«Προσοχή σε όλα…»!

Εmail Γιάννη Μαμουζέλου στο enimerosi24
Μπαίνω για μια ακόμη φορά στον ιντερνετικό διάλογο για ένα θέμα πολύ σοβαρό κι ένα άλλο -επαγγελματικό- πολύ απλό…

Το πρώτο είναι τα ασφαλιστικά Ταμεία των δημοσιογράφων και το πρόβλημα το σχέδιο ένταξης ετεροασφαλισμένων στον ΕΔΟΕΑΠ!
Ποιοί «σοφοί» εγκέφαλοι το εμπνεύσθηκαν το αγνοώ, αλλά το υποψιάζομαι… Δεν πρέπει να πούμε πολλά παρά μόνο ότι θα είναι παράνομο και εγκληματικό να προχωρήσουν δημοσιογράφοι μέλη των δ.σ. του ΕΤΑΠ-ΜΜΕ και του ΕΔΟΕΑΠ σε τέτοια ρύθμιση που θα

μετατρέψει σε μια νύχτα τον ΕΔΟΕΑΠ σε ΙΚΑ και σε ένα χρόνο θα τον κάνει ταμείο παροχής ελεημοσύνης και ασπιρίνης! Τα δ.σ. των Ενώσεων ΣΥντακτών αλλά και ατομικά οι δημοσιογράφοι -μέτοχοι των Ταμείων πρέπει να προσφύγουν αμέσως στη δικαιοσύνη, αν πάει να προχωρήσει τέτοιο θέμα Χωρίς καμιά καθυστέρηση ή πρόσχημα!

Πάμε τώρα στα εύκολα του ΠΣΑΤ… Μπορεί μεν να υπήρξε μια «ομαδοποίηση-σύμπλευση» υποψηφίων πίσω από τις υποψηφιότητες των Τριανταφύλλου – Δάρα, αλλά δεν αποτελούσαν στην ουσία ούτε Κομματικές ούτε συνδικαλιστικές παρατάξεις. Επομένως αν οι προθέσεις των νέων μελών είναι αληθινές και χωρίς αστερίσκους εύκολα μπορούν να βάζουν προτεραιότητες και να παίρνουν αποφάσεις με τη μεγαλύτερη δυνατή πλειοψηφία, χωρίς αντιπολιτευτικές λογικές και στρατηγικές, τοπικισμούς κ.α….

Τέλος, για όσους γνωρίζουν τα πράγματα, τυπικά ποτέ δεν ήταν αναγκαίο να διεκδικείται θέση στην AIPS ή στην UEPS (και στις επιτροπές τους) αποκλειστικά από μέλος του δ.σ. του ΠΣΑΤ, αλλά από όποιον υποδείκνυε το συμβούλιό του βάσει προσόντων, επιθυμίας, διεθνών επαφών, γνωριμιών κ.α. Μπορεί άλλοτε να συμμετείχαν στις διεθνείς αθλητικές δημοσιογραφικές ενώσεις ο αείμνηστος Ηλίας Σπορίδης και ο νυν επί τιμή πρόεδρος του ΠΣΑΤ Γιάννης Θεοδωρακόπουλος (που συγχρόνως ήταν στο δ.σ.) αλλά την τελευταία 3ετία προτάθηκαν, υποστηρίχθηκαν και εκλέχθηκαν σε AIPS & UEPS αντίστοιχα οι συν. Κ. Βερνίκος και Γ. Δάρας, οι οποίοι δεν ήταν μέλη του δ.σ.

Επομένως δεν υπάρχει κανένα παγκόσμιο παράδοξο, απλώς υπάρχει μία μη αντικειμενική και μη δημοκρατική διαδικασία στην επιλογή του ΠΣΑΤ.

Γιατί α) δεν ανακοινώνεται συνήθως έγκαιρα και έντονα πότε ο ΠΣΑΤ καλείται να υποδείξει εκπροσώπους β) δεν γίνεται δημόσια πρόσκληση υποβολής υποψηφιοτήτων προς τα μέλη, γ) δεν καθορίζονται σαφή κριτήρια ή προϋποθέσεις για την επιλογή κ.λπ.
Έτσι, κάθε φορά, μόνο ένας ή δύο εκδηλώνουν ενδιαφέρον για οποιοδήποτε όργανο και το δ.σ. του ΠΣΑΤ αποφασίζει. Σ’ αυτή τη διαδικασία όμως υπάρχουν περιθώρια προσωπικών χειρισμών, ασαφών διαδρομών και φαβοριτισμών…

Γι’ αυτό είχα προτείνει -αλλά δεν πέρασε ποτέ στο απελθόν δ.σ.- από τη στιγμή που δεν υπάρχει Καταστατική πρόβλεψη να καθορίσει ο ΠΣΑΤ (ακόμη και με το διερυμένο όργανο του άρθρου 4 αριθ. 5) τις μίνιμουμ προϋποθέσεις και τρόπο υποβολής υποψηφιοτήτων μεταξύ των μελών του.

Ελπίζω να γίνει από το νέο δ.σ.

Συναδελφικά

Γιάννης Μαμουζέλος
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας

Keywords
Τυχαία Θέματα