ΥΠΠ: Η θυσία του Γρηγόρη Αυξεντίου φάρος για μελλοντικές γενιές

14:56 1/3/2019 - Πηγή: Sigma Live

Ζώντας, ακόμη, σε μια ημικατεχόμενη πατρίδα, οι αγώνες και η θυσία του Γρηγόρη Αυξεντίου επιβάλλεται να αποτελούν πρότυπο για όλους και φάρο για τις μελλοντικές γενιές, μεταλαμπαδεύοντας σε αυτές διαχρονικές αξίες και ιδανικά, είπε ο Υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού Κώστας Χαμπιαούρης σε ομιλία του στην Εκδήλωση Μνήμης Γρηγόρη Αυξεντίου που διοργάνωσε ο Δήμος Λύσης, το Κοινοτικό Συμβούλιο Καλού Χωριού, το Δημοτικό Σχολείο της κοινότητας και η οικογένεια του Ήρωα.

Χρέος όλων μας, σήμερα που η Κύπρος

μας βρίσκεται υπό κατοχή, που στερείται την ελευθερία και που εξακολουθεί να βιώνει την κατάφωρη παραβίαση των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ανέφερε ο κ. Χαμπιαούρης, είναι να συνεχίσουμε με ενότητα, σύνεση και αποφασιστικότητα τον αγώνα για μια ευημερούσα, δημοκρατική και ελεύθερη Κύπρο, με το παράδειγμα του αγώνα και της θυσίας του Γρηγόρη Αυξεντίου, να καθοδηγούν τον δρόμο μας.

«Η Κυπριακή Δημοκρατία εργάζεται αποφασιστικά και επιδιώκει την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων και του διαλόγου, προκειμένου να επιτύχουμε μια δίκαιη και βιώσιμη λύση στο εθνικό μας πρόβλημα, η οποία θα εδράζεται στις ευρωπαϊκές αρχές και αξίες. Στόχος είναι να εξασφαλίσουμε το μέλλον μας, το μέλλον των παιδιών μας και των επόμενων γενεών σε συνθήκες ειρήνης, ασφάλειας, ευημερίας και προόδου. Αυτό αποτελεί υποχρέωσή μας, έναντι της ζωής και της θυσίας του μεγάλου ήρωα που τιμούμε σήμερα, του Γρηγόρη Αυξεντίου. Και σ’ αυτή την προσπάθειά μας, ας πάρουμε μια σταγόνα από το αίμα του Γρηγόρη, για να καθαρίσουμε, να μπολιάσουμε και να βάψουμε το δικό μας, ώστε να μη μπορέσει πια ποτές να το ξεθωριάσει ο φόβος. Ας πάρουμε την τελευταία του εκπνοή, να ’χουμε οξυγόνο να αναπνέουμε χιλιάδες χρόνια», πρόσθεσε.

Οδηγούμενος από την αγάπη του για την πατρίδα και την ελευθερία, είπε, ο Γρηγόρης Αυξεντίου αγωνίστηκε με όλες του τις δυνάμεις ενάντια στους Άγγλους κατακτητές και θυσιάστηκε στις 3 Μαρτίου 1957 στα βουνά του Μαχαιρά, σε ηλικία 29 χρονών, είπε ο Υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού Κώστας Χαμπιαούρης,

Οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ, με υπαρχηγό τον Γρηγόρη Αυξεντίου, σημείωσε, αγωνίστηκαν για την αποτίναξη του βρετανικού ζυγού και την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα και παρότι ο απελευθερωτικός Αγώνας της ΕΟΚΑ δεν οδήγησε τελικά στην ένωση, σήμανε, ωστόσο, το τέλος της αποικιοκρατικής διακυβέρνησης του νησιού.

Αναφερόμενος στην ζωή του ήρωα, ο Υπουργός είπε ότι ο υπαρχηγός της ΕΟΚΑ, ο ανθυπολοχαγός Γρηγόρης Αυξεντίου, γεννήθηκε στη Λύση, στις 22 Φεβρουαρίου του 1928. Γονείς του, η Αντωνού και ο Πιερής Αυξεντίου και αδελφή του, η Χρυστάλλα. Φοίτησε στο Δημοτικό Σχολείο της Λύσης και στο Γυμνάσιο Αμμοχώστου και αργότερα αποφοίτησε από τη Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών της Κορίνθου. Μετά την αποφοίτησή του υπηρέτησε στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα ως Ανθυπολοχαγός πεζικού, απ’ όπου και έστελνε φλογερά πατριωτικά γράμματα στους δικούς του, αναφέροντας ότι εκεί αισθανόταν περήφανος, γιατί επιτελούσε το καθήκον του προς την πατρίδα.

Το 1952 επέστρεψε στην Κύπρο και στις 20 Ιανουαρίου του 1955 μυήθηκε στην ΕΟΚΑ και εντάχθηκε στον αγώνα κατά των Άγγλων, συμμετέχοντας σε πολλές επιθέσεις εναντίον τους. Έδρασε με τα ψευδώνυμα «Ζήδρος», «Ρήγας», «Αίαντας», «Άρης», «Μάστρος» και «Ζώτος». Ήταν ηγετική φυσιογνωμία, στήριζε και ενδυνάμωνε τους συντρόφους του και διέθετε σπουδαίες στρατιωτικές και οργανωτικές αρετές.

Οι Άγγλοι κατακτητές, σημείωσε, έκαναν πολλές προσπάθειες για να τον συλλάβουν, αλλά απέτυχαν και τελικά τον επικήρυξαν με το, πολύ μεγάλο για την εποχή, ποσό των 5.000 λιρών. Μετά την επικήρυξή του κατέφυγε στην οροσειρά του Πενταδαχτύλου, σε μια φυσική σπηλιά, όπου ανέπτυξε πλούσια δράση, όπως και στο Τρόοδος, όπου κατέφυγε αργότερα.

Ο Αυξεντίου δίδαξε στους αγωνιστές τη χρήση των όπλων και τεχνικές ανταρτοπόλεμου, ενώ στις 10 Ιουνίου του 1955 νυμφεύθηκε κρυφά την αγαπημένη του Βασιλική, στο μοναστήρι της Αχειροποιήτου. Ανέλαβε, μαζί με τον τομέα Πιτσιλιάς, τα χωριά της Ορεινής – Μαχαιρά και τα κρασοχώρια Λεμεσού και οι μάχες διαδέχονταν η μια μετά την άλλη: Αγύρτα, Λάπηθος, Πεδουλάς, Δευτερά, Σπήλια, Χανδριά, Ζωοπηγή.

«Μετά από προδοσία, στις 3 Μαρτίου του 1957, Άγγλοι στρατιώτες τον εντόπισαν σε κρησφύγετο στον Μαχαιρά και αφού τον περικύκλωσαν τον κάλεσαν να παραδοθεί. Στην ομάδα του και μαζί του στη σπηλιά ήταν οι Ανδρέας Στυλιανού, Αυγουστής Ευσταθίου, Αντώνης Παπαδόπουλος και Φειδίας Συμεωνίδης, τους οποίους και διέταξε να βγουν από το κρησφύγετο και να παραδοθούν για να σωθούν, ενώ αυτός έμεινε και πολέμησε μόνος, επί δέκα ολόκληρες ώρες, τραυματισμένος από θραύσμα χειροβομβίδας. Στις εκκλήσεις των Άγγλων να παραδοθεί, ο Γρηγόρης Αυξεντίου απάντησε το βροντερό «Μολών λαβέ» και μπροστά στο αλύγιστο θάρρος του, οι Άγγλοι έριξαν από ελικόπτερο βενζίνη στο κρησφύγετο και τον έκαψαν ζωντανό. Το άψυχο σώμα του Γρηγόρη βρέθηκε απανθρακωμένο και οι Άγγλοι το έθαψαν, την επόμενη ημέρα, στα «Φυλακισμένα Μνήματα» στις Κεντρικές Φυλακές Λευκωσίας», πρόσθεσε.

Ο Γρηγόρης Αυξεντίου με τη θυσία του, είπε ο Υπουργός, πέρασε στην αθανασία και δίδαξε στους αγωνιστές όχι μόνο πώς να αγωνίζονται, αλλά και πώς να πεθαίνουν. «Οι ποιητές ύμνησαν τον Αυξεντίου και τη θυσία του, όπως ο Γιάννης Ρίτσος, ο οποίος στο ποίημά του «Αποχαιρετισμός», μέσα από έναν εσωτερικό μονόλογο του ήρωα λίγο πριν τον θάνατό του, αναδεικνύει το μεγαλείο της απόφασής του, η οποία συνδέεται με την προσήλωσή του στο υπέρτατο χρέος προς την πατρίδα του και την ελευθερία», συμπλήρωσε.

Πηγή: ΚΥΠΕ