Morrissey: «O κανιβαλισμός είναι ακόμα πολύ δημοφιλής, δε νομίζετε;»

23:37 9/7/2012 - Πηγή: Enimerosi24

Ο νεορομαντικός τραγουδιστής μιλάει αποκλειστικά στη LifO για το πέρασμα του αδυσώπητου χρόνου, τη συνύπαρξη, τη βασιλική οικογένεια (ξανά) και τις καμπάνες της Γενεύης που τον γοητεύουν. Τον ρωτούν πέντε μουσικοί, τέσσερις δημοσιογράφοι, δύο ραδιοφωνικοί παραγωγοί,  ένας blogger και ένας DJ.

Εικονογράφηση: Τάσος Παπαϊωάννου (onemanshowstudio.com)

Ένας μεγάλος Έλληνας ποιητής, ο Οδυσσέας Ελύτης,

έχει γράψει: «Μια μέρα τη ζωή που ’χασα την ξαναβρήκα στα μάτια ενός νέου μοσχαριού που με κοίταζε μ’ αφοσίωση». Έχεις χάσει και βρει ποτέ τη δική σου ζωή; Και πότε έγινε αυτό; (Dear Quentin, DJ).

Φυσικά! Όταν βλέπεις ένα κοινό χιλιάδων ανθρώπων να πάλλεται μπροστά σου, αποζημιώνεσαι για εκείνο το αενάως απόν ειδύλλιο, που η ζωή απλώς δεν μπορεί να σου προσφέρει κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.

Ο Paul Morley έχει γράψει για σένα: «Από πολλές απόψεις είναι ο πιο λογικός άνθρωπος στον πλανήτη, αλλά το κόστος της διατήρησης αυτής της λογικής ανέρχεται σε μια μορφή παραλογισμού». Ποιο είναι, λοιπόν, το πιο τρελό πράγμα που έχεις κάνει κατά τη διάρκεια της καριέρας σου, ώστε να διατηρήσεις τη λογική σου; (Θεοδόσης Μίχος, δημοσιογράφος).

Το πιο παράλογο πράγμα που κάνω είναι να μην επαναπαύομαι στα επιτεύγματά μου. Αυτό είναι λάθος, το ξέρω, επειδή, όταν τα καταφέρνεις, πρέπει να επιτρέπεις στον εαυτό σου να το απολαμβάνει. Εγώ, όμως, αντιμετωπίζω κάθε μέρα σαν να μην έχει γίνει τίποτα για καλό. Αυτό με κρατάει ισορροπημένο, αλλά είναι προφανέστατα παρανοϊκό. Πιστεύω ότι ούτε αυτή η απάντηση είναι απολύτως λογική. Σίγουρα δεν είναι.

Ο Morrissey του 2012 συναντά τον Morrissey, ας πούμε, του 1977. Τι θα λέγανε ο ένας στον άλλον; (Θεοδόσης Μίχος, δημοσιογράφος).

Ο Morrissey του 2012 θα υιοθετούσε τον Morrissey του 1977 και θα τον κλείδωνε σ’ ένα κελάρι. Υποθέτω ότι μετά θα λάμβανα ένα παγκόσμιο βραβείο ειρήνης για τις υπηρεσίες μου στην ανθρωπότητα.

Μετά από όλα αυτά τα χρόνια, τι σε κάνει να σηκώνεσαι απ’ το κρεβάτι το πρωί; Ένα ζεστό χαμόγελο; Η καθημερινή σου ρουτίνα; Τι μετράει περισσότερο για σένα: η αγάπη και η ευδαιμονία ή η καριέρα και η διατήρηση του ονόματός σου; Η επιτυχία ή η ευτυχία; (Μάρκος Φράγκος, δημοσιογράφος).

Δυσκολεύομαι να σηκωθώ απ’ το κρεβάτι ή να βρω τον λόγο για να το κάνω. Χρειάζομαι έναν γερανό για να με σηκώσει. Ευτυχώς, συνήθως έχω πάντα έναν δίπλα μου, πρόχειρο. Δεν είναι τεμπελιά, αλλά μελαγχολία. Μου λείπει το 1752.

Ο Steven Wells έγραψε ότι «ο Morrissey είναι ο άνθρωπος που λίγο ή πολύ εφηύρε το indie». Τι λες γι’ αυτό; (Φώτης Βαλλάτος, δημοσιογράφος).

Α, δηλαδή είπε κάποτε και κάτι καλό. Ήταν μια κρίσιμη περίοδος. Οι R.E.M. κάλπαζαν πίσω από τους Smiths και μας μιμούνταν αρκετά καλά και o πρόεδρος της Warner στις ΗΠΑ μου είπε: «Είναι απλώς θέμα χρόνου μέχρι ένας από εσάς να κάνει τη μεγάλη επιτυχία». Το επόμενο άλμπουμ των R.E.M. έκανε πάταγο και οι Smiths διαλύθηκαν με πάταγο. Έχω ανεξάρτητο (indiependent) πνεύμα, πάντα είχα. Οι περισσότεροι ποπ καλλιτέχνες θα πουλάγαν