριζόμενων από τις ΗΠΑ κουρδικών δυνάμεων στο βόρεια Συρία τελικά πραγματοποιήθηκε, διαψεύδοντας τις προβλέψεις

που ήθελαν να αναβάλλεται επ’ αόριστον ή να συμβαίνει πολύ αργότερα λόγω αμερικανικών κωλυσιεργιών.

Ωστόσο, η αλλοπρόσαλλη και απρόβλεπτη συμπεριφορά του Αμερικανού προέδρου, Ντόναλντ Τραμπ, ανέτρεψε όλα τα προγνωστικά, ακόμη και του ίδιου του Ερντογάν, που ενώ δεν ήξερε τι να κάνει όταν γύρισε από τις ΗΠΑ, τέλη Σεπτέμβρη, ξαφνικά του έλυσε τα χέρια πάλι ο «φίλος» του, Ντόναλντ Τραμπ.

Εκμεταλλευόμενος το πολιτικό χάος και την αβεβαιότητα στις ΗΠΑ, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν βρήκε την ευκαιρία να πραγματοποιήσει την επιχείρηση μια ώρα αρχύτερα, πολύ πριν το ραντεβού της 13ης Νοέμβρη στην Ουάσιγκτον, και πολύ πριν αλλάξουν πάλι οι ισορροπίες εναντίον της Τουρκίας.

«Την απόφαση για τη Συρία την πήραμε μαζί με τον Τραμπ την Κυριακή το βράδυ (6 Οκτωβρίου)», δήλωσε ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν για να προσδώσει κι ένα αμερικανικό –θεσμικό, αν όχι νομικό- έρεισμα στην πολεμική επιχείρηση που μόλις ξεκίνησε.

Αποτίμηση 1ης ημέρας

Η έκταση που θα λάβει η τουρκική αυτή επέμβαση στη Συρία παραμένει προς το παρόν άγνωστη. Οι πρώτες ενδείξεις δείχνουν ότι θα είναι περιορισμένης κλίμακας και με χειρουργικά χτυπήματα, σε μια περιοχή που εκτείνεται μεταξύ της συριακής πόλης Ρας αλ-Αΐν μέχρι το Τελ Αμπιάντ, εκεί από όπου αποσύρθηκαν εξάλλου και οι αμερικανικές δυνάμεις κατόπιν εντολής Τραμπ.

Η πόλη Ρας αλ-Αΐν καταλήφθηκε από τους Κούρδους το 2013 μετά από παρατεταμένες μάχες με τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό (αντίπαλοι του Άσαντ) και τους τζιχαντιστές.

Σύμφωνα με πηγές των Κούρδων της Συρίας, μέχρι στιγμής τα τουρκικά μαχητικά έχουν χτυπήσει αγροτικές περιοχές ανάμεσα στις δύο πόλεις, όπως επίσης και πιο νότια στην πόλη Άιν Ίσα.

Απώτερος στόχος μέχρι στιγμής της επέμβασης είναι να προκαλέσει μία φρενίτιδα και φόβο στις κουρδικές δυνάμεις και τον τοπικό πληθυσμό, ώστε να υποχωρήσει προς νότο και, στη συνέχεια, οι χερσαίες δυνάμεις της Τουρκίας να αναλάβουν δράση και να καταλάβουν τις περιοχές.

«Επικοινωνιακή» νίκη

Πάντως, η επιχείρηση μέχρι στιγμής δύο πράγματα έχει επιτύχει:

Πρώτον, να κάνει τους Κούρδους της Συρίας, όπως παραδέχονται οι ίδιοι άλλωστε, να εγκαταλείψουν τον αγώνα τους κατά των τζιχαντιστών και του ISIS προκειμένου να αντιμετωπίσουν την τουρκική επίθεση. Αυτό βέβαια αποσκοπεί στο να πιέσουν παράλληλα τις ΗΠΑ να βάλουν ένα «φρένο» στις τουρκικές επιθέσεις υπό τον φόβο της απελευθέρωσης δεκάδων χιλιάδων τζιχαντιστών και διασποράς τους σε Ευρώπη και Αμερική.

Και η δεύτερη νίκη, είναι η «επικοινωνιακή».

Ο τρόπος που κηρύχθηκε ένας πόλεμος –για πρώτη φορά στην ιστορία– μέσω twitter αντί με διάγγελμα ή κάποια επίσημη ανακοίνωση, οι συνεχείς ανακοινώσεις του τουρκικού υπουργείου Άμυνας και κυρίως ο «βομβαρδισμός» με εικόνες από το μέτωπο και τις επιθέσεις, έχουν ήδη καταδείξει τον μέχρι στιγμής «νικητή των εντυπώσεων».

Οι πληροφορίες της άλλης πλευράς, που δεν διαθέτει την τόσο μεγάλη δύναμη της ενημέρωσης, απλά παίζουν πάντα στη σφαίρα της… ανεπιβεβαίωτης είδησης, άρα της δευτερεύουσας κι όχι έγκυρης.

Μικρή νίκη στο πεδίο των μαχών, μεγάλη όμως επικοινωνιακά στην εγχώρια και διεθνή κοινή γνώμη.

Πρώτος στόχος της Άγκυρας

Στόχος της Άγκυρας στην πρώτη φάση της επιχείρησης είναι να καταλάβει μία περιοχή μεταξύ του Κομπάνι και της Ρας αλ-Αΐν και να κινηθεί νότια έως και 30 χλμ. μέχρι τον αυτοκινητόδρομο Μ4, μία κρίσιμη οδική αρτηρία, η οποία συνδέει τους Κούρδους του Κομπάνι με το Μέμπιτς και το Χάσεκε.

Και η πρώτη επιχείρηση της Τουρκίας «Ασπίδα του Ευφράτη» το 2016 είχε τον ίδιο στόχο, να εμποδίσει τους Κούρδους της Συρίας να φτάσουν μέχρι το Τζεραμπλούς, δυτικά του Ευφράτη. Το ίδιο και το 2018, που οι τουρκικές δυνάμεις εισέβαλαν με τον «Κλάδο Ελαίας» στο Αφρίν. Στόχος ήταν να αποκόψουν τους Κούρδους να εξαπλωθούν. Δεν τα κατάφεραν, γιατί οι ΗΠΑ δεν άφηναν την Τουρκία να δρα μόνη της. Τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει…

Έναν άλλον συμβολισμό που έχει, πάντως, η επιχείρηση «Πηγή της Ειρήνης», είναι η ημερομηνία της. Δεν επιλέχθηκε καθόλου τυχαία, σύμφωνα βέβαια με την πολιτική πτέρυγα των Κούρδων της Συρίας (SDF), καθώς έγινε ακριβώς στην 21η επέτειο της σύλληψης του φυλακισμένου ηγέτη του ΡΚΚ, Αμπντουλάχ Οτζαλάν. Το ΡΚΚ βοήθησε, σύμφωνα με την Άγκυρα, να «ανδρωθεί» το YPG (ένοπλοι Κούρδοι της Συρίας) στη βόρεια Συρία και τώρα, η οργάνωση αυτή απειλεί την εθνική ασφάλεια της Τουρκίας με τις επιθυμίες για ίδρυση κουρδικού κράτους δίπλα στη χώρα. Η Τουρκία αυτό δεν θα το επιτρέψει ακόμη κι αν είναι να χύσει αίμα…, όπως έχει δηλώσει πολλές φορές και τώρα το κάνει πράξη.

Keywords
Τυχαία Θέματα