Για τους αγώνες, το περιεχόμενο και τον προσανατολισμό τους

15:20 12/11/2012 - Πηγή: Enimerosi24

Ανακοίνωση Πάμε Τύπου & ΜΜΕ

Το τελευταίο διάστημα στον κλάδο του Τύπου και των ΜΜΕ υπάρχουν πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις που επιχειρούν με μεγαλύτερη ένταση να δημιουργήσουν τάχα μέτωπο με τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, μεταφέροντας όμως τη συζήτηση και την «αντιπαράθεση» γύρω από το αποπροσανατολιστικό δίλημμα αν θα κηρυχτεί «απεργία διαρκείας για να λυθούν τα προβλήματα», ή θα συνεχίσουν να γίνονται «απεργίες – κηδείες», που «είναι

αναποτελεσματικές», είναι «τουφεκιές στον αέρα», «εκτονωτική δράση», κ.λπ. κ.λπ.;

Οσο και να πλειοδοτούν σε «αγωνιστικότητα» όσες δυνάμεις «μάχονται» για την απεργία διαρκείας, δεν μπορούν να κρύψουν ότι αποτελούν την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, όταν περιορίζουν την αντιπαράθεση μόνο στη μορφή του αγώνα και όχι μόνο αφήνουν σκόπιμα εκτός κάθε συζήτησης το περιεχόμενο του αγώνα, την κατεύθυνση και τη στρατηγική του, αλλά ανεβαίνουν και στα κεραμίδια, χτυπώντας την ταξική γραμμή στο συνδικαλιστικό κίνημα, πολεμώντας το ΠΑΜΕ με συκοφαντίες και ψέματα, ενώ την ίδια στιγμή πουλάνε… ενότητα! Προκειμένου να κρύψουν ότι υπηρετούν την ίδια στρατηγική με τις δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, αυτοί οι «αγωνιστές διαρκείας», κόπτονται για τους εργαζόμενους που αντιμετωπίζουν προβλήματα, αλλά χωρίς να λένε ούτε λέξη για τις πραγματικές αιτίες που τα γεννούν. Και αυτό δεν αποτελεί απλά εμπαιγμό στις πλάτες των εργαζομένων, αλλά κυρίως συνιστά υπονόμευση των αγώνων που απαιτούνται σήμερα για να μπει φρένο στην αντεργατική αντιλαϊκή λαίλαπα. Πρόκειται για «αγωνιστές διαρκείας» που επιχειρούν να κρύψουν ότι αποδέχονται και θεωρούν μονόδρομο συνολικά τη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ενωσης και ό,τι απορρέει από αυτή τη στρατηγική που στηρίζει τα συμφέροντα των μονοπωλίων.

Ομως, τι αγώνες απαιτούνται σήμερα στον κλάδο του Τύπου και των ΜΜΕ, με ποιο περιεχόμενο και προς ποια κατεύθυνση;

1. Οι μισθωτοί δημοσιογράφοι (δεν αναφερόμαστε στους δημοσιογράφους – επιχειρηματίες, εκδότες, διευθυντικά στελέχη, αμειβόμενους με συμβόλαια, πολυθεσίτες βολεμένους κ.ά.), οι υπάλληλοι, οι τεχνικοί και άλλες ειδικότητες εργαζομένων, βιώνουν καθημερινά ό,τι η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Και σε ό,τι αφορά σε μισθούς, συντάξεις, εργασιακά, ασφαλιστικά και σε ό,τι αφορά φορολογικά χαράτσια, εμπορευματοποίηση Υγείας, Παιδείας, κ.λπ. Τα περί «περιούσιου κλάδου» και «συντεχνιακής λογικής» μόνο ως ανέκδοτα ακούγονται πλέον, παρότι υπάρχουν ακόμη στις συνειδήσεις πολλών.

Κανένας κλάδος ή ομάδα εργαζομένων δεν μπορεί να ανακόψει την εξαθλίωση ζητώντας να εξαιρεθεί από τα γενικευμένα μέτρα, αφού η επίθεση έχει ενιαίο χαρακτήρα και σκοπό. Αντίθετα, οι διεκδικήσεις κάθε κλάδου, κάθε ομάδας εργαζομένων, τα αιτήματα των ανέργων, των συνταξιούχων, έχουν ελπίδα να φέρουν κάποια αποτελέσματα αν διεκδικούνται με κατάλληλα αιτήματα και θέσεις και ταυτόχρονα στηρίζουν τις κοινές πανελλαδικές κινητοποιήσεις.

2. Η επίθεση που δέχονται οι