O Πλούταρχος και οι Βυζαντινοί γνώριζαν την Αμερική!

23:46 28/12/2012 - Πηγή: Olympia

Η ιστορία της ανακάλυψης της Αμερικής πρέπει να ξαναγραφτεί (ούτως η άλλως) αν ισχύει η παρακάτω είδηση: Μέσα στο δάσος Cockaponset στα νότια της πολιτείας Connnectikut των Η.Π.Α βρίσκεται η αρχαιότερη Χριστιανική Εκκλησία της Αμερικής, αριστοτεχνικά σκαλισμένη από πέτρα. Οι επιτόπιες επιγραφές αποδυκνείουν την ύπαρξη της εδώ και 1500 χρόνια από σήμερα, κατασκευασμένη από Ορθόδοξους Χριστιανούς μοναχούς του Βυζαντίου!Στη συγκεκριμένη περιοχή υπάρχουν πολλά ελληνικά κύπελλα (σε σχήμα μικρής κούπας) πλαισιωμένα με καθαρά χριστιανικά σύμβολα η μονογράμματα του Χριστού, με βαπτιστήρια, κηροπήγια. Υπάρχουν

επίσης ένας δεσποτικός θρόνος (ή επισκοπική καθέδρα) και ένα Ιερό Βήμα. Παρόμοια κομψοτεχνήματα βρέθηκαν σε μια όαση του Μαρόκο, στη βόρεια Αφρική.

Ο ερευνητής Frederick J.Pohl μελετώντας τις επιγραφές τοποθέτησε την άφιξη των μοναχών στη βόρεια Αμερική γύρω στα 480μ.Χ. σε μια εποχή μεγάλων ανακατατάξεων στη βόρεια Αφρική. Μέχρι το 430μ.Χ. πολλοί επίσκοποι λειτουργούσαν στη βόρεια Αφρική (κυρίως Τυνησία και Καρχηδόνα), όπου μέχρι σήμερα διασώζονται ερείπια ναών. Εκείνη την εποχή ξεκίνησαν οι διωγμοί των Χριστιανών από τους Αρειανιστές. Επίσης οι μοναχοί σε εκείνες τις περιοχές είχαν έρθει σε ευθεία σύγκρουση με τους μονάρχες που κυβερνούσαν τη βόρεια Αφρική, με αποτέλεσμα να καταδιωχθούν, κυρίως, στην έρημο και στα βουνά της Ανατολικής Λιβύης. Από εκεί διέφυγαν με πλοία στην σημερινή βόρεια Αμερική.

Τα ευρήματα που καταγράφηκαν στην Χριστιανική Εκκλησία ήταν τα εξής:

1) Χειρόγραφο ενός μοναχού που επέστρεψε στην βόρεια Αφρική το 534μ.Χ. μετά την ήττα των βαρβάρων μοναρχών από τον Ιουστινιανό. Στο χειρόγραφο γίνεται λόγος για την βορειοδυτική πορεία των μοναχών μόλις απέπλευσαν από το Μαρόκο.

2) Βρέθηκαν 96 σκαλίσματα με το μονόγραμμα του Χριστού και της Παναγίας μερικά από τα οποία έχουν σχήμα ψαριού με γράμματα ΙΧΘΥΣ(Χριστός Θεού Υιός Σωτήρ).

3) Ένα κηροπήγιο με 14 τρύπες με χαραγμένα επάνω του τα βυζαντινά γράμματα IC. Ανάμεσα στα δύο γράμματα είναι σκαλισμένο ένα βυζαντινό σύμπλεγμα. Η βάση του κηροπήγιου είναι μία μικροκολώνα σε ελληνικό δωρικό ρυθμό!!

4) Ένα άλλο σχέδιο από κύπελλο φέρει τα βυζαντινά γράμματα ΜΡ που αναφέρεται στη λέξη μητέρα (δηλαδή στη Θεοτόκο Μαρία).

5) Βρέθηκαν δύο εξαιρετικά βαπτιστήρια: ένα ορθογώνιο και ένα σε σχήμα φλόγας (σύμβολο του Αγίου Πνεύματος που λαμβάνεται στο βάπτισμα) με 9 τρύπες για κεριά (Οι 8 συμβολίζουν τις 8 ημέρες μετά την Σταύρωση και η 9η συμβολίζει την πασχαλινή λαμπάδα,σύμβολο του Χριστού και της Ανάστασης).

6) Υπάρχουν επίσης αναπαραστάσεις με νερά και ψάρια που ξεχύνονται στον Ωκεανό, σύμβολα των νεο-βαπτισθέντων Χριστιανών, γνωστών ως “μικρών ψαριών” που αναδύονται από τα νερά της αιωνίου ζωής μετά την Βάπτιση.

7) Τέλος, βρέθηκε ένας σκαλιστός θρόνος δίπλα στο βαπτιστήριο.

Παραθέτω και ένα “περίεργο” απόσπασμα του Πλούταρχου από το έργο “Περί του εμφαινομένου προσώπου τω κύκλω της σελήνης”, για περαιτέρω προβληματισμό:

“‘Ὠγυγίη τις νῆσος ἀπόπροθεν εἰν ἁλὶ κεῖται’,
δρόμον ἡμερῶν πέντε Βρεττανίας ἀπέχουσα πλέοντι πρὸς
ἑσπέραν. ἕτεραι δὲ τρεῖς ἴσον ἐκείνης ἀφεστῶσαι καὶ
ἀλλήλων πρόκεινται μάλιστα κατὰ δυσμὰς ἡλίου θερινάς.
ὧν ἐν μιᾷ τὸν Κρόνον οἱ βάρβαροι καθεῖρχθαι
μυθολογοῦσιν ὑπὸ τοῦ Διός, τὸν δ’ ὡς υἱὸν ἔχοντα φρουρὸν
τῶν τε νήσων ἐκείνων καὶ τῆς θαλάττης, ἣν Κρόνιον
πέλαγος ὀνομάζουσι, παρακατῳκίσθαι. τὴν δὲ μεγάλην
ἤπειρον, ὑφ’ ἧς ἡ μεγάλη περιέχεται κύκλῳ θάλαττα,
τῶν μὲν ἄλλων ἔλαττον ἀπέχει, τῆς δ’ Ὠγυγίας περὶ
πεντακισχιλίους σταδίους κωπήρεσι πλοίοις κομιζομένῳ.
(βραδύπορον γὰρ εἶναι καὶ πηλῶδες ὑπὸ πλήθους
ῥευμάτων τὸ πέλαγος. τὰ δὲ ῥεύματα τὴν μεγάλην ἐξιέναι γῆν
καὶ γίνεσθαι προχώσεις ἀπ’ αὐτῶν καὶ βαρεῖαν εἶναι καὶ
γεώδη τὴν θάλατταν, ἧ καὶ πεπηγέναι δόξαν ἔσχε). τῆς
δ’ ἠπείρου τὰ πρὸς τῇ θαλάττῃ κατοικεῖν Ἕλληνας περὶ
κόλπον οὐκ ἐλάττονα τῆς Μαιώτιδος, οὗ τὸ στόμα τῷ
στόματι τοῦ Κασπίου πελάγους μάλιστα κατ’ εὐθεῖαν
κεῖσθαι. καλεῖν δὲ καὶ νομίζειν ἐκείνους ἠπειρώτας μὲν
αὑτοὺς ταύτην τὴν γῆν κατοικοῦντας,
ὡς καὶ κύκλῳ περίῤῥυτον οὖσαν ὑπὸ τῆς θαλάσσης. οἴεσθαι
δὲ τοῖς Κρόνου λαοῖς ἀναμιχθέντας ὕστερον τοὺς μεθ’
Ἡρακλέους παραγενομένους καὶ ὑπολειφθέντας ἤδη
σβεννύμενον τὸ Ἑλληνικὸν ἐκεῖ καὶ κρατούμενον γλώττῃ τε
βαρβαρικῇ καὶ νόμοις καὶ διαίταις οἷον ἀναζωπυρῆσαι
πάλιν ἰσχυρὸν καὶ πολὺ γενόμενον. διὸ τιμὰς ἔχειν
πρώτας τὸν Ἡρακλέα, δευτέρας δὲ τὸν Κρόνον.”