Φινάλε

20:24 12/12/2012 - Πηγή: Enimerosi24

Δηµήτρης Μητρόπουλος
[Αγιογραφίες] από τα ΝΕΑ

ΦΑΙΝΕΤΑΙ ότι υπήρξε μια στιγμή που ο Δημήτρης Χριστόφιας σκέφτηκε να μην υπογράψει το Μνημόνιο της Κύπρου με την τρόικα. Ο Πρόεδρος θα μπορούσε – σε μια καβαφική χειρονομία – να πει το μεγάλο «Οχι» και να πάει στην τιμή και στην – κομμουνιστική – πεποίθησή του. Αλλά η στιγμή αυτή πέρασε ανεκμετάλλευτη. Και όπως συμβαίνει

συχνά στην πολιτική, μετά ήταν πολύ αργά.

Ο Χριστόφιας θα παραιτείτο αφού, στο κάτω κάτω της γραφής, μόνο τρεις μήνες έμεναν έως το τέλος της θητείας του. Υποψήφιος για την Προεδρία δεν θα είναι ξανά τον Φεβρουάριο του 2013. Αρα, δεν είχε τίποτε να χάσει. Ωστόσο, ο Πρόεδρος δεν είχε καταλάβει – ή δεν ήθελε να καταλάβει – τους κινδύνους που απειλούσαν το τραπεζικό σύστημα του νησιού. Τράπεζες που είχαν πέσει έξω, καταθέσεις που έκαναν φτερά σε ημερήσια βάση – δεν είναι τυχαίο ότι πριν από μερικές εβδομάδες στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, στη Φρανκφούρτη, ανησυχούσαν λιγότερο για την Ισπανία και πολύ περισσότερο για την Κύπρο. Αν έπεφταν οι τράπεζες θα έπεφτε η κυπριακή οικονομία και, με δεδομένη τη συστημικότητα της ευρωζώνης, ένας Θεός ήξερε πού και πώς θα μαζευόταν τα πράγμα.

Η καθυποταγή της Κύπρου σε Μνημόνιο, δηλαδή στο ΔΝΤ, είναι το τέλος του παραμυθιού της Αριστεράς που λέει ότι υπάρχουν άλλες λύσεις. Οτι δεν χρειάζεσαι την τρόικα όταν υπάρχουν οι Κινέζοι ή, ακόμη καλύτερα, οι Ρώσοι. Ρωσικά δεν μιλούσαν μεταξύ τους τα – σπουδασμένα στη Βουλγαρία – μεγαλοστελέχη του ΑΚΕΛ; Ρωσικό χρήμα δεν υπάρχει στις κυπριακές τράπεζες; Υπάρχει και αν έφευγε κι αυτό αλίμονό τους. Αλλά μεταξύ του να υπάρχουν ρωσικές μεγαλοκαταθέσεις – ας μη μιλήσουμε για ξεπλύματα – στις τράπεζες του νησιού ή να δοθεί ένα μικρό δάνειο και του να ανοίξει η Μόσχα «γραμμή» χρηματοδότησης της Λευκωσίας η απόσταση είναι μεγάλη. Αυτά τα κάνουν μόνο κάτι «φονιάδες των λαών Αμερικάνοι» ή, για λογαριασμό τους, το ΔΝΤ και οι Ευρωπαίοι. Αφήστε που ο Χριστόφιας φαίνεται ότι δεν τα πήγε ποτέ καλά με το σύστημα Πούτιν. Γιατί; Ισως λόγω υπερβολικής προσκόλλησης στους κομμουνιστές του Ζουγκάνοφ που κάποιοι στο ΑΚΕΛ νόμισαν ότι θα επέστρεφαν όταν πήραν κεφάλι στις βουλευτικές εκλογές του 1995 στη Μόσχα.

Ο Χριστόφιας δεν παραιτήθηκε γιατί δεν πρόλαβε. Το οικονομικό επιτελείο κατάφερε να του εξηγήσει τελικά ότι το δάνειο της τρόικας, με τους γνωστούς όρους, ήταν άμεσα αναγκαίο. Οπως δεν πρόλαβε ούτε το Κυπριακό να λύσει, κάτι που νόμιζε ότι θα ήταν η ιστορική επίτευξη της θητείας του. Οταν στήριζε τον Τάσσο Παπαδόπουλο, ο Χριστόφιας πίστευε ότι υπήρχε χρόνος μπροστά και ότι αυτός θα μπορούσε να κάνει τις αναγκαίες κινήσεις ως Πρόεδρος.

ΣΤΟ νησί είναι προσφιλείς οι θεωρίες συνωμοσίας, κάτι όχι παράλογο αφού οι Κύπριοι αισθάνονται πολιορκημένοι. Η τραπεζική κρίση θεωρήθηκε λοιπόν ξενόφερτη ώστε να κοπεί η φόρα που είχε πάρει η Κύπρος στα θέματα εξόρυξης αερίου. Και ο Χριστόφιας παρουσιάζεται από κάποιους να έχει δώσει μάχη για να μην πάρει η τρόικα τα ενεργειακά Οικόπεδα της Ανατολικής Μεσογείου