Βήμα σημειωτόν

08:01 6/3/2017 - Πηγή: Sigma Live

Σε αρκετά σημαντικά σημεία υπάρχει απόσταση ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και τους θεσμούς
Το ιδεατό σενάριο για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι όλο το πακέτο των σκληρών μέτρων να μεταφερθεί στην επόμενη κυβερνητική περίοδο

Με τον κομψό τρόπο ότι θα πρέπει να συνεχιστεί η δουλειά σε επίπεδο τεχνικών κλιμακίων επιχειρεί η ελληνική κυβέρνηση να καμουφλάρει τις υπαρκτές και μεγάλες αποστάσεις που υπάρχουν μεταξύ οικονομικού επιτελείου και θεσμών στη διαπραγμάτευση για τη δεύτερη αξιολόγηση. Εκτός από το περιεχόμενο των μέτρων και των αντίμετρων που έχουν πέσει στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης,

ανοικτό παραμένει και το δημοσιονομικό κενό για το 2018, που μπορεί να οδηγήσει στη λήψη μέτρων από το επόμενο έτος αντί για το 2019 και τα επόμενα χρόνια που θέλει η κυβέρνηση.

Αυτή η κυβερνητική επιδίωξη μόνο άσχετη δεν είναι με τους πολιτικούς και εκλογικούς σχεδιασμούς του Μεγάρου Μαξίμου, καθώς στο ιδεατό σενάριο για την κυβέρνηση είναι όπως όλο το πακέτο των σκληρών μέτρων μεταφερθεί στην επόμενη κυβερνητική περίοδο, σε αυτήν δηλαδή που η συμμαχία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ θα βρίσκονται στην αξιωματική αντιπολίτευση, όταν η επόμενη κυβέρνηση θα παίρνει μέτρα μείωσης των εισοδημάτων.

Αυτή η επιδίωξη, ωστόσο, προσκρούει προς το παρόν στο αποτέλεσμα της δουλειάς των τεχνικών κλιμακίων του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, τα οποία διακρίνουν σημαντικό δημοσιονομικό κενό για το 2018 και θεωρούν ότι είναι πολύ μακριά το 2019 και το 2020 για να υπάρξει η επόμενη παρέμβαση περικοπής της συνταξιοδοτικής δαπάνης.

«Αν ήταν μόνο το να ψηφιστούν μέτρα για το 2019 και τα επόμενα χρόνια η συμφωνία σε τεχνικό επίπεδο θα είχε ήδη κλείσει», λέει έμπειρος οικονομικός παράγων με γνώση των διαδραματιζόμενων στο παρασκήνιο της διαπραγμάτευσης. «Το πραγματικό πρόβλημα είναι το 2018 και η απαίτηση του ΔΝΤ να ξεκινήσουν οι παρεμβάσεις από τον επόμενο χρόνο».

Εκτός από το δημοσιονομικό κενό του 2018, απόσταση έχει καταγραφεί στη διαπραγμάτευση και στα εξής:

· στο πόσοι μισθωτοί και συνταξιούχοι απαλλάσσονται λόγω του αφορολόγητου από τον φόρο εισοδήματος φυσικών προσώπων. Το ΔΝΤ κάνει υπολογισμούς, σύμφωνα τους οποίους φόρο εισοδήματος πληρώνουν μόνο οι μισοί, την ώρα που η κυβέρνηση θεωρεί αυτούς τους υπολογισμούς λανθασμένους, θεωρώντας ότι το ποσοστό είναι πολύ χαμηλότερο αν υπολογιστεί το σύνολο των εργαζομένων και φορολογουμένων.

· το ύψος της κρατικής χρηματοδότησης του ασφαλιστικού συστήματος. Σε αυτό υπάρχει διαφορά προσέγγισης, καθώς η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι στη συνταξιοδοτική δαπάνη το ΔΝΤ λανθασμένα προσμετρά και δαπάνες κοινωνικής αλληλεγγύης, που δεν θεωρούνται συνταξιοδοτικές.

«Spiegel»: Νέες ελαφρύνσεις του ελληνικού χρέους πριν από το 2018
Η Γερμανία απομακρύνεται, όπως φαίνεται, από τη σκληρή γραμμή της προκειμένου να κλείσει το συντομότερο τις διαπραγματεύσεις. Σύμφωνα με πληροφορίες από την Αθήνα, «η γερμανική κυβέρνηση είναι ανοικτή σε νέες παραχωρήσεις», αναφέρει δημοσίευμα της ηλεκτρονικής έκδοσης του γερμανικού περιοδικού «Spiegel».

Υπάρχει κινητικότητα στις διαπραγματεύσεις μεταξύ Ελλάδας και Ευρωπαίων εταίρων. «Είμαστε σε απόσταση αναπνοής από μια συμφωνία», είπε ανώτερος Έλληνας κυβερνητικός αξιωματούχος στο «Spiegel». «Αυτό σημαίνει ότι η γερμανική κυβέρνηση είναι έτοιμη να προσφέρει στην κυβέρνηση Τσίπρα και άλλες ελαφρύνσεις του ελληνικού χρέους πριν από το 2018.

Αυτό θα μπορούσε να γίνει υπό τη μορφή αναπροσαρμογής των επιτοκίων και επιμήκυνσης του χρόνου εξόφλησής τους. Το Βερολίνο φέρεται επίσης να μην επιμένει πλέον σε πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% για δέκα χρόνια. Και τα δύο αποτελούν απομάκρυνση από τις μέχρι σήμερα θέσεις του. Από την άλλη πλευρά, η Ελλάδα θα εφαρμόσει αμέσως τις αμφιλεγόμενες μεταρρυθμίσεις», γράφει το «Spiegel».

ΟΟΣΑ: Ανύπαρκτα τα μέτρα στήριξης οικογενειών
Μία από τις χειρότερες θέσεις μεταξύ των 35 χωρών του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) καταλαμβάνει η Ελλάδα σε ό,τι αφορά τις πολιτικές στήριξης των οικογενειών με παιδιά.

Την ώρα που η υπογεννητικότητα λαμβάνει ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις, τα μέτρα ενίσχυσης των οικογενειαρχών είναι σχεδόν ανύπαρκτα.

Ο Έλληνας εργαζόμενος με δύο παιδιά, ο οποίος αμείβεται με αποδοχές που κινούνται στον μέσο όρο της χώρας, υφίσταται κρατήσεις της τάξεως του 38,1% για φόρο εισοδήματος, εισφορά αλληλεγγύης και ασφαλιστικές εισφορές, ποσοστό που είναι το 6ο μεγαλύτερο στον ΟΟΣΑ. Για τον ίδιο εργαζόμενο, ο οποίος δεν έχει παιδιά, οι κρατήσεις αυξάνονται στο 39,3%. Δηλαδή οικογενειάρχες και εργένηδες έχουν σχεδόν την ίδια αντιμετώπιση.

Το ζήτημα έρχεται στο προσκήνιο με αφορμή την αλλαγή των κριτηρίων χορήγησης του επιδόματος τέκνων, αλλά και περαιτέρω διαφοροποίησης του αφορολόγητου ανάλογα με τον αριθμό των παιδιών.

Ο κίνδυνος φτώχιας για παιδιά 0-17 ετών ανήλθε το 2015 στο 26,6% καταγράφοντας αύξηση 1,1% σε σχέση με το 2014, ενώ οι γεννήσεις το 2016 ήταν σαφώς λιγότερες από τους θανάτους.

Καταστροφικά τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα
Αίσθηση προκάλεσε η δήλωση του Υπουργού Οικονομίας Δημήτρη Παπαδημητρίου σε Οικονομικό Φόρουμ στους Δελφούς, για τους παράγοντες που απωθούν τους επενδυτές που δίνουν ψήφο εμπιστοσύνης στην Ελλάδα. «Οι επενδυτές θέλουν σταθερότητα», είπε ο Υπουργός και η σταθερότητα δημιουργείται από τα μίντια και ό,τι ακούμε από τα άλλα κόμματα.

Στο πλαίσιο της τοποθέτησής του ο Υπουργός περιέγραψε τον φαύλο κύκλο των υψηλών πλεονασμάτων, κάνοντας λόγο για μια καταστροφική πολιτική.

Η έμφαση που έδωσαν τα πρώτα δύο μνημόνια στην επίτευξη υψηλών πλεονασμάτων ήταν αποτυχημένη επιλογή, είπε, καθώς μετά από έξι χρόνια λιτότητας και «κούρεμα» χρέους μέσω του PSI, το χρέος κινήθηκε ανοδικά. Ο κ. Παπαδημητρίου απέδωσε την αποτυχία στο γεγονός ότι τα προγράμματα προσαρμογής αγνόησαν το σκέλος της ανάπτυξης.

Τα πλεονάσματα, εξήγησε, απαιτούν δημοσιονομικά μέτρα που με τη σειρά τους προκαλούν ύφεση και άρα επιδείνωση του λόγου χρέους προς ΑΕΠ. Η αύξηση του λόγου εγείρει ανάγκη για ακόμη μεγαλύτερα πλεονάσματα προς μείωση του χρέους, δημιουργώντας έναν φαύλο κύκλο, που παίρνει τη μορφή χιονοστιβάδας: το χρέος αυξάνεται ακόμη κι όταν το έλλειμμα είναι μηδενικό.

Τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα είναι καταστροφικά και πρέπει να μειωθούν στο 2%, σε σύγκριση με το 3,5% του ΑΕΠ που ζητούν οι πιστωτές. Ο Υπουργός διευκρίνισε πως η συμφωνία για υψηλά πλεονάσματα δεν περιλαμβάνεται στη χρηματοδοτική σύμβαση αλλά στην έκθεση συμμόρφωσης.

Η κυβέρνηση επιχειρεί να πείσει τους πιστωτές ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο και πως τα πλεονάσματα ύψους 3,5% του ΑΕΠ είναι υπερβολικά. Ωστόσο, όπως εξήγησε ο κ. Παπαδημητρίου, το 2014 ψηφίστηκε ένας νόμος που υποχρεώνει τη χώρα να μειώνει το χρέος της κατά 1/20 ετησίως και αυτό μεταφράζεται σε υψηλά πλεονάσματα για 20 χρόνια.

Ο Υπουργός Οικονομίας συνέστησε να δοθεί πρώτα έμφαση στην ανάπτυξη πριν από οποιαδήποτε άλλη πολιτική. Ωστόσο, σημείωσε ταυτόχρονα ότι έχει τεράστια σημασία η ελάφρυνση χρέους. Εκτός από τα βραχυπρόθεσμα μέτρα που έχουν ανακοινωθεί για την ελάφρυνση, αναμένονται μακροπρόθεσμα μέτρα, ώστε να ξεκινήσει η ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας.

Κύπρος, η 15η πιο «μίζερη» χώρα
Η Ελλάδα βρίσκεται για το 2017 στη διόλου αξιοζήλευτη τέταρτη θέση παγκοσμίως του «Δείκτη Μιζέριας» που συντάσσει το δίκτυο Bloomberg, με βάση τις προοπτικές απασχόλησης και πληθωρισμού.

Πρώτη στην κατάταξη βρίσκεται για τρίτο συνεχόμενο χρόνο -και με μεγάλη διαφορά από τη δεύτερη θέση- η Βενεζουέλα. Η πολύχρονη οικονομική κρίση στη χώρα έχει οδηγήσει σε ελλείψεις βασικών αγαθών και σε καλπάζοντα πληθωρισμό.

Ακολουθεί η Νότιος Αφρική, η Αργεντινή και η Ελλάδα, με επιδείνωση του δείκτη σε σχέση με το 2016. Την πρώτη πεντάδα κλείνει η Τουρκία, η οποία ανέβηκε από την έβδομη θέση όπου βρισκόταν πέρυσι.

Τελευταία στον «Δείκτη μιζέριας» είναι η Ταϊλάνδη, λόγω των αναξιόπιστων στοιχείων απασχόλησης. Την τελευταία πεντάδα συμπληρώνουν η Σιγκαπούρη, η Ελβετία, η Ιαπωνία και η Ισλανδία.

Την ίδια ώρα η Κύπρος κατατάσσεται στη 15η θέση της κατάταξης του Δείκτη Εξαθλίωσης που καταρτίζει το Bloomberg. Σκούρα τα πράγματα για την κυπριακή οικονομία, λένε οι πολίτες.

Πάντως, ο υψηλός δείκτης εξαθλίωσης αντικατοπτρίζει ότι στη χώρα υπάρχει ασθενής οικονομική δραστηριότητα και υψηλά ποσοστά πληθωρισμού.