Προγνώσεις

Δηµήτρης Μητρόπουλος
[Αγιογραφίες] από τα ΝΕΑ

ΑΝ δεν υπήρχαν οι φωτογραφίες από το Eurogroup ο Γιάννης Στουρνάρας θα μπορούσε να ήταν ο καλύτερος υπουργός Οικονομικών που δεν είχε ποτέ η Ελλάδα. Αλλά η Ιστορία, ο Σαμαράς – βοηθούσης και μιας λιποθυμίας του Βασίλη Ράπανου – το ήθελαν αλλιώς. Οπότε το κάπως γωνιώδες

πρόσωπο με το κοντό μαλλί τσουγκράνα και τους μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια «γράφει» στα στιγμιότυπα από τα «πηγαδάκια», στο περιθώριο των συνεδριάσεων των Βρυξελλών. Εγκλωβισμένος στα στενά σκούρα κοστούμια του και με το γνωστό ύφος αυτοκυριαρχημένης προσοχής, ο Στουρνάρας ακούει τον Μοσκοβισί, τη Λαγκάρντ ή τον Μάριο Ντράγκι.

ΑΝΑΜΕΣΑ στα πιο δημοφιλή «παιχνίδια» στους υπολογιστές ή στα smartphones είναι αυτά που κάνουν κάποιον να γερνάει ώστε να μπορεί να δει κανείς πώς θα είναι σε πολλά χρόνια. Οπότε το ερώτημα είναι τι όψη θα έχει ο Στουρνάρας το 2021-2022, όταν θα χρειαστεί εντατική προσπάθεια – δηλαδή γερό φίνις – για να φέρουμε το δημόσιο χρέος εκεί που πρέπει. Γιατί μέρος του συμβιβασμού της συμφωνίας που έκλεισε ξημερώματα Τρίτης είναι ότι το χρέος δεν θα είναι στο 120% του ΑΕΠ το 2020 αλλά το 2022. Το ΔΝΤ έκανε πίσω για να μην πιεστούν άλλο οι Γερμανοί ενόψει εκλογών και ο Σόιμπλε μάς έχει βάλει να πιάσουμε τα ενδιάμεσα χρόνια κάτι πρωτογενή πλεονάσματα λίγο σαν τα 110 μέτρα εμπόδια που δρασκέλισε η Βούλα – «Για την Ελλάδα, ρε γαμώτο!» – Πατουλίδου για να πάρει το χρυσό. Κατά τα λοιπά, το στόρι είναι προβλέψιμο. Τα καλά διεθνή «ντιλ» προκαλούν αργά ή γρήγορα χαλάρωση στο εσωτερικό μιας χώρας. Και καμία κυβέρνηση δεν είναι για πάντα. Κάποια στιγμή ο Σαμαράς με τον Στουρνάρα θα αφήσουν την εξουσία, οπότε θα έρθουν κάποιοι άλλοι και μετά κάποιοι άλλοι, η εθνική προσπάθεια θα χαλαρώσει, η κρίση θα κάνει σαν να τελειώνει και μετά, όπως ο κροταλίας, θα τινάξει τη φριχτή ουρά της – οπότε μετά το 2020 θα ζήσουμε νέα φρίκη. Ετσι δεν αποκλείεται να μας έρθει πάλι ο Στουρνάρας με λευκό μαλλί τσουγκράνα – εκτός αν τα βάφει!

Η αλήθεια είναι ότι είχαμε κοντέψει να τα βάψουμε μαύρα. Η συμφωνία είναι καλή. Αλλά θα χρειαστεί πόνος, λιτότητα και αγώνας πολύς. Δεν ήταν εύκολο να φθάσουμε ώς εδώ. Και είναι βέβαια ενδιαφέρον ότι για να σωθούμε χρειάστηκε να ενεργοποιηθεί η ίδια ομάδα ανθρώπων που έβαλε την Ελλάδα στην ΟΝΕ το 1996-99. Ο Λουκάς Παπαδήμος δούλεψε, ως πρωθυπουργός, το PSI, όπως το 1998, ως διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος, ήταν αυτός που όρισε την ισοτιμία μετατροπής της δραχμής στο ευρώ, ώστε να κλειδώσει η είσοδος της Ελλάδος στην ΟΝΕ. Ο Στουρνάρας, άνθρωπος-κλειδί για τη διαπραγμάτευση τα χρόνια του ’90, επανήλθε την τελευταία στιγμή. Το έργο θα μπορούσε να λέγεται «Σαμαράς εν μέσω εκσυγχρονιστών». Αλλά ο προβληματισμός αφορά τα χρόνια που έρχονται. Θα χρειαστεί να τους ξαναφέρουμε πίσω μετά το 2020;

ΜΕ άλλα λόγια, η ελληνική πολιτική της τελευταίας δεκαπενταετίας είναι σαν μια τραμπάλα μεταξύ λαϊκιστών και μεταρρυθμιστών. Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί, γιατί η διεθνής οικονομία δεν είναι πια πα

Keywords
Τυχαία Θέματα