H φαιά Πανούκλα της αμάθειας και της λάσπης…

21:01 12/12/2011 - Πηγή: Olympia

Του Θύμιου Παπανικολάου

Οι ιδέες είναι πολύπλοκα και λεπτά «εργαλεία». Πρέπει, συνεπώς, όσοι καταπιάνονται με ιδέες, αφενός να έχουν ιδέες και πεποιθήσεις και αφετέρου να τις σέβονται. Διαφορετικά πέφτουν στη μικρολογία, τα υπονοούμενα και συχνότατα στις ύβρεις και στους προσωπικούς λιθοβολισμούς.

Αυτοί που μεταμφιέζονται και εμφανίζονται με πολλαπλά προσωπεία και κουκούλες στερούνται όχι μόνο από ιδέες, αλλά και από ηθική υπόσταση.

Έργο όλων αυτών δεν είναι η προαγωγή των ιδεών, η διαπάλη των ιδεών, ούτε η σωστή ενημέρωση. Αυτοί οι αρουραίοι (έμμισθοι ή ψυχωτικοί)

λερώνουν και διαφθείρουν τις ιδέες και επιβάλλουν ένα καθεστώς «προσωπικών» του χειρίστου είδους: Τη φαιά Πανούκλα της αμάθειας και της λάσπης…

Η δημοσιογραφική «σκέψη», εξ ορισμού δολοφονεί τις ιδέες, τη διαλεκτική της σκέψης και της επιστημονικής απόδειξης. Δολοφονεί, όπως λέει ο Πιέρ Μπουρντιέ την «αποδεικτική διαδικασία», «τις μακρές αλυσίδες του λόγου».

Η Σκέψη, μας λέει ο Μπουρντιέ, «είναι εξ ορισμού ανατρεπτική: Οφείλει αρχικά να εξαρθρώσει τις “παραδεδεγμένες ιδέες” και κατόπιν οφείλει να τις αποδείξει».

Αυτή η διαδικασία απαιτεί: «Μια σειρά προτάσεων αλυσοδεμένων με “άρα”, “κατά συνέπεια”, “εντούτοις”, “εννοείται ότι”…».

Αυτή τη διαλεκτική της σκέψης και των ιδεών τη δολοφονεί η «δημοσιογραφική σκέψη» (εξ ορισμού καθεστωτική), μέσα από μια νεροποντή κοινοτοπιών, παραπολιτικών, γαργαλιστικών σεναρίων και μυθολογιών, σκανδαλολογικής ώχρας και προσωπικών αφορισμών: Μέσα από την ταχυδακτυλουργία του συζητητικού τυχοδιωκτισμού…

Η μέθοδος του συζητητικού ΤΥΧΟΔΙΩΚΤΙΣΜΟΥ, αυτή που κυριαρχεί σήμερα στην πολιτική μας ζωή, αποτελεί την ακραία μορφή αποσάθρωσης και διάλυσης της σκέψης και αποτυπώνει, κατηγορηματικά και τελεσίδικα, τη φαιά ουσία του καθεστώτος και της «ποιότητας» των ιδεών του και της ηθικής του.

Γιατί είναι γνωστό τούτο: Οι μέθοδοι της συζήτησης αντιστοιχούνε, κατά ένα γενικό τρόπο, στο είδος των ιδεών που θέλουμε να υπερασπίσουμε…

Εκείνοι που υποστηρίζουν τις επαναστατικές ιδέες, τις ιδέες που αυθεντικά εκφράζουν τα λαϊκά συμφέροντα, δεν έχουν ανάγκη να χρησιμοποιήσουν τις ταχυδακτυλουργίες του συζητητικού τυχοδιωκτισμού…

Μόνο αντιδραστικές φιλοσοφίες, καταδικασμένα από την ιστορία καθεστώτα και κόμματα καθώς και οι λακέδες τους, χρησιμοποιούν στην πολιτική πάλη τέτοια τεχνάσματα απάτης, ψεύδους, συκοφαντίας και προβοκάτσιας…

Στο πλαστό ιντερνετικό σύμπαν αυτά τα φαιά τεχνάσματα της χυδαιότητας και του συζητητικού τυχοδιωκτισμού έχουν πάρει φρενοβλαβείς διαστάσεις: Ανακυκλώνουν στο πολλαπλάσιο όλα τα κόπρανα της εξουσιαστικής αυθάδειας του κόσμου που υπηρετούν…

Εδώ πλέον δεν υπάρχει κανένας ηθικός φραγμός. Κάθε «εγκάθετος» του καθεστώτος ή κομματικός «ροπαλοφόρος», ή κάθε «άρρωστος» εγκέφαλος, φοράει την κουκούλα της ανωνυμίας και ξερνάει όλα τα εκκρίματα του  καπιταλιστικού «πολιτισμού» του,  τα σκύβαλα