10 December, 2012 16:18

19:28 10/12/2012 - Πηγή: Olympia

Χρήστος Ιακώβου *

Το πρώτο βήμα στη διαμόρφωση νέας στρατηγικής για ένα πολιτικό που ευρίσκεται ενώπιον σκληρών διλημμάτων, και ο στόχος του είναι να ξεφύγει από εγκλωβισμούς του παρελθόντος, δεν είναι να αποφασίσει πως και προς τα που θα αναπτυχθεί αλλά να αποφασίσει τι θα εγκαταλείψει. Για να αναπτυχθεί μία πολιτική στρατηγική θα πρέπει να ληφθούν πρωτίστως αποφάσεις πολιτικής απαλλαγής από εκείνα που παρεμποδίζουν την υλοποίηση του στρατηγικού στόχου. Όταν λάβεις την απόφαση στο σκληρό δίλημμα τότε προχωράς με

αποφασιστικό τρόπο. Μπαίνεις κατευθείαν στο ρόλο, δεν έχεις περιθώριο για πρόβες. Οι ενδιάμεσες επιλογές είθισται να αποδεικνύονται είτε ανεπαρκείς είτε καταστροφικές.

Το δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου ήταν ένα οριακό γεγονός της νεώτερης φάσης της ιστορίας του Κυπριακού Ζητήματος, το οποίο συνεχίζει να επηρεάζει είτε πολιτικές αποφάσεις είτε τον τρόπο σκέψεως των πολιτών, ιδιαίτερα σε περιόδους προεκλογικών εξελίξεων, όπως η τρέχουσα. Το δημοψήφισμα φαντάζει σήμερα για πολλούς, είτε ψήφισαν ΟΧΙ είτε ψήφισαν ΝΑΙ, ως το τέλος της ιστορίας. Ανατρέχουν σε αυτό για να δικαιολογήσουν τις επιλογές τους, προβάλλοντάς το ως το δικαστήριο της ιστορίας που εσαεί τους δικαιώνει. Άλλοι πάλι, κυρίως αυτοί που ψήφισαν ΟΧΙ, ζητούν επιτακτικά τη χάραξη νέας πολιτικής στο Κυπριακό, αποσιωπώντας ότι από το δημοψήφισμα και εντεύθεν, αμφότεροι οι πρόεδροι υποστήριξαν ο ένας το «σκληρό» ΟΧΙ και ο άλλος το «μαλακό» ΟΧΙ.

Ο Τάσσος Παπαδόπουλος παγιδεύτηκε το Φεβρουάριο του 2004 στη Νέα Υόρκη, με την αποδοχή μιας διαδικασίας που δεν ανέμενε μα πάνω απ’ όλα δεν επιθυμούσε. Το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος τον έφερε σε αμυντική θέση. Δεν είχε συγκεκριμένο σχέδιο στρατηγικής για τη διαχείριση του ΟΧΙ, αλλά ούτε επέδειξε προθυμία να διαμορφώσει. Από την αρχή υιοθέτησε μία τακτική κατευνασμού της διεθνούς κοινότητας, ότι δηλαδή παραμένει πιστός σε λύση διζωνικής-δικοινοτικής ομοσπονδίας και κατ’ επέκταση το Σχέδιο Ανάν ήταν διαπραγματεύσιμο, αφού στηριζόταν στη φιλοσοφία της διζωνικής-δικοινοτικής ομοσπονδίας. Έτσι οδηγήθηκε στη συμφωνία της 8ηςΙουλίου του 2006 (Δέσμευση Αρχών) με τον Ταλάτ, στην οποία το πρώτο από τα πέντε σημεία της συμφωνίας ήταν η «δέσμευση για την επανένωση της Κύπρου με βάση μια διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία και πολιτική ισότητα, όπως καθορίζεται στα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας». Για την ιστορία, οΤάσσος Παπαδόπουλος ήταν ο πρώτος πρόεδρος της Δημοκρατίας που υπέγραψε δεσμευτική συμφωνία με τους Τούρκους στη βάση της διζωνικής ομοσπονδίας.

Επιπλέον, με την πολιτική κατευνασμού κατάφερε η Τουρκία να λάβει ημερομηνία έναρξης ενταξιακούδιαλόγου με την ΕΕ, με τη ψήφο μας, και μάλιστα να τη συνοδεύει με δημόσιες δηλώσεις ότι δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία.

Επίσης, μέσα στο πλαίσιο της τακτικής του κατευνασμού προέκυπταν δηλώσεις του Τάσσου Παπαδόπουλου όπως «όσοι πιστεύουν ότι το σχέδιο Ανάνείναι νεκρό, είναι εκτός πραγματικότητας», εξευμενίζοντας το ΑΚΕΛ και καλλιεργώντας στον εαυτό του τ